De maffia

Hoofdstuk 40

Ik kan niet veel langer meer wachten en loop de trap af. 'Mam!' Roep ik snel. 'Ja? Is alles goed lieverd?' Vraagt ze een beetje bezorgd. 'Ja uhm, is het goed dat ik naar April ga?' Vraag ik met een pruillip. 'Eet je niet met ons mee?' Vraagt mijn vader die van de krant opkijkt vanaf de bank. 'Uhm, nee ik kan daar mee eten.' Glimlach ik. 'O, oké, hoelaat ben je weer thuis?' Vraagt ze. 'Dat weet ik nog niet ik app wel.' Glimlach ik. 'Voorruit dan.' Glimlacht ze terug. 'Thanks mam.' Ik geef ze een omhelzing en een kus op haar wang en zwaai nog even naar papa.

Ik loop naar de garage en pak mijn fiets. Onderweg bel ik April snel op. 'Hé, ik heb tegen men ouders gezegd dat ik bij jou ben. Mocht iemand iets vragen speel je dan alsjeblieft even mee?' Vraag ik hoopvol. 'O uhm, ja is goed. Maar waar ga je in het echt naartoe?' Vraagt ze. 'Ik ben onderweg naar Shane. Ik leg het je allemaal nog wel uit.' Zeg ik terwijl dat ik door fiets. 'Sum...' Hoor ik haar aarzelen. 'April ik weet dat je geen fan bent van het idee van ons twee samen. Maar ik leg je alles nog uit oké?' Ik kan haar even zwaar horen zuchten maar ze gaat dan toch akkoord. 'Oké. Maar ik wil een hele grote verklaring.' Ik moet even lachen en knik. 'Ja, is goed. Thanks April, bye!' Ik hang snel op en fiets weer verder.

Eenmaal aangekomen stop ik voor het hek en bel ik aan. 'Sorry u mag niet binnen.'  Klinkt het door de luidspreker. 'Liam weet wie ik ben. Hij weet dat ik kom.' Probeer ik nog. Het is niet volledig gelogen. Hij weet dat ik kom... alleen niet zo vroeg. Even later gaat de poort open en loop ik met mijn fiets naar binnen.

'Summer? Je zou toch pas later komen?' Vraagt hij terwijl dat hij de deur achter me sluit. 'Ja dat was het plan. Maar ik vertrouw het gewoon allemaal niet en ik hoopte dat jullie meer zouden weten.' Zucht ik gestrest. 'Wat vertrouw je niet?' Vraagt hij verward. Ik zucht even en schud mijn hoofd. 'Waar is Shane eigenlijk naartoe?' Vraag ik. 'O hij is terug.' Zegt hij aarzelend. 'Waar?' Vraag ik zodra dat ik zijn reactie zie. Hij blijft even stil en kijkt me kort aan. 'Waar is hij Liam?' Vraag ik opnieuw. 'In zijn kamer.' Zegt hij uiteindelijk. Ik knik en loop richting Shane zijn kamer.

Ik klop aan maar er komt geen reactie. 'Shane? Ben je hier?' Vraag ik terwijl dat ik nog een keer op de deur klop. Ik krijg opnieuw geen reactie en besluit de deur maar gewoon open te duwen. 'Shane?'  Vraag ik zodra dat hij met zijn rug naar me toe staat. 'Ga weg Summer.' Zegt hij kill. 'Waarom?' Vraag ik terwijl dat ik naar hem toe loop. 'Ga weg.' Herhaald hij zich. 'Shane.' Zucht ik terwijl dat ik zijn hand pak. Hij draait zich langzaam om en blijft naar de grond staren.

'O my... Shane wat is er gebeurd?' Vraag ik zodra de blauwe plekken op zijn gezicht zie. 'We kregen een behoorlijke hinderlaag toen we.... bepaalde dingen moesten leveren.' Zegt hij terwijl dat hij zijn vuisten balt. Ik trek hem in een omhelzing en zucht even diep in en uit. 'En Nathan en Jace?' Vraag ik. 'Die zijn oké.' Knikt hij. 'Waarom mocht ik niet binnen komen?' Vraag ik zacht. 'Ik wilde niet dat je me zo zag.' Zegt hij schouder ophalend terwijl dat hij op zijn bed gaat zitten. 'Hoe? Als iemand die vecht om zijn vrienden veilig te houden. Ik weet namelijk zeker dat Jace en Nathan geen blauwe plek hebben omdat jij de volle laag nam.' Grinnik ik. Hij glimlacht naar me en kijkt me dan kort aan. 'Wat?' Glimlach ik terwijl ik wat haar achter mijn oor stop.

'Jij bent werkelijk waar geweldig.' Grijnst hij terwijl dat hij me bij mijn heupen pakt. Hij trekt me naar zich toe en ik ga bij hem op schoot zitten. Ik leg mijn hand op zijn wang en kijk hem even aan. 'Je hebt ze toch wel op hun plek gezet hè?' Vraag ik terwijl dat ik met mijn vinger over zijn blauwe plekken ga. 'Ze zullen het niet snel vergeten.' Grijnst hij terwijl dat hij zijn gezicht dichterbij die van mij brengt. 'Mooi.' Grijns ik nu ook voordat ik mijn lippen op die van hem druk.

We laten elkaar na een tijdje los en Shane kijkt me even bedenkelijk aan. 'Wat kwam je eigenlijk doen?' Vraagt hij. 'O ja. Daarover gesproken.' Lach ik. 'Kom.' Zeg ik zodra dat ik opsta en mijn hand uitsteek. 'We hebben de rest ook nodig.' Hij pakt mijn hand aan en ik trek hem mee naar beneden.

'Damn Shane. Je hebt toch wat kleur gekregen.' Lacht Jace. 'O houdt toch op.' Zegt Shane terwijl dat hij Jace een duw geeft zodra dat hij voorbij loopt.

'Maar waarom moesten wij komen?'  Vraagt Nathan terwijl dat hij gaat zitten. Ze kijken me allemaal afwachtend aan.

'Oké. Misschien draai ik wel helemaal door. Maar ik denk dat er een complot zit tussen de school en het kamp.' 'Waarom denk je dat?' Vraagt Jace terwijl dat hij wat te eten pakt. 'Ten eerste, het was vanuit het niets. Ten tweede, Riven zijn ouders hielpen het te financieren. En ten derde, nu is uit het niets ons schoolhoofd opgestapt.' Leg ik uit.

'Wacht wat?' Vraagt Liam verward. 'Ons schoolhoofd is opgestapt?' Vraagt hij verward. 'Ja, alle ouders hebben een mail gekregen dat hij gestopt is en dat er al een vervanger is.' Leg ik uit. 'Dat is inderdaad wel heel raar, zeker omdat het niet naar de studenten wordt gestuurd.' Zegt Jace terwijl dat hij wat op zijn telefoon tikt. 'Luister je überhaupt wel?' Vraagt Liam geïrriteerd. 'Ja, ik app Greggmare alleen even of hij de email van school wilt hacken.' Antwoord hij bot.

'Tot zo ver het beter overweg kunnen met de rest.' Grinnik ik tegen Liam. 'Nee, je vroeg het alleen voor Shane.' Lacht hij. 'Mhm.' Lach ik.

'We zullen het uitzoeken.' Zegt Nathan nadenkend. 'Maar Riven zal er inderdaad ook wel wat mee te maken hebben.' Zucht Shane. 'Kunnen we hem niet beter uitschakelen?' Vraagt Jace hoopvol. 'Mee eens!' Roept Shane direct. 'Nee. Nee dat kan niet.' Zeg ik streng. De deur gaat open en er komt een man binnen gelopen.

'Oom Trevor.' Glimlachen Liam en Shane tegelijk. Ze geven hem een omhelzing en lopen terug naar ons. 'Goed om jullie weer te zien.' Glimlacht hij. 'Jij hebt ook niet stil gezeten zo te zien.' Zegt hij doelend op de blauwe plekken op Shane zijn gezicht. 'Nee, dat kun je wel zeggen.' Grinnikt hij. 'En wie mag dit dan wel niet zijn?' Vraagt hij nieuwsgierig zodra dat hij mij ziet staan. 'Hi, ik ben Summer.' Glimlach ik vriendelijk terwijl dat ik zijn hand schud. 'Waar kennen jullie elkaar van? Je moet wel erg speciaal zijn dat je hier in het huis mag komen.' Knipoogt hij.

Ik moet even lachen en schudt mijn hoofd. 'Ik ben gewoon een klasgenoot.' Glimlach ik. Liam weet natuurlijk nog niks van Shane en mij. 'Mhm. Oké.' Zegt hij bedenkelijk. 'Wat kom je eigenlijk doen?' Vraagt Shane. 'Ik wilde even de computer hier gebruiken. Ik heb een paar documenten nodig.' Legt hij kort uit. 'We gaan binnenkort een behoorlijke strijd aan met Eldorado.' Zegt hij zacht tegen Shane. Als doel dat ik hem niet kan horen, alleen kon ik dat wel. Shanes blik veranderd direct naar wat ernstiger. 'Je weet de weg.'  Lacht hij vervolgens. Trevor knikt en loopt weer verder.

'Blijf je voor het avondeten?' Vraagt Liam. 'Ja is goed.' Knik ik. 'Wat eten jullie eigenlijk?' Vraag ik terwijl dat ik achter Liam de keuken in loop. 'Geen idee. Shane kookt.' Zegt hij schouder ophalend. 'Je mag gewoon wat te drinken pakken hoor.' Lacht Liam terwijl dat hij de koelkast open trekt. 'Misschien wilde ik wel thee.'  Lach ik sarcastisch. De deur wordt langs achter me dicht geduwd en Shane pakt de water koker. 'Shane dat was een grapje.' Lach ik. 'Nu krijg je het echt ook.' Zegt hij koppig. Ik moet lachen en geef hem een duw.

Ik schraap mijn keel zodra dat ik Liam ons wantrouwend aanstaart. 'Ooooké.'  Zegt hij voordat hij de keuken uitloopt.

'We gourmetten vanavond. Dus je hebt de ideale avond uitgekozen om langs te komen.' Glimlacht hij. 'Is er iets vieren?' Vraag ik terwijl dat ik de kop thee aanpak van Shane. 'Ja.' Lacht hij nerveus terwijl dat hij achter zijn hoofd wrijft. 'Mhm. Ik snap hem. Shane... wie is eldorado?' Vraag ik zacht. 'O. Je hoorde dat.' Zegt hij hoofdschuddend.