De maffia

Hoofdstuk 37

'Oké, wat krijgen we als avond eten?' Vraagt Tom terwijl dat hij bij ons komt zitten. 'Geen idee.' Antwoorden we. 'Vanavond is de laatste activiteit.' Zucht Olivia. 'Ik vond het echt wel gezellig hier.'  Zegt ze vrolijk. We knikken instemmend. 'Maar het blijft apart dat we zo snel ineens weg moesten.' Zegt Ben fronsend. 'Precies.' Zucht ik. Ben kijkt me even kort aan en ik kijk even naar Liam.

Hij schudt zijn hoofd en kijkt me waarschuwend aan. Ik zucht maar laat het dan.

Ik kan ook beter niks zeggen voordat ik perongelijk verraad dat Liam ook bij de maffia hoort en familie is van Shane.

Ik negeer hem voor de rest weer. Ik ben nog steeds boos dat hij al die tijd gelogen heeft.

Er wordt hard op een fluitje gevlogen, wat betekent dat het eten klaar is. We staan op en lopen richting de tafels.

Liam pakt me bij mijn pols en kijkt me even aan. 'Wat heb ik gedaan?' Vraagt hij. Ik trek mijn hand los en kijk hem even aan. 'Ik denk niet dat dat iets is om hier te bespreken.' Zeg ik kalm. 'Prima.' Hij pakt me opnieuw vast en trekt me uit de groep. 'Dit is niet wat ik bedoelde.' Zeg ik zuchtend tereijl dat hij me mee trekt naar een plek waar we alleen zijn.

'Wat heb ik gedaan? Je negeert me al een hele dag. 'Je zit nog steeds bij de maffia.' Zeg ik terwijl dat ik mijn armen over elkaar sla. 'Zo ver het niet meer met de maffia wereld te maken willen hebben.' Lach ik sarcastisch. 'Waarom loog je daarover?' Vraag ik. 'Wie heeft je dat verteld?' Vraagt hij geschokt dat ik dat weet. 'Ik stelde jou eerst een vraag.' Zeg ik nors. Hij zucht even en schudt zijn hoofd. 'Ik wilde eruit stappen. Maar toen kwam ging je steeds meer met ons om. Ik ben niet dom Sum. Ik wist wel dat je een doelwit zou worden. En als ik in de maffia zou blijven, dan kon ik je nog het meest beschermen.' Zucht hij. 'En ik wilde niet dat je mij het zelfde als Shane zou zien. Ik weet dat je hem een zak vindt. Ik wilde jouw mening over mij niet laten beïnvloeden door wat dat ik doe.' Zucht hij opnieuw.

Ik kijk hem even aan en schudt mijn hoofd. 'Liam.' Hij kijkt me even aan en kijkt dan weer weg. 'Het is niet dat ik het je niet wilde zeggen maar...' Ik trek hem in een omhelzing en hij zucht opgelucht. 'Vanaf nu geen leugens meer.' Zeg ik vastbesloten. Hij glimlacht en knikt zodra dat we elkaar weer loslaten. 'Maar, wie heeft het je verteld?' Vraagt hij met een fronsende blik. 'O uhm.' Ik kijk even en schudt mijn hoofd. 'Dat doet er niet toe.' 'Summer.' Herhaald hij zich. Ik draai me om zodra dat ik Liam naar iets achter me ziet kijken. Ik zie dat het Shane is en sluit mijn ogen even. Damn it. Hij komt naar ons toegelopen en Liam blijft hem strak aankijken.

'Jij hebt het haar gezegd?!' Roept hij boos. 'Liam rustig. Straks horen mensen je nog.' Zeg ik snel. 'Luister Liam, ze zou er toch wel achterkomen.' Zegt Shane kalm. 'Maar het was niet aan jou om te vertellen.' Zegt hij boos. 'Waarom zei je het eigenlijk tegen haar? Jullie mogen elkaar niet eens.' Lacht hij ongelovig. Ik kijk even naar Shane en dan weer naar Liam. 'Weet je wat. Laat ook maar.' Zegt hij boos voordat hij wegloopt.

Ik zucht even en kijk naar de grond. 'Dat nam hij beter op dan dat ik had verwacht.'  Zegt Shane schouderophalend. Ik kijk hem even ongelovig aan en schudt mijn hoofd. 'Wat? Ik had verwacht dat hij wel een keer zou uithalen.' Legt hij uit zodra dat hij mijn gezichts uitrdukking ziet. 'Ik hoop dat hij niet lang boos op me blijft.' Zucht ik. 'Liam? Ik weet het niet.' Zegt hij eerlijk. 'Niet helpend.' Zeg ik terwijl dat ik hem een duw geef. 'Hij zal vast snel bijdraaien.' Glimlacht Shane. 'Ik hoop het.' Antwoord ik zacht.

Ik kijk even op mijn telefoon zodra dat hij afgaat.

Luke: ik weet niet wat jij en Liam aan het doen zijn maar je eten wordt koud

Luke: en we gaan zo door naar de laatste activiteit

You: Ik kom eraan

You: Wat voor een activiteit is het?