De maffia

Hoofdstuk 1

'Mam!' Roep ik naar beneden. Zodra ik geen reactie krijg roep ik nog harder. 'Mam?!' De deur van mijn broers kamer gaat open en ja hoor daar staat hij. 'Wat is er Summer?' Vraagt hij. 'Ik kan mijn lader nergens vinden. Mama heeft hem voor het laatst gebruikt.' Zucht ik. 'Hier. Gebruik die van mij maar. Die past ook.' Zegt hij terwijl hij zijn lader naar me toe gooit. 'Thanks Luke.' Zeg ik terwijl ik hem in mijn tas prop. 'Ja ja, schiet nu maar op anders kan je niet meer meerijden.' Ik knik en pak mijn spullen. Ik mag natuurlijk niet te laat komen op mijn eerste dag.

Luke (mijn broer) zit al langer op deze school. Ik zat op een andere school. Ik werd daar alleen erg veel gepest dat we uiteindelijk besloten hebben om van school te veranderen en om een nieuwe start te maken. Ik moet toegeven, ik was ook altijd een beetje klunzig gekleed en ik was ook wel de nerd. Dus ja, dan kun je ook wel bedenken dat je gepest wordt tegenwoordig. Maar op deze school gaat dat anders zijn. Dat moet ook wel, want Luke is heel beschermend over mij. Soms iets te beschermend.

Er wordt getoeterd dus ik snel me mijn weg naar de gang. 'Doei mam!' Roep ik. 'Doei! Veel plezier!' Roept ze me nog na. Ik spring bij Luke in de auto en het duurt niet lang voordat Lukes voet het gaspedaal gevonden heeft. 'Zenuwachtig?' Vraagt hij. 'Een beetje.' Antwoord  ik eerlijk. Veel slechter kan het niet worden. 'Ik meen het Summer. Als iemand je lastig valt, kom direct naar me toe.' Zegt hij lief maar ook heel serieus. 'Komt goed Luke. Ik ben al blij als ik één vriend of vriendin vind hier.' Zucht ik. 'Dat lukt je wel.'

Zodra we er zijn loop ik naar de receptie om mijn spullen op te halen. 'Moet ik nog helpen?' Vraagt Luke. Ik schud mijn hoofd. 'Nee hoor, dank je voor de lift.' Hij glimlacht en loopt dan door. 'Goeiemorgen. Hoe kan ik je helpen?' Vraagt de receptioniste vriendelijk. 'Hoi, ik ben Summer Watson. Ik ben nieuw hier, ik had een mailtje gekregen dat ik hier mijn spullen zou kunnen halen.' Ze kijkt wat tussen haar papieren een geeft me dan een stapel boeken en een kluissleutel. 'April! Juffrouw Watson is er.' Roept ze naar achteren. Er komt een meisje naar me toegelopen met lang bruin haar en groene ogen. 'Hai, ik ben April Satori. Ik kom je vandaag rondleiden.' Ik pak haar hand aan en stel mezelf voor. 'Veel plezier en ik hoop dat je het naar je zin gaat hebben hier.' Zegt de receptioniste vriendelijk.

'Ik laat je eerst je kluisje zien. Dan kun je al heel wat boeken dumpen.' Ik grinnik even en loop achter haar aan. 'Het is hier super groot.' Zeg ik terwijl ik met grote ogen rondkijk. 'Ja, er zitten hier ook heel veel leerlingen. Dit is jouw kluisje.' Ik open mijn kluisje en leg mijn boeken erin die ik niet nodig heb. 'April!' We kijken allebei achterom en zien een meisje met een beetje rost/roodachtig krullend haar naar ons komt gelopen. 'Summer, dit is Jade mijn beste vriendin. Jade dit is Summer de nieuwe studente.' Legt April uit. 'Aangenaam.' Zeggen we beide tegelijk.

'Je hebt ver hetzelfde rooster als ons.' Zegt Jade vrolijk nadat ze mijn rooster bekeken heeft. Ik glimlach even en doe dan mijn kluisje weer dicht. 'Vertel eens wat over jezelf. Ga je graag uit met vrienden?' Vraagt April. 'Op mijn vorige school had ik niet echt vrienden. Ik was altijd het buitenbeentje.' Zeg ik terwijl dat ik naar beneden kijk. 'Jeetje wat vervelend.' Zegt Jade. 'Nou, hier heb je er al twee!' Zegt April opgewekt. Ik glimlach breed en voel me al wat gerustgestelder. 'Kom laten we al naar boven gaan.' Zegt Jade vervolgens. Ik volg ze naar boven en we moeten ook direct naar de vierde verdieping. 'Gym hebben we dus niet nodig hier.' Zeg ik zodra we alle drie buitenadem op de vierde verdieping staan. 'Was het maar zo een feest.' Lacht Jade.

We wachten met zijn drieën voor het lokaal en kletsen nog wat. Zodra de leraar er is laat hij ons naar binnen. Jade en April gaan al naast elkaar zitten en ik neem de tafel achter hun.

Het duurt niet lang voordat de bel door het hele gebouw galmt en dat de lokalen volstromen met leerlingen. Enkele merken me op en anderen hebben het te druk met hun gesprekken dat ze me niet opmerken. 'Mevrouw Watson, heb je je boeken al gekregen?' Vraagt de leraar vriendelijk. Ik knik en glimlach vriendelijk naar hem. 'Super! Oké klas, pak allemaal jullie spullen op tafel dan kunnen we eindelijk beginnen.'