Numara Komşum Bir Deli || Texting

5.4

Nil'den devam ediyoruz :)

Saklandığımız kişi başka sokağa doğru koşunca Rüzgar denen çocuk elini ağzımdan çekmişti rahat bir nefes verip saklandığımız yerden çıktım. Az önce yaşadıklarımız neydi öyle diye düşünmeden edemedim. 

Rüzgar öylece gitmeye kalkmıştı peşinden koşarak onu durdurdum ve de sorularımı sıraladım.

"Sen kimsin? Bana neden çarpıp özür dilemedin? Kimden kaçıyorsun? O adam ki..."cümlemi bitiremeden işaret parmağını dudaklarıma dayamıştı ardından da "Soru sormayı bırakır mısın?"demişti. 

Tövbe estağfurullah ne yapıyorsun çocuk çek o ellerini güzel dudaklarımdan hemencecik elini indirttim. 

Tam tekrardan soru yağmuruna tutacakken telefonum çalmıştı arayanın annem olduğunu gördüğümde endişeyle karşımdaki çocuğa sessiz olmasını söyledim arkamı dönüp telefona cevap verdim. 

"He söyle annecim?"

"Bu saate kadar neden dönmedin kız?"

"Anne uzak bir kuaföre geldim o yüzden."

"Bir saat içinde evde olmazsan bacaklarını kırarım vallahi."

"Sakin ol bebeğim geliyorum hemen."

"Bebeğine başlatma kırdıtma kafanı."

"Ben de seni seviyorum öptüm görüşürüz bay bay."deyip hemen telefonu kapatmıştım. Önüme döndüğümde Rüzgar denen çocuk yoktu bu ne amk bu ne hız daha sorum bitmemişti. Etrafa bakındığımda kimseciklerin olmadığını gördüm aklıma canım annem gelince o çocuğu çöp misali kafamdan şutlayıp koştur koştur eve doğru gitmiştim. 

Tekrardan metro vapur derkene sonunda canım evime gelmiştim. Ah ne kadar mesudum anlatamam.

Anlatamaman normal çünkü mesud değilsin.

"Nerden biliyon be?"diye çıkışmıştım iç sesime. Aslında düşününce iç sesime onay vermiştim mutlu değildim tam tersi çok üzgündüm peki ya bu duygularıma karşılık vermeyen Meriç ne durumdaydı? Ne zamandır mesajlaşmıyorduk ciddi anlamda boşluk yaşıyordum of of çok zor harbi çok zor. Zor ulen zorr diye içimden bağırdım sadece içimden diğeri beni aşar kardeş jdjsjs 

Eve geldikten sonra direkt olarak sofraya geçmiştim abim henüz gelmemişti babam saçlarımı kestirdiğimi fark edince "Yakışmış."demişti. 

O öyle deyince havalanmıştım aslında zaten yakıştığını biliyorum ama bunu duymak daha farklı bir şey.

"Sen beğendiysen güzel."diye karşılık vermiştim. Ne demişler babaların suyuna gitmek gerekir. 

Kim demiş lan onu?

İşte ben dedim ya djdjjdjd 

Eheheh ne ka zekiyim maşallah.

Evin kapısı çalınca koştur koştur gidip açtım. Maksat abimden tekrar izin alıp okula gitmemekti. Kapıyı açtığımda abim garip garip suratıma bakıp "Saçlarına ne oldu senin?" diye sormuştu. Elimle saçlarımı savurup "Yakışmış değil mi ağabeyim?"demiştim.

Abim içeri girip "He he yakışmış."demişti.

Abim üstünü çıkartırken direkt konuşmaya başlamıştım.

"Öhö öhö. Abicim acaba yarın da evde kalıp dinlensem olur mu?" 

Annem sesimi duymuş olacak ki abimin konuşmasına izin vermeden içerden bağırmıştı.