Numara Komşum Bir Deli || Texting

7.7

Yorum = Benim mutluluğum 😂 

"Ne! O pis sapık sen misin?"diyerek bağırmıştım. Herkes bize bakarken Koray denen çocuk "Sessiz olsana ne diye öyle bağırıyorsun."deyip endişeyle suratıma bakmıştı. Ama ben bunu onun yanına bırakamam o yüzden kesinlikle öcünü almam lazım.

Bağırarak "Sessiz mi olayım? Yani sapık olduğunu kabul ediyorsun. Pislik, adi, şerefsiz."deyince etraftaki insanlar başımıza üşüşmüştü. Bir abi bana dönüp "Bacım bu seni rahatsız mı ediyor?"diye sordu. 

Ben cevap veremeden Sedef yanımıza gelmişti anlamsızca bize bakarken mecburen konuşmuştum "Kendisi sapıklık yapıyor."dediğimde orda olan tüm erkekler Koray'ı yaka paça dışarı çıkarmıştı. 

Sedef: "Ne saçmalıyorsun Nil?"deyip koşarak peşlerinden çıkmıştı. Üzgünüm ama böyle bir sapıkla sevgili olmana izin veremem. Sedef'i sevmesem de sonuçta benim amcamın kızı. 

Onlar çıkınca bende arkalarından çıktım. Koray'ı bir güzel dövdüklerini görünce içimin yağları erimişti. Sedef koşarak onları ayırmaya çalıştı hem ağlayıp hem laf anlatmaya çalışıyordu. Bu halini görünce ister istemez üzülmüştüm. Yanlış mı yapmıştım yoksa doğru olan bu muydu?

Düşününce sapık biriydi ve böyleleri güzel bir dayağı hak ediyordu. Ama bir yandan da belki de Sedef'ten önce bana yazmıştı bilip bilmeden yargılamak olmadı gibi. Ama pişmiş kelle gibi sırıtıyordu konuşmasında da sapıkça bir tavır vardı. Off ne yaptım ben ya? 

Sedef zor bela onları ayırmıştı büyük bir abi, işaret parmağını Koray'a sallayıp "Bir daha böyle bir şerefsizlik yaparsan daha beterini yaparız."deyip yanımızdan ayrılmıştı. Koray'a baktığımda bana ters ters baktığını gördüm. Yüzü gözü kan içindeydi. 

Sedef hemen Koray'a sarılıp "Sevgilim, iyi misin? Ne oldu birden böyle?"deyince, Koray sinirle ayrılıp "İkiniz de def olun. Sedef seni bir daha görmek istemiyorum bu kaltak kuzenini de hiç hiç görmek istemiyorum."deyince sinirlerim nirvana olmuştu.

Sedef öfkeyle Koray'a bakarken ben kızgın boğalar gibi üzerine atlamayı planlıyordum. Artık ipler koptu geçmiş girsin. 

Koşarak Koray'ın üzerine atladım var gücümle vurup saçını çekmiştim çocukta hâl kalmadığı için hiçbir şey yapamıyordu. Bende fırsattan istifade tekme atıp ısırmıştım. Bu sefer Sedef'te bana yardım etmişti belli ki o da onun gerçek yüzünü görmüştü. Birlikte bir güzel döverken aniden biri beni kucağına alıp Koray'dan ayırmaya çalışmıştı. Arkamdan tuttuğu için yüzünü görememiştim.

Beni yere bıraktığında Rüzgar olduğunu anlamıştım diğer yandan da Umut Sedef'i kucağına alıp ayırmıştı. İkisi bir aradalar oha! Aradığım fırsat ayağıma geldi. Halı, kilim, paspas kenarı... Ne diyorum lan ben jdjdmsk 

Koray kaçarak uzaklaşırken, ben ve Sedef mal mal Umut ve Rüzgar'a bakıyorduk. Vahşi olabiliriz ama tabii ki bir nedeni var. Çocuk hak ettiği için dövdük.

Umut: İyi misiniz? Nil neler oluyor?

Rüzgar şaşkınlıkla Umut'a bakmıştı belli ki tanıştığımızı bilmiyordu. 

Rüzgar: Sen Nil'i nerden tanıyorsun?

Umut: bizim yan komşu.

Rüzgar: Ne? 

"Evet."deyip sırıttım. Bu sırada unuttuğumuz biri vardı ki o da salya sümük ağlıyordu. 

"Nil, Koray bunu bana nasıl yapar ya? Ona güvenmiştim."