Numara Komşum Bir Deli || Texting

7.2

Yorum atmayı unutmayın seve seve okuyacağım :) 

"Tanıyor musun?"diye sorduğumda düşüncelere dalmış bir şekilde "Şimdi hatırladım."demişti. Merakla devam etmesini bekledim. Tekrar konuştuğunda tamamen ona odaklanmıştım.

"Dün yan eve girerken gördüm bizim yan komşusun değil mi?"

Hay tipine sıçayım bende hatırladın sandım. Senden de bu beklenirdi zaten. 

"Evet yan komşunuzum."

"Anladım."deyip devam etti "Lise mi okuyorsun?"diye sorunca "Evet son sınıfım."demiştim. 

"Hangi liseye gidi..."diye soracakken lafı yarıda kalmıştı. Çünkü arkamızdan biri seslenmişti. 

Hemen dönüp arkama baktım 5 ya da 6 yaşlarında bir kız çocuğuydu. Koşarak yanımıza gelip "Bunu unutmuşsun."diyerek elindeki cüzdanı göstermişti. 

"Aa evet az daha cüzdansız gidecektim iyi ki getirdin prenses."deyip küçük kıza sarılmıştı.   

Kardeşi miydi acaba? Aslında olabilirdi kürdan ailenin tek çocuğuydu ama taşındıktan sonra bir kardeşi daha olmuş olabilirdi. 

Gerçekten çok tatlı bir kızdı eğilip yüzünü sevdim ve "Adın ne bakalım?"diye sordum. Kız utanarak "Nisa."diye cevap verip devam etti "Peki ya senin adın ne?" 

Gülümseyip "Ben de Nil."demiştim. Kız gülümsedikten sonra araya kürdan olduğuna emin olduğum kişi girmişti.

"Hadi prenses seni eve bırakayım tek gitme."deyip, bana dönmüştü "Yine görüşürüz."diyerek el sallamıştı.

İkisine el sallayıp okula doğru yürümeye devam etmiştim. Uzun zaman sonra bir arada olmak garip gelmişti. Küçükken utanmadığım, çekinmediğim çocuktan şimdi çekinmeye başlamıştım. Belki de büyüdüğümüz içindi bu çekinmem.       

Okula girdiğimde Mehmet karşıma çıkmıştı. Yanından hızla gidecekken kolumdan tutup beni durdurmuştu. Kolumu kurtarmaya çalışsam da başarısız olmuştum.

"Ne istiyorsun?"diye sinirle sordum. Mehmet: "Hâlâ bir cevap vermedin."deyince olayı anlamıştım.

Doğruyu söylemek gerekirse pek düşünmedim eğer benim için çok önemli bir mevzu olsaydı enine boyuna düşünür ve ona göre bir cevap verirdim. Kolumu zorlada olsa Mehmet'ten kurtarmıştım. Konuşma sırası bendeydi o yüzden bekletmeden cevap verdim.

"Eğer o gün beni dinleseydin cevabımı duymuş olurdun."

"Düşünmeni istedim Nil."

"Düşünecek bir şey yok! Artık seni sevmiyorum."

"Meriç yüzünden değil mi? Hepsi o şerefsiz yüzünden."

"Hiçbir zaman sorunu kendinde aramadın varsa yoksa başkaları suçlu. Niye? Çünkü Mehmet hata yapmaz! Niye? Çünkü Mehmet hep haklıdır! Niye? Çünkü Mehmet sorunlu biri değildir! Değil mi?"

Mehmet sinirle beni yere fırlattı hızla düştüğüm için elim acımıştı yüzüme kızgınlıkla bakıp "Evet doğru çünkü ben sorunlu biri değilim. Çünkü ben her konuda haklıyım o yüzden bana bir şans vereceksin anladın mı?"

"Sana hiçbir zaman şans vermeyeceğim! Senden nefret ediyorum."

Mehmet yere eğilip beni yakamdan tuttu okula erken geldiğim için kimse yoktu ve bu beni daha çok korkutuyordu. Gözlerimi kapatıp korkuyla ne yapacağını bekledim. Bir anda elini yakamdan çekmişti hemen gözlerimi açmıştım. Mehmet sümük gibi yere yapışmıştı ve şu anda yanımda duran kişiye bakıyordu. Kafamı kaldırıp kimin olduğuna baktım onu görünce şaşırmıştım belli ki Mehmet'e tekme atıp onu ileri fırlatmıştı.