Numara Komşum Bir Deli || Texting

8.4

Uzun süre sarılarak durduk gözyaşlarım durmaksızın akıyordu bu durum beni çok etkilemişti. Meriç benden ayrılıp "Bende seni çok seviyorum hemde hiç tahmin edemeyeceğin kadar."deyince tekrardan sımsıkı sarılmıştım. Bunca zaman ayrı kalmanın intikamını alırcasına sarıldım. 

Bir süre sonra yere çömelip öylece denizi izlemiştik. Meriç daha fazla dayanamayıp konuşmuştu.

"Özür dilerim Nil daha önce anlatmalıydım ama çok kork..."

Meriç cümlesine devam etmeden araya girdim "Not kağıdını okudum ve neden söylemediğini öğrendim o yüzden kendini yormana gerek yok."deyince, Meriç şaşkınlıkla "Yani her şeye rağmen seviyor musun?"dediğinde garip bir bakış atıp "Ya sen salak mısın çocuk? Beni hiç mi tanımadın, nasıl bu sebepten ötürü seni sevmeyeceğimi düşünürsün?"diye sorduğumda Meriç öylece konuşmuştu.

"Ece'den sonra seninde öyle yapmandan korktum. Biliyorum hata ettim özür dilerim."

Yavaştan Meriç'in koluna çakıp "Ay özür dilemeler falan sen Meriç misin cidden? Dur bi bakayım..."deyip iyice yüzünü incelemiş gibi yaptım ardından gülüp "Aa harbiden sensin içine ne girdi çocuk?"diyerek dalgaya almıştım. Meriç gülünce ona eşlik edip bende kahkaha atmıştım. 

Güldükten sonra ciddi bir tavırla "Ben Ece değilim o yüzden korkmana falan gerek yok. Seni her halinle severim ama sen beni bu halimle sever misin hiç bilmiyorum ehehhehe."dediğimde ciddi kalamadığımı anladım. Ama ne yapabilirim ki haklıyım o tescilli deli ben tescilsiz deliyim tek fark bu aq 

Yine haklı bir ben jdjdjdks 

Aklıma gelen şeyle tekrardan gözlerim dolmuştu. Meriç'e uzunca baktıktan sonra zorda olsa konuşmuştum.

"Meriç ben özür dilerim b-ben gerçekten bilmiyordum."

Meriç araya girip "Neyi bilmiyordun?"diye sorunca gözyaşlarımı silip "O gün annenin ölüm yıl dönümü olduğunu bilmiyordum çok üzgünüm."demiştim.

Meriç uzunca bana bakıp ardından kolunu omzuma atmıştı beni kendine çektikten sonra "Bilmediğini biliyorum hem o gün benim için çok uğraşıp bir şeyler yapmıştın asıl seni üzdüğüm için ben özür dilerim."dediğinde kafamı kaldırıp Meriç'in yüzüne baktım hiç bu kadar rahat hissetmemiştim kendimi. 

Ben böyle düşünürken Meriç benden hızla ayrılıp kafama hafiften çakmıştı ne oluyor lan diye içimden geçirirken Meriç Bey konuştu.

"Hem sen nasıl bir kitap için dayak yersin? Düşündükçe sinirleniyorum."

"Öncelikle kitap için değil senin için yedim ikinci olarakta sen bunu nasıl öğrendin lan?"diye bağırdığımda Meriç "Öğrenirim ben! Sen ona takılma ve ne olursa olsun bir daha böyle bir şeye katlanma anladın mı?"deyip ayağa kalkmıştı peşinden bende kalkıp gittiği yere doğru yürüdüm. 

Meriç trip atıyordu ah yerim ya hele tipine şunun. Yanına gidip iteklemiştim, onu itekleyince Meriç daha fazla dayanamayıp gülmüştü. İkimiz gülüşürken salak olduğumuz bir kere daha aklıma gelmişti. 

Yürürken Meriç duraksayıp elini bana uzattı sanki o anı bekliyor gibi tutmuştum. Aptal aşığın tanımı eşittir ben oluyorum.

Meriç garipçe suratıma bakıp "Onu kastetmemiştim elimin üzerinde ki yarayı gösteriyordum."dediğinde gözü dönmüş katiller gibi suratına baktım aslında yerin dibine girdiğimi düşündüm.