Numara Komşum Bir Deli || Texting

7.6

Yorum yapmayı unutmayın can içlerim  <3 

Hayır, bu sefer olmazdı. Unutmanın ilk adımı olarak onu reddetmeliyim yoksa canım yanmaya devam eder. 

"Ama benim konuşacak bir şeyim yok."  

Ciddi bir şekilde söylemiştim. Bu halime şaşırsam da kendimi içten içe tebrik etmiştim. Meriç: "Lütfen kısa sürecek."dediğinde ona yaklaşıp "Bu zamana kadar fırsatın çoktu ama sen hiçbirini değerlendirmedin o yüzden bu sefer olmaz buna izin veremem."demiştim.

"Nil yüzükler nerde kaldı?"

Annemin sesiyle hızla Meriç'in yanından ayrıldım, içim rahat değildi belki de onun söyleyeceklerini merak ediyordum o yüzden de bu kadar rahatsız hissediyordum. Ama artık buna bir son vermeliydim, ben onun oyuncağı olacak biri değildim! Gel dediğinde gelecek, git dediğinde gidecek biri hiç hiç değildim!

Tepsiyi götürüp abim ve yengemin önünde durdum yüzükleri amcam takacaktı ona uzatıp takmasını bekledim. Amcam tepsiden yüzükleri alırken ben gizliden gizliye Meriç'e bakıyordum yüzü asıktı bu beni üzse de hak ettiğini düşünmüştüm. 

Amcam yüzükleri takıp "Bir ömür mutlu olun ve bu yüzükleri hiç çıkarmayın..."deyip duraksadı ardından makasla kurdeleyi keserek "Hayırlı uğurlu olsun."demişti. Hepimiz alkışlayıp hayırlı olsunlarımızı ilettik.

Abim ve yengem sırayla el öpmeye başlamıştı sonunda sıra bana gelmişti nedense bir duygusallaşmıştım. Abim kocaman bana sarılıp "Abin artık nişanlı."demişti. Gözlerim dolu bir şekilde "Hep mutlu olun."diye abimin kulağına fısıldadım. Abim benden ayrılıp yanaklarımı sıktı "Sağ ol cimcimem."deyince ters ters bakıp "Iy bir daha sakın cimcime deme bana."diyerek uyarıda bulunmuştum. Bu abimde yüz bulunca hemen nefret ettiğim kelimeleri kullanıyor he.

Yengeme de sarıldıktan sonra Meriç ve yengemi izledim onlarda sımsıkı sarılmıştı Meriç pek duygulanmamıştı belki de göstermek istemiyordu ki bence göstermek istemiyordu. Birbirlerinden ayrılıp yerlerine geçtiler Aylin yengemin babası konuşmaya başlayınca dinlemiştik.

"Hayırlı uğurlu olsun umarım bir ömür mutlu mesut olurlar."

Sıra anneanneye gelmişti evin büyüğü olarak konuşma hakkı tabii ki vardı.

"Hayırlı olsun inşallah ikinci bir sözde tekrar bir araya geliriz."deyince herkes olayı anlamıştı. Ah bu kadın bizi evlendirmek için elinden geleni yapıyor ama unutuyor ki Nil Erkel onun torunuyla naslaa evlenmez! Noğta. 

Konuyu kimse uzatmamıştı. Annem: "Yakında bize yemeğe bekliyoruz."deyince Hakan Amca başıyla bu yemeği onaylamıştı. Ve sonunda günün sonuna gelmiştik tek tek vedalaşıp evden ayrıldık son kez Meriç'in suratına bakmak istemiştim ama Sedef sayesinde bakamamıştım beni ittirerek dışarı çıkarmıştı. 

Arabaya binip yola çıktık annem abimi tekrardan tebrik ettikten sonra bana dönüp "Kardeşin Sevim Teyzenlerde kalmak istediği için oraya bıraktım gittiğimizde onu al."deyince büyük bir şok yaşamıştım harbiden benim bir adet küçük kardeşim vardı. Lan haberim bile yok ne biçim ablayım xjjdhdksjd       

Uvvv tabi ya Emre sayesinde Rüzgar'ın orada ne aradığını da öğrenebilirim. Anneme "Tamam alırım."deyip heyecanla oraya gitmeyi bekledim. 

Sonunda evin oraya varmıştık herkes eve girince bende gidip Sevim Teyzelerin kapısını çalmıştım. Kapı kısa süre sonra açılmıştı karşımda kürdan sandığım kişi duruyordu selam verip "Bu arada adın neydi?"diye sordum. Çocuğun adını bile bilmiyordum xjdjjdmxms