Numara Komşum Bir Deli || Texting

3.8

Uzun bir aradan sonra sizlerleyim o yüzden bol bol yorum ve oy atmayı unutmayın.

İyi okumalar. 

Beynimde bin tane şey dönüyordu düşüncelerim artık beni boğma seviyesine ulaşmıştı. Kaç gündür tüm olanları düşünüp anlamaya çalıştım öncelikle Meriç'in annesinin olmayışı yaraladı beni ve ona attığım mesaj gözümün önüne geldi şu an o mesajı attığım için çok pişmanım ama son pişmanlık fayda vermez derler boşa demezler maalesef. 

Bunların hepsi bir tesadüftü ve beni en çok bu tesadüfler şaşırtıyordu. Her açtığım kapının ardında Meriç'in olması bir kader miydi? Belki de yanılıyordum bunlar sadece saçma tesadüflerden ibaretti. 

Evet, evet aynen sadece tesadüf pff be az önce neler düşündüm. Ben Nil Erkel biraz daha düşünsem kafayı yiyebilirdim. 

Bugün günlerden çarşambaydı günler su gibi geçip gidiyordu çok wowss diyebileceğimiz bir olay olmadı sadece Ece ve Mehmet'in sakladığı şeyler olduğunu düşünmeye başladım o kadarcık. Çünkü tepkileri çok saçmaydı ve nedense yapmacıktı belki de bana öyle geliyordu. Eheheh bu da olabilir tabii ki.

Meriç'i de merak ettiğinizi biliyorum. Ben kimle konuşuyorum tövbe yarrabim. 

Meriç'le de sevgiliğe devam ediyoruz yani yalancı sevgililiğe belirtmek isterim her neyse onun da garip hallerine şahit oldum arada çok sinirli oluyor ve kırıp döküyor arada da hiçbir şeyi umursamayıp rahat rahat takılıyor onda da bir bokluklar var ama neyse yakında çıkar kokusu. 

Son dersteyiz bugün eve Meriç'le gideceğim abimin son dersi boş olduğu için o erken gitti ve beni de ona emanet etti kurta kuzu emanet etmiş gibi bir şey oldu ama olsundu jxjsjsjsj 

Çıkışa gidip Meriç'i beklemeye başladım sonunda gelmişti yanıma gelip durdu "Hadi gidelim."deyip hızla beni beklemeden yürümeye başladı acaba yine sinirli miydi? Neden böyle davranıyordu ki? Her geçen gün onunla ilgili sorularım artıyordu şimdilik soruları bir kenara bırakıp koşarak yanına gittim dalga karışık konuştum.

"Heyo niye beklemiyorsun? Peşinden atlı mı kovalıyor?"

"Kovalıyor amk."sinirle konuşmuştu bu halleri beni çileden çıkarıyordu gerçekten.

"Ne oldu, neden sinirlisin?"

Meriç aniden durmuştu bana dönüp sinirle suratıma baktı ve sorduğum soruya yanıt verdi.

"Ya sana ne? Cidden sana ne? Sinirli olmak suç mu? Beni rahat bırakın amk yeter ya yeter."     

Bu çocuğa ne olmuş ya neden bu kadar sinirli ilk defa bana bu kadar sesini yükseltti. Her şeyi kafaya alan çocuk gitmiş yerine başka biri gelmiş gibiydi. 

"Peki kusura bakma."deyip hızla yanından uzaklaştım cidden çok sinir bozucu olmaya başlamıştı. Ben onun oyuncağı falan değildim bana istediği gibi bağırıp çağıramazdı hoşt yani hoşt köpek. Sen kim köpeksin lan.

Ben giderken o hâlâ peşimden geliyordu malum abim emanet etti ya bırakamıyor da hayvan. Ardıma dönüp "Gidebilirsin, ben kendim giderim."dedim. Meriç bana yaklaşıp üzgün üzgün suratıma baktı "Az önce için özür dilerim yaptığım hataydı."demişti. 

Bu çocuğun da dönüşü muhteşem oluyor he. Daha on dakika önce bağırıp çağırıyordu çok dengesiz yahu. 

"Hata olduğunu biliyon yani?"

"Bilmesem özür dilemem zaten. Aman neyse boş ver duymamış gibi yap."

"Çok geç her şeyi duydum. Sende ayağını denk al normalde çabucak affetmem ama acıdım bir dahakine bok affederim."