Numara Komşum Bir Deli || Texting

7.3

Bol bol yorum yapmayı unutmayın can içlerim ♥

"Ben şey..."deyip susmuştu Meriç. 

Ben Meriç'ten cevap beklerken içeriden koşturarak Emre gelmişti beni takmadan Meriç'e yöneldi. Emre konuşunca dinlemeye başladım.

"Oo Meriçcim geldin mi? Bende seni bekliyordum geç kaldın ama neyse sorun değil hadi gel yemeğe sonra işimizi hallederiz."

Yanlış duymuyorum değil mi? Emre için mi buraya gelmişti? O kadar mı değersizim lan? 

Mal Emre ne diye çağırıyorsun ki amacın ne salak kardeşim?

Meriç içeri geçip montunu çıkardı bense öylece yerimde kalmıştım. Annemlere selam verip ısrarlar üzerine masaya oturmuştu. Babamın seslenmesiyle ona döndüm.

"Kızım neden ayakta kaldın gelip otursana."

"Ben yedim odama geçsem iyi olacak."

Araya Sedef girince sinir olsam da bir şey diyemedim.

"Nil ne yedin ki? tabağındakiler aynen duruyor hem senin yüzün niye düştü? Yoksa istemediğin bir şey mi oldu?" 

Sedef soruları sıralayınca "Biraz hasta gibiyim önemli bir şey yok."demiştim. 

Sedef kalkıp yanıma gelmişti kulağıma eğilip.

"Kız yoksa bu gelen çocuk yüzünden mi bu haldesin?"diye sorunca alttan bir cimcik atıp "Ne saçmalıyorsun bu çocuk yengemin kardeşi onunla bir ilgisi yok."diye yanıtlamıştım.

"Tamam be bir şey demedim hadi gel otur."diyerek kolumdan çekiştirip masaya oturtmuştu. Meriç, amcam ve yengemle tanışıp sohbet etmişti karşımda oturduğu için kendimi tedirgin hissediyordum.

Sedef kulağıma eğilip "Kız bence bu çocuğu kendine aşık et. Çocuk yakışıklı sen çirkinsin ve unutmaki bu hayatta çirkin şansı diye bir şey vardır o yüzden kesinlikle evlenme ihtimaliniz yüksek."deyip gülünce alttan sertçe ayağına basmıştım.            

Sedef "Aa!"diye bağırınca amcam bize bakmıştı "Bir şey yok."deyip yemeğe dönmelerini sağladım. 

Meriç'in bana baktığını hissediyordum kafamı kaldırıp kanıtlamak istiyordum ama göz göze gelmekten çekiniyordum. Şu hayatta Nil Erkel bile çekiniyorsa kesinlikle büyük bir problem vardır. 

Kendimi iyice rezil hissetmiştim çocuğa yüz kere açılsam da sadece susmakla yetiniyordu. Ama artık bitmişti aşkımdan gebersem de ona dönmeyecektim. Ve hiçbir şey onu kolay affetmemi sağlamaycaktı. Burada gururum incinmiş kolay affeder miyim?

Çok af dileyen var da affetmesi kaldı! 

Kahretsin ki haklısın iç ses malı. Resmen af dilemiyordu bile off neden bu kadar çaresizim?    

Yemeği yedikten sonra sofrayı topladık ben ve Sedef mutfakta bulaşıkları yıkamaya koyulmuştuk. Aklıma Sedef'in sevgilisi gelince hemencecik sordum.

"Sedef sevgilin vardı değil mi?"

Sedef koluyla bana çakıp "Sessiz olsana babamın duymasını mı istiyorsun?"diye sormuştu. Sırıtıp "Tamam hadi anlat artık."demiştim.

Sedef kocaman gülümseyip "Çok iyi biri beni de çok seviyor."deyince alayla gülüp "Ne kadar patavatsız olduğunu biliyor mu? Bence bilmiyordur."diye geçirmiştim.