7.8

5K 553 914
                                    


Yorum yapmayı unutmayın bal böceklerim 🐝

Öylece önüme bakıyordum az önceki sorudan sonra sessiz kalıp sahaya doğru bakmaya başladım. Uzun uzun Meriç'in gülümsemesini izledim, gülüp eğlenmesine şahit oldum. Her şey neden bu kadar zordu? Bu tür şeyleri dizilerde hep saçma bulurdum. Ama fark ettim ki saçma bulduğum şeyi şu an kendim yapıyorum. Ve yine fark ettim ki karşılıksız bir aşk için uğraşıp duruyorum.

Hani olur ya dizilerde başrol erkeği seven bir kız olur ve o kız tüm rezillikleri yaparak o başrolü etkilemeye çalışır ama unuttuğu bir şey vardır ki; o başrol erkek sadece başrol kızla hayatını sürdürür. Kısaca bu hikayedeki yardımcı oyuncudan başka bir şey değildim ve tüm rezillikleri yaptım. Artık bu rezilliğe son vermenin zamanı geldi. Hep unutacağım desem de bunun zor olduğunu biliyorum ama şu hayatta hiçbir şey imkansız değildir. 

Vay be ben neymişim ne ka güzel konuştum lan. Kendimi tebrik etmek istiyorum, isteyince efsane konuşabiliyorum. Havalandım hatta kıçım kalktı hdjdjsmwl 

Taam hemen indiriyorum. 

"Golll."diye bağırınca Rüzgar, sevinçle yerimden sıçradım. Onların sevincine ortak olup bağırarak destek verdim. Arkadaşlar bugünler içindir dimi yanim. Bende öyle bir arkadaş olduğum için anırarak sevgimi kustum. Biraz midem kalktı çoğ pardon. 

Bizim takım her gol atığında bağırarak sevincimi belli ediyordum. Sonunda maç bitmiş ve tabii ki bizimkiler 3-2 yenmişti. Aslında yenileceklerini düşünmüştüm ama Meriç'in son dakika attığı golle büyük bir başarı sağlamıştık. Rüzgar Meriç'e sarılıp seviniyordu hepsi çok mutlu görünüyordu bende dahil. 

Birlikte dışarı çıktık Rüzgar havalı bir şekilde bakış atıp "Hadi yenmemizin şerefine size yemek ısmarlıyorum."deyince sevinçle "Ooo efsanesin. Kral hareket."deyip gülmüştüm. 

Umut: Çok iyi olur bayağı acıkmıştım.

Meriç: O zaman size iyi eğlenceler.

Rüzgar: hop hop nereye? Zaten senin sayende yendik. Birlikte gidelim.

Meriç düşünüp "Çok ısrar ettiniz madem öyle geleyim."deyince arkamı dönüp gülmüştüm bu çocuk hiç değişmeyecek he.      

Rüzgar: Size efsane bir yemek ısmarlayacağım sonuçta hak ettiniz. 

"Dedi bizi tantuniciye getiren çocuk."deyip kahkaha atmıştım. Herkes benimle birlikte gülmüştü daha fazla beklemeden içeri geçtik bu sırada Rüzgar da açıklama yapıyordu.

"Şimdi düşündüm ki farklı bir yere gidersek ben bunun altından kalkamam rezil de olmak istemediğim için öğrenci mekanına getirmek istedim."

Umut: Merak etme tek sana ödetmezdik. 

Rüzgar: Sen ödetmezdin ama ben bunu istemem karizmama aykırı bir hareket Umutcum. 

Herhangi bir masaya geçip oturduk. Menü falan olmadığı için sadece lavaş mı, somun mu onu belirtmiştik. Ben ve Meriç lavaşta yemek isterken Rüzgar ve Umut somunda yemek istemişti.  

Garson: "Yoğurtlu ister misiniz?"diye sorunca kabul etmiştim. Herhalde tek yoğurtlu isteyen bendim. Tarzım farkım ehehhehe. 

Aklıma gelen şeyle Umut'a döndüm hemen yanımda oturuyordu. 

"Umut diyorum ki eski mahalleye gidelim."

Umut düşünürken Rüzgar "Çok iyi olur bende gelirim."demişti. Sevinçle "Yia çok sevindim."dediğimde Meriç boğazını temizleyip "Ş-şey bende gelebilir miyim?"diye sordu. Hepimiz ona bakarken Rüzgar gülümseyip "Çok iyi olur sende gel."demişti. 

Numara Komşum Bir Deli || TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin