103.Bölüm 🌙

1.5K 140 52
                                    

İyi okumalar 🌙

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Tuna'yla konuştuktan sonra telefonu yatağın üstüne bıraktı Tuğra. Bu akşam her şeyi açıklayacaktı ve açıkçası korkuyordu. Ama önce abisine anlatacaktı. Böyle olmasını umuyordu.

Zil sesi evde yankılanınca, odadan hızlıca çıkıp kapıya gitti. Kapıyı açınca abisiyle karşılaştı. Buğra içeri adımını atar atmaz, Tuğra kolundan çekiştirerek odasına getirdi. Tuğra kapıyı kapatıp kapıya yaslandı. Aklına 3 sene öncesi gelmişti.

Buğra kardeşine şaşkın bir şekilde baktı ve konuştu.

"Bu neydi şimdi? Seninle en son bu şekilde konuşmuştuk ve hiç iyi şeyler olmamıştı." dedi Buğra. Tuğra gözlerini devirdi ve sakin bir şekilde yatağına oturdu abisine bir şey demeden. Her zaman yaptığı gibi bodoslama dalacaktı konuya.

"Ben gayim." dedi birden. Bu çok ani olmuştu. Zaten uzatmak istemiyordu. Buğra'nın kaşları şaşkınlıkla havalandı.

"Ha?!" diye anlamsız bir kelime döküldü dudaklarından. Tuğra, abisinin yüzüne baktı ve tekrarladı.

"Ben eşcinselim." dedi. Buğra, şaşkın bir şekilde kendini Tuğra'nın yanına bıraktı. Kaşlarını çattı.

"Emin misin?" diye sordu. Tuğra tekrar gözlerini devirdi bu cevap karşısında.

"Tabii eminim. Emin olmasam bu konuyu açmazdım." dedi. Buğra düşünür gibiydi. Ama aklı karmakarışıktı.

"Bana neden söyledin? Yani ne olacak?" dedi. Tuğra abisine dönük oturdu.

"Bizimkilere söyleyeceğim. Ne kadar saklayabilirim ki? Hem..." dedi ve sustu.

"Hem?" diye cevap verdi Buğra sorar gibi.

"Hem sevgilim, sevgilim var benim. O da söylememi istiyor." dedi. Buğra hızla kalktı yataktan ve eliyle saçlarını taradı. Bu, gergin olunca yaptığı bir hareketti ve şu an da oldukça gergindi.

"Tuğra, ben neden gittim yurtdışına?!" diye sordu. Biliyordu Tuğra ve aslında bir bakıma abisine de hak veriyordu.

"Abi..." derken sözünü kesti Buğra.

"Ya sana bir şey yaparsa babam? Ya sert çıkarsa?" dedi. Tuğra'nın yüzünde gülümseme belirdi. Abisinin tek düşündüğü Tuğra'ydı. Tuğra da ayaklandı.

"Bir şey olmayacak. Merak etme. Belki bu sayede sen de gerçekleri anlatabilirsin babama. Kaçmazsın artık. Onlar bizim ailemiz. Bizi onlar dünyaya getirdi. Ben bizden vazgeçeceklerini düşünmüyorum." dedi. Buğra, kardeşine baktı kararsız bir şekilde.

"Bilmiyorum Tuğra. Gerçekten bilmiyorum." dedi. Tuğra, abisi söylemese de kendisi söyleyecekti. Kararlıydı.

"Ben söyleyeceğim. Sen istersen söyleme yine de. Bu iş bu akşam bitecek."

Eveet, artık zamanı geldi.

Sizce Buğra'da söyleyebilecek mi?

Yorumlarınızı bekliyorum 🤗

Sizleri seviyorum 💙

CANIM ÖĞRETMENİM (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin