CANIM ÖĞRETMENİM (BxB)

35.Bölüm 🌙

İyi okumalar 🌙

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Meriç
"Kanka yarınki maça geleceksin değil mi?" Tuğra, 474788. kez bu soruyu sorarken, bahçede nöbetçi öğretmen olan sevgilimi izliyordum sinirime hakim olmaya çalışarak. Çünkü kızlar etrafını sarmıştı yine. Delici bakışlarımı hissetmiş gibi gözlerini bana çevirdi ve yanındaki kızlardan kurtuldu bir şeyler söyleyerek. Kolumda baskı hissedince soluma doğru baktım. Tuğra kolumdan çekiştiriyordu. Sorusuna cevap vermediğimi farkettim. Tam cevap verecekken tekrarladı aynı soruyu farklı şekilde. "Kanka maça geleceksin değil mi bak? Gelmen lazım." dedi kolumu çekerek. Kolumun sağlığı için hızla cevap verdim.

"Geleceğim lan bırak artık kolumu. Çıkaracaksın şimdi." dedim sinirle. Aslında sinirim ona değildi. Sevgilim olacak kişiye sinirlenmiştim. Of aslında onun da suçu yoktu. Ona yılışan kızlaraydı sinirim.

"Ne kızıyorsun amına koyayım? Kim bilir neye kızdın da bana çatıyorsun?" diye huysuzca söylendi Tuğra.

"Beni niye bu kadar iyi tanıyorsun?" dedim bende aynı huysuzlukla.

"Sıra arkadaşımsın çünkü mal. Kaç senedir aynı sırada oturuyoruz bırak da tanıyayım." dedi kollarını göğsünde birleştirip bankta arkasına yaslandı. Bende arkama yaslandım. Arada bi Erdem'e bakıyordum. Tuna hocayla konuşuyordu. Bakışlarımı Erdem'den çekip Tuğra'ya çevirdim. Onda benim baktığım yöne baktı kısaca. Yüz ifadesi anında değişti. Tuna hoca birkaç saniye buraya baktıktan sonra, tamamen Erdem'le olan sohbetine odaklandı.

"Hayırdır? Yüzün bi değişti." dedim Tuğra'nın koluna hafifçe vurarak.

"Bir şey yok." diye mırıldandı. Aklıma, geçen gün Tuğra'nın anlattıkları gelince sormaya karar verdim.

"Tuna hoca seninle hala uğraşıyor mu?" diye sordum. Gerildiğini fark ettim. Ama yine de cevap verdi.

"Ben yanlış anladım sanırım. Hem zaten sevgilim var benim. Kafa yormamam gerekiyor bu tür şeylere." dedi. Sevgili mi yapmıştı? Ne ara yapmıştı? Yanımıza alt sınıflardan bir kız gelince direkt olarak ona baktım. Birkaç kez görmüştüm ama adını bilmiyordum. Tuğra, kızı görünce zoraki olduğu fazlasıyla belli olan bir gülümseme takındı yüzüne. Ayağa kalktı ve kızı tanıttı. "Bu sevgilim, Cemre. Alt sınıflardan. Cemre, bu da benim en yakın arkadaşım Meriç." dedi gülümseyerek. Şaşkınlıkla ona bakıyordum. Bu kızla sevgili mi oldu yani? Gözlerim Erdem'in olduğu tarafa takıldığında buraya bakıyorlardı. Koç, çok sert bakıyordu. Nedenini tahmin ediyorum ama emin değilim. Kız elini uzatmış tanışmayı beklerken, elimi uzattım bende.

"Tanıştığıma memnun oldum." dedi ince sesiyle, bende başımı salladım hafifçe.

"Bende memnun oldum." diyerek elimi çektim elinden. Zil sesi bahçede yankılanırken içeri yürümeye başladık üçümüz. Cemre'nin sınıfının olduğu kata gelince durduk. Ben merdivenin orda bekliyordum. Ama duyuyordum konuştuklarını.

"Akşam buluşacak mıyız?" diye sordu Cemre, Tuğra'ya. Tuğra birkaç saniye düşündü sonra cevap verdi.

"Antrenmanım var akşam. Yarın maç var biliyorsun. O yüzden antrenmana gitmem lazım. Bir de takım kaptanıyım." dedi. Kızın yüzü düştü birden.

"Tamam peki. Maç mevzusu bitince gideriz o zaman." dedi sevimli bir şekilde gülümseyerek. Tuğra'nın yüzü bana dönük olmadığı için yüz ifadesini göremiyordum. Sadece başını salladı. Kız elini hafifçe sallayıp sınıfa gitti. Tuğra yanıma gelince merdivenlerden çıkmaya başladık.

"Bu kızla ne zamandır çıkıyorsun sen?" diye sordum yüzüne bakmadan.

"İki gündür." dedi iç çekerek. Yüzüne baktım. Merdivenlere bakıyordu. Başı öne eğikti.

"Neyin var senin?" dedim. O da bana baktı, merdivenin başına geldiğimizde durduk.

"Çok garip şeyler oluyor Meriç. Yani, anlamıyorum. Kafam karman çorman. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilemiyorum. Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor. Şurada..." dedi kalbinin üstüne koydu elini ve yutkunup devam etti. "Şurada bir boşluk var. Sadece bir kişiyi görünce doluyor. Aynı zamanda da o kişiyi görünce deliye dönüyor aptal kalbim." dedi ve elini indirdi. "Ama imkansız biri. Bu şeyden kurtulmam için, onu unutmam, ona yenilmemem için birinin olması gerekiyordu hayatımda." dedi. Bu kadar çabuk anlatacağını beklemiyordum. Demek ki baya dolmuştu içine ata ata. Bende elimi omuzuna koydum ve destek olurcasına, hafifçe sıktım omuzunu.

"Ben yanındayım. Her ne sıkıntın olursa olsun bana anlatabilirsin biliyorsun. Mesela işe şu kalbindeki kişi kim bundan başlayabilirsin." dedim. Kaşlarını kaldırarak baktı ve sınıfa doğru yöneldi.

"Kanka ders başlayacak." dedi adımlarını hızlandırarak. Bende gülüp peşinden koşup sırtına atladım.

"Anlatacaksın kumral kafa. Bu kadar kolay kurtulamazsın." dedim ve Tuğra aniden durunca karşıya baktım bende. Erdem ve Tuna hoca karşımızda ikisininde kaşları çatık bize bakıyordu. Ben Tuğra'nın sırtındaydım ve Erdem bu şekilde görmüştü bizi. Eh artık allah rahmet eylesindi.

Bölüm hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum.

Sizleri seviyorum ❤

Bu arada kitabın yeni kapağı nasıl olmuş sizce?