21.Bölüm 🌙

5K 335 131
                                    

Umarım beğenirsiniz 🙏🏻

İyi okumalar 🌙

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Meriç
Son 2 aydır tahmin bile edemeyeceğim şeyleri yaşıyordum. Aşkımı itiraf edeceğim adam tarafından reddedilmek korkusuyla onlarca kez yazıp silerek mesaj atmaya karar vermiştim. Mesajıma en azından görüldü atar diye düşünürken hiç beklemediğim bir şey olmuş ve biz sürekli konuşur hale gelmiştik. Öyle ki bu işin sonunda ikinci öpüşmemiz bile gerçekleşiyordu. Erdem, dudaklarımı öyle bir öpüyordu ki sanki çölde susuz kalmıştı da, benim dudaklarımda suya kavuşmuş gibiydi. Benim de ondan geri kalır yanım yoktu aslında. Ben bu aşk ateşiyle iki yıldır yanıyordum ve Erdem'in dudakları bu ateşi hafifletecek suydu.

Dakikalar sonra nefes alma ihtiyacıyla dudaklarımızı ayırdık. Hiç istemiyordum ama biraz olsun oksijen fena olmazdı. Hızlı hızlı nefes alıyorduk. Gözlerimi hâlâ açmamıştım. Açtığımda bunun bir rüya olmasından korkuyordum. Yanağımda el hissedince içimin titrediğini hissettim. Sanki, Erdem korkumu anlamış da bana, 'Korkma bu rüya değil.' diyordu ve bunu da kendini hissetmemi sağlayarak yapıyordu. Baş parmağıyla, hafif bir şekilde elmacık kemiğimi okşuyordu.

"GözleriniMeriç. Ela gözlerini sakınma benden." deyince içimden bir şeyler koptu sanki. Heyecandan ölebilirdim. Yaşadığımız anın gerçekliğine kanaat getirince açtım gözlerimi yavaşça.

"Gerçeksin değil mi? Rüyada değilim. Az önce..." dedim ve sustum. O getirdi cümlemin devamını.

"Hayır Meriç. Rüyada değilsin. Az önce cidden yaşandı. Az önce ben gerçekten dudaklarında ölümsüzlük şerbetini keşfettim." dedi. Bu adam beni cidden seviyor muydu? Elimi kalbine koyduğu zaman çok hızlıydı. Benimkinden farklı değildi.

"Ben... Hocam..." dedim. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Kal gelmişti.

"Meriç, öğretmen anonime aşık oldu. Olmaz diyordun ama oldu. Ben senin anonim olduğunu bilmeden kalbim sana atmaya başladı. Sen benim gökkuşağımsın Meriç." dedi. Erime noktasına gelmiştim. Gözlerimde daha fazla tutamadım firari yaşları. Pınarlarından tek tek firar ederken, tek yaptığım yanaklarımda bıraktıkları izleri silmekti. Erdem elimi tuttu ve yüzünü yüzüme yaklaştırıp akan gözyaşlarıma dudaklarıyla müdahale etti. "Gözlerim, ela gözlerine değdiği ilk anda kendine mühürledi beni." dedi fısıldayarak.

"Erdem... Ben... Seni çok seviyorum." diyebildim fısıltıyla.

"Bende seni seviyorum Meriç. Sana neden yaptın, nasıl yaptın diye sormayacağım. Gözlerindeki aşkı görüyorum. Sana diyebileceğim tek şey; iyi ki yaptın. İyi ki..."

🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙

Selaaaam.

Yeni bölüm geldi. Yorumlarınızı bekliyorum 🤗

Sizleri seviyorum 😍

CANIM ÖĞRETMENİM (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin