Ang Among LION at Ang Amazonang MAID ( Under Revision)

CHAPTER 60

As what kcunor's request. We went on the icecream shop after that kumain kami sa Jollibe at pumunta kaming Mount Zoo pagkatapos.

Maggagabi na kaya napagpasyahan naming kumain muna sa Open Retau malapit sa Mount University.

Habang kumakain kami ay biglang may babaeng nagsalita sa harap namin. At first wala akong pakialam dahil nagugutom na nga ako sa pagod. Ikaw ba naman habulin ng ostrich di ka mapapagod? Though hindi naman ako inaano  nagugulat lang talaga ako kaya ako napatakbo, akala ko kakatayin ako.

Tawa ng tawa nga si kcunor  sa akin. Pero ang ikinagulat ko doon ay, napatawa ko din ang matigas na Xuz Ford. Well, kahit papano napatawa ko siya ulit kahit naman agad niya itong binawi but still he was laughing like crazy. Nakita ko muli ang maganda niyang ngiti na ikinalakas ng tibok ng puso ko noon.

" Ang ganda niyo namang pamilya. Ang gandang lahi. Ilang taon naba ang anak ninyo? " biglang sabi ng babaeng nasa mid 40's habang nakangiti. Pinagsasabi nito? Hello hindi ko to anak. Ang layo nga ng itsura, marunong ba to tumingin ng pinagkakaiba?

" I'm 5 madam. Thank you for the compliment. Mom and dad really made me well " sagot ni kcunor na sobrang laki ng ngiti.

Pinagsasabi ng batang to. Sinaway ko naman ito kasi kung ano ano ang pinagsasabi. Napatingin naman ako kay Xuz nong tumikhim ito.

" Welcome little child..Sana'y ay maging matatag ang pagsasamahan ninyo. Sayang kung kayo'y maghihiwalay, Huwag kayong tumulad sa iba na naghiwalay agad dahil lang sa kunting problema. Sana'y mas lalo kayo pagpalain. "

Napangiti ako dahil sa sinabi niya. Kinikilig ako doon. Hehe. Kaso hindi naman totoo sinabi niya. Hindi kami pamilya.

" Thank you for the wonderful words but we are not family. This is my niece and she's---------" biglang natigilan si Xuz at napatingin sa akin. Biglang kumabog ang dibdib ko tila naeexcite sa sasabihin nito. He look at me sofly while smirking but in just a single word coming form his mouth. Biglang nawala ang ngiti ko.

My hope suddenly disappeared. Biglang naging blanko ang utak ko. Nanginginig din ang kalamnan ko. Hirap din akong huminga.  I'm badly hurt.  Grabe. Nalakainis. Gusto ko umiyak ng malakas.

" she's----------" he pause. " just Nothing " dugtong nito.

Bahagya akong napayuko. Bakit ba Vei. Matagal na nga niyang tinapos ang tungkol sa amin. Umaasa ka parin na magkaayos kayo Vei.

" Ha? Akala ko---- ang saya saya niyo kasing tignan kanina sa Zoo. Nakangiti pa kayo sa isa't isa. Akala ko talaga nagmamahalan kayo at anak niyo ito-------

Bununtong hininga muna ako bago ko siya pinigilan.

" Stop. Ali tama po siya. Were just nothing but a stranger. I was just randomly picked by his niece to accompany them for the whole day" mabigat kung sabi. Mabuti nalang talaga ay hindi ako pumiyok  baka mapaghalataan ako na affected ako ngayon. Na nasasaktan ako.

Malungkot akong tinignan ng ali. Di nagtagal ay nagsorry ito for her misenterpretation. 

" Ti-ta Vie. I want to go home"

" kcunor. I'm here to take you home. And Ms. Ezrael  thank you for the day. Nag enjoy ang pamangkin ko dahil sayo at salamat don. -----‐" may kinuha siya sa pocket niya at nilabas ang wallet niya.

Hindi ko namalayang may nilagay na pala siya sa kamay ko at pera ito. Napatitig nalang ako sa perang nasa kamay ko. Sampung libo.

I bite my lower lip. I'm crying again. Tinaas ko ang ulo ko mula sa pagkakayuko and I found myself alone. Kcunor and Xuz already gone. They left me her.

He is so really unbelievable. Napakawalang puso talaga. Mapahawak ako sa dibdib ko dahil sobrang sakit nito. He should not be here. Buong isang taon, Im in the process of healing, akala ko tuloy tuloy na pero sinira niya ito. Dapat wala sila dito, sinira niya ang pagpapagaling ko and now I'm hurting again.

Biglang may humawak sa kamay ko. As I look at him I hug him immediately. " Leo. Please let me take a rest" bulong ko habang malakas ang paghinga ko. " shh. Take a rest" bulong nito habang hinagod hagod ang likod ko. "   Everthing happen has a reason Vei." dugtong nito bago ko tuluyang makatulog.

_______

" Baby Dwarf"

" Baby Dwarf"

" Baby Dwarf"

" Baby Dwarf

Dali dali akong bumangon ng marinig ko ang boses ni Xuz mula sa baba. He's here. Sabi ko na e hindi niya ako matitiis at tinawag pa niya akong babaydwarf ulit. Mabilis ang takbo ko nang tinahak ko ang mahabang hallway ng bahay.

Nakangiting Xuz ang bumungad sa akin pagbaba ko ng hagdan. I hug him tight yung tipong hindi ko na siya bibitawan pa. He's My comfort. Nawawala ang mga sakit na naramdaman ko kapag yakap ko siya. " Babyleon I miss you so much" malambing kung bulong dito.

Naramdaman ko ang dahan dahan nitong paghaplos sa likod ko hanggang napunta ito sa braso ko. Mayamaya lang ay nagsalubong bahagya ang kilay ko dahil pahigpit ng pahigpit ang pagkahawak nito sa akin. Kaya inilis ko ang yakap ko sa kanya.

Napabato ako sa kinatatayuan ko nang makitang nanlilisik ang mga mata nito. " aray" daing ko dahil sobrang higpit na ang pagkakahawak nito sa akin.

" Baby-leon.  What are y-yu doing? Nasasaktan a-ako" naiiyak kung wika.

" You. Your family is a murderer. I will never forgive you"

" You. Your family is a murderer. I will never forgive you"

" You. Your family is a murderer. I will never forgive you"

" You. Your family is a murderer. I will never forgive you"

"AHHHHHH TAMA NA...TAMA NAAAAAAA"

" Vei  Vei. Vei. Hey wake up"

Hingal na hingal akong bumangon sa pagkakahiga. That was. A DREAM. BAD DREAM. Pero parang totoo. I still felt his embrace. It was like I've been hugged by him except don sa part na nasasaktan ako dahil sa pagkakahawak niya.

" Vei. Nanaginip ka..uminom ka muna ng tubig" 

Agad ko namang ininom ang tubig na binigay ni Leo sa akin. Agad kung ginala ang tingin ko nang mapagtantong wala ako sa kwarto ko.

" Nandito ka sa bahay ni Grandpa. Dito kita dinala dahil di ko alam kung saan mo nilagay ang susi ng kwarto mo. " napatango ako sa paliwanang niya.

" Vei. Magpahinga  ka muna. Tatawagin kita kapag kakain na okay. Nagluluto pa kasi si ate  Melan. "

" Sige Leo..Salamat"

Mula sa kinatatayuan ko dito sa pinaglalagyan sa akin ni leo ay kita ko si Xuz at Kcunor na naglalaro ng tubig . Masaya sila tila hindi si Xuz ang nakita ko. Bigla na namang sumikip ang dibdib ko.

" You. Your family is a murderer. I will never forgive you"

Hindi mawala wala sa isip ko ang panaginip na iyon. Galit na galit siya, hindi ko pa nakita ang ganong klase ng ttiig ni Xuz. Parang gustong pumatay ng tao.

" You. Your family is a murderer. I will never forgive you"

Paulit ulit ding bumalik sa alaala ko ang katagan binitawan niya don. Panaginip. Bakit naman niya sasabihin sa panaginip ko yun. He accused my family by something we can never ever do. Xuz. What really happen back then? Ano ba talaga ang dahilan kung bakit mo ako nilayuan? Kung bakit galit na galit ka sa akin?

Nagulantang ako nang biglang may kumatok it must be Leo kaya agad akong nag ayos bago binuksan ang pinto.

Nagulat ako dahil hindi si Leo ang inexpect kung makita. Him.

" Kakain na" malamig nitong sabi at tinalikuran ako. Bigla itong huminto. " Wala si Leo ngayon. May nagyari sa pamilya nila sa ibang bansa. Kung gusto mo malaman" dugtong nito bago ako tinalikurang ng tuluyan.

Nakaramdam ako ng pag alala Leo. Sana ay ayus lang ang pamilya niya.