AFTER ONE WEEK
*************
X U Z
Habang ginagamot ko ang sugat ko sa kamao biglang may kumatok kaya mabilis akong tumayo at baka sina hero. Ilang days narin akong ganito na kapag may kumatok, pakiramdam ko may dalang magandang balita. Pagbukas ko ay nadismaya ako, akala ko sina hero na, si manang lang pala.
" Young Master may nagpapabigay" ani nito kaya kinuha ko sa kanya ang box na hawak hawak niya. Ilang days narin akong nakatanggap ng ganitong box. Pare pareho lahat wala namang nakalagay na pangalan even a hint na kung sino.
The word Admirer lang ang nakalagay.
" Sige manang salamat" sabi ko at agad na sinirado ang pinto.
binuksan ko ang box, another pack of chocolate again. I wonder , gusto ata ako magkadiabites ng sender nito eh. Bumalik ako sa paggamot sa kamao ko. Biglang ng ring ang phone ko kaya dali dali ko itong sinagot.
Its hero.
[Xuz! She's awake]
Kinakabahan ako na naeexcite sa sinabi ni hero. Hindi ko na nagawang magbihis pa gusto ko na makita ang babydwarf na gising. I missed everything about her. Finally she's back.
Dali dali kung pinaharurot ang sasakyan ko. Tinawag pa ako ni manang but i did not bother to look back and response to her. Gusto ko na makita ang babaeng mahal ko.
Gusto ko na masilayan ang magaganda niyang ngiti at malambot na tingin sa akin. Pagdating ko sa hospital ay agad ko tinahak ang room 132. Hingal na hingal kung binuksan ang pinto kasabay non ang pagtingin nila sa pwesto ko. Kompleto na pala sila dito at ako nalang ang hinihintay. " Xuz anak?" Tawag ni mommy sa akin na parang nag alala.
But kay Babydwarf lang ang atensiyon ko na nakaupo , napatingin din siya sa akin pero walang anumang emosyon ang kanyang mga mata niya.
Why are you looking at me like that baby? Are you not missed me? Kumabog ang dibdib ko while looking at her with that face ,it seems something happen. Tinignan ko sila kate, hero, cobby, kyle, sina mom ,dad and tito Calib ang tita Amira pero lungkot lang makikita ko sa kanila.
What happen? " Babydwarf you're awake! Thanks god" sabi ko at umupo sa bakanteng upuan. Tahimik lang sila lahat at hindi ko iyon gusto.
" Who are you?" Salitang ikinabagsak ng balikat ko.Nakalimutan niya ako? Why?
No! She cant forget me. Not me.
" Ba-by do-dont a-act l-ike that" nauutal kung sabi sa kaba. She can't forget , i wont accept it. This is not true.
" Magpakilala ka. Nagpakilala din sila sa akin. So would you mind if you'll tell me your name?" seryoso siya.So, nakalimutan niya talaga ako.?
Tinignan ko siya sa mata at pilit na binabasa ito but serious is only I saw.
" TiTa amira ,tito calib?what really happen?" I ask while still looking at her." Sorry ijo! Pati nga kami nagulat dahil hindi niya kami lahat naalala.! Wala tayong magagawa"Malungkot na sabi ni tita.
Nanlumo ako sa kinauupuan ko at naginginig na hinawakan ang namumutlang kamay ni Vei.Unti unting may namumuong luha sa mata ko, i know nakakabakla pero i cant help my self. I feel pain, its hurt.
Hindi ka maalala ng babaeng mahal mo. Ang sakit." Hey! I ask you! Ano pangalan mo. Para naman makilala ko kayo lahat dito" medyo irita niyang sabi. Napatawa ako ng mapakla dahil kahit wala na siyang maalala ay nanatili parin ang pagkamasungit nito minsan.
" I'm Xuz "
" Who are you in my life?"
" My f-riend" malungkot kung tugon at yumuko.
Naramdaman kung kumawala na ang luha sa mga mata ko. Nakakahiya na umiyak ako sa harapan niya. Naramdaman kung tinapik ako nina hero sa likod ko. Dahan dahan kung pinunasan ang luha ko pero lintek lang dahil parang ayaw yata tumigil eh.
" Xuz? Are you crying? Why ?did I say something that makes you cry?" Pansin ko lang bakit pa english english na ngayon si babydwarf ko?
Muli na namang lumungkot ang mukha ko dahil basi sa kilos at pananalita niya ay nag iba na talaga. Nakalimutan na rin ako.
" Hindi! Ahhh. Ano wala to Vei. Napuwing lang ako" pagsisinungaling ko. " Okay! You can go! Im sleepy" sabi niya at dahandahang himiga.
" Xuz! Pasensiya na" malungkot na sabi ni tito calib ,nginitian ko lang siya
" Xuz!Sorry talaga" hero
" xuz! Pwede kayong magsimula ulit. Ipaalala mo sa kanya ang lahat pwede naman yon diba?" Sabi ni kate na sinang ayunan nilang lahat. Nagpapasalamat talaga ako dahil napakasupportive nila sa akin. Lumabas ako doon, gusto ko munang mahimasmasan at mawala ang sakit na naramdaman ko. Gusto ko magwala ngayon. Napabuntong hininga nalang ako.
Dumaan si Dr. Brando sa harap ko na siyang doctor ni Vei kaya naisipan ko nalang magtanong wala namang masama diba?.
" Excuse me doc"
" Yes mr. Ford?" Tanong niya. Muli akong napabuntong hininga bago nagtanong.
" Sa tingin niyo? Is it months or many years bago babalik ang alala ni Vei?" mahina kung tanong. Narinig ko siyang tumawa kaya nangunot ang noo ko.
" Who tell you that ms. Santa maria has an amnesia?" Natatawa niyang tanong. Naguguluhan ako.
" Mr.Ford wala siyang amnesia at tsaka it just a stab on her stomach not in her head. Hindi magkakaamnesia ang tao kung sa lower body ito napuruhan" tela nabingi ako doon sa sinabi ni doc na ikinainit ng ulo ko.
" sige doc salamat po."
Mabilis kung binuksan ang pinto at naabutan ko lang sila na tawa ng tawa tapos nagtuturuan pa. Bigla silang natahimik nong nakita nila ako at akmang zinizip ang mga bibig.
Shit! Pinaglalaruan ba nila ako?
Damn it! like a fool?Nilapitan ko si dwarf at hinawi ang kumot na nakatalukbong sa kanya.
" ITS A PRANK HAHAHAH OUCH OUCH! BABYLION ITS HURT" sabi niya na natatawa habang hawak hawak ang benda ng sugat niya.
" ITS A PRANK HAHA" sabay sabay na sigaw din ng mga walang magawa sa buhay.
Napafacepalm nalang ako at tinignan sila lahat ng masama. Bwisit! Para akong tangang iiyak iyak.
BINABASA MO ANG
Ang Among LION at Ang Amazonang MAID ( Under Revision)
RandomBravery Vei is a scholar in Fordand'E Academy where she meet her archnemesis Xuz Aldrich Ford that sooner became her Young Master. As she studying, she work for Xuz as she appointed to become his personal maid by his mother in exchange of being a sc...
