Ang Among LION at Ang Amazonang MAID ( Under Revision)

CHAPTER 73

Cassidy Pov

Tinignan ko siya nang may pagtataka. Kakakilala palang namin. Pero bakit nanan siya magbahagi ng sekreto niya sa akin? Though pilit kung iwaglit ang pagtataka sa mukha ko dahil mukhang seryoso ito. He looks so serious.

" What secret?" Out of curiousity kung tanong. Ilang ulit itong bumuntong hininga bago nagsalita na siyang hindi ko inaasahan.

" A secret that you will never imagine that I already did" my curiousity gets stronger. Yes! My crush will reveal his secret to me. Kinikilig ako hehe! Pero nakakalungkot dahil ramdam ko ang bigat kahit hindi pa niya ito sinabi.

" Tama ka. We always ask for forgiveness and they forgive us in return pero nanatili parin tayong kinakain ng kunsensiya natin. Dahil yun sa hindi pa natin matanggap ang katotohanang gumawa tayo ng ikakapahamak ng iba. Hindi natin matanggap na minsan tayong nagkasala. Kasalang hindi makatao. " He pauses as he brushed his hand in his handsome face. " Malaki ang kasalan ko kay Vei Cassidy. Ikaw nga hindi mo matanggap na nanahimik kalang at hindi ka nagsabi ng totoo ano pa kaya sa akin. " saad nito at napatawa ng mahina.

" Why? Ano ang naging kasalanan mo kay Vei?". Malungkot akong napatingin sa kanya. His eyes shouting regrets.

" I almost killed her"

Napasinghap ako sa narinig. Bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Why? Bakit niya ginawa yun?

" Why What happen?"

" I stabbed her. I almost killed her. Iyon ang kasalanan kung kahit ilang milyong sorry pa ang gagawin ko. At kahit ilang ulit niya akong pinatawad. Ako mismo sa sarili ko. Hindi ko kayang patawarin ang sarili ko. Wala akong pinagkaiba sa taong dahilan na pagkasira ng dalawang pamilya ngayon. She's alway nice to me but yun ang ginanti ko sa kabutihan niya. Nahihibang nga talaga ako sa panahong iyon. "

Nakakalito. Hindi ko alam na ganito na pala ka lala ang pinagdaanan nila lalong lalo na si Vei. She carried so much pain at dinagdagan ko pa. How selfish I am.
Bigla akong nakaramdam ng matinding awa sa kanya.

Believe it or not. He is crying. Ruko is crying. Ang gwapo niya parin kahit umiuyak. Nakakalaglag panty. Sh*t. Maglalandi pa ako. Seryosong usapan na nga ito. Pero alam ko namang lahat ng ginagawa natin ay may matinding rason.

" Ruko. What ever your reasons kaya nagawa mo ang bagay na iyon. Ay ang importante ay pinagsisihan mo ang ginawa mo. Let's learn to forgive ourselves so we can be free. Ikaw rin, magkakasakit ka niyan. Basta. Napatawad ka na ni Vei. Sana ikaw rin, sana mapapatawad mo ang sarili mo. We should be thankful dahil ganon kalambot ang puso ni Vei. "

Pero kahit anong sabihin natin, mananatiling alala iyon na kahit kailan hinding hindi mabubura isa isip mo Ruko at handa kung damayan ako tell death do us part, kung pipiliin mo ako hehe.

______

Pagkatapos ng kadramahan namin ay kumain kami ni ruko dahil parehong nagreklamo ang mga tiyan namin. Alas kwatro palang ng umaga pero kumakain na kami. Good thing dahil marunong magluto si Ruko. Ako kasi ay hindi eh! Puro libro kasi ang inatupag ko noon at talagang wala akong alam sa gawaing bahay.

Bigla akong may nalala na gustong itanong kaya nalipat ang tingin ko kay Ruko na kanila lang ay nasa pagkain ko. " Nga pala. What's the reason pala.? Sorry pero gusto ko talaga malama--------"

Hindi pa naman ako natapos ay pinutol na agad niya ito. " Because of a Girl named Cassey. Baliw na baliw ako sa kanya noon. Ginawa ko ang lahat ng gusto niya dahil nangako siya na mamahalin niya ako kapag gagawin ko ang gusto niya, killing Vei. How stupid I am right ? Nakakatawa. Masyado akong nabulag sa pagmamahal ko. Hindi ko inisip na may maagrabyado. " saad niya na hindi tumitingin sa akin.