အခန္း (၁၂)
" အလုပ္ထဲက ထြက္လာရတာမို႔ အခ်ိန္ေတာ့ သိပ္မရဘူး "
ႀကိဳတင္အသိေပးျခင္း မရွိဘဲ ေရာက္ခ်လာသူကို ရိုးရာဘက္က အေျခအေနကို အရိုးသားဆံုး ေျပာျပျဖစ္၏။ ရန္ကုန္ေျမက ေဝးရာ ေျပးလာေပမဲ့ ရုန္းထြက္ႏုိင္ခြင့္ေတာ့ မရေသး။ တစ္ဖက္က မိန္းကေလးရဲ႕ သိကၡာနဲ႔ အရွက္တရားကို ငဲ့ညႇာေနရ၍ မျပတ္သားသူ အျဖစ္ကို မလိုခ်င္ဘဲ ရင္ဝယ္ပိုက္ထားရ၏။
" ရိုးရာ ဒီမွာ ေနရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား "
" ေျပပါတယ္။ ကာတြန္း ရွိေနေတာ့ အဆင္ေျပတာထက္ေတာင္ ပိုေနေသးတယ္။ ပ်င္းရတဲ့ အခ်ိန္ကို မရွိသေလာက္ပဲ "
" ကာတြန္း .. "
" ကိုယ္ အခုတည္းေနတဲ့ အိမ္က အန္တီ့သားေလ။ တကယ့္ ဗရုတ္ေလး။ တစ္ခ်က္ကေလးမွလည္း အၿငိမ္မေနဘူး "
" ေယာက်ာ္းေလးအေဖာ္ ရွိေတာ့ ရိုးရာအတြက္ ေကာင္းတာေပါ့။ အန္တီႏွင္းဆီက ၾကားတယ္။ ဒီလကုန္ ပိတ္ရက္က်ရင္ ရန္ကုန္လာမယ္ဆို "
သတင္းစီးဆင္းမႈက ျမန္သည္။ ပိတ္ရက္ရရင္ ျပန္လာဖို႔ ေခၚေနတဲ့ ေမေမ့အလိုက်အတိုင္း စီစဥ္ထားေပမဲ့ ရိုးရာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေျပာျပဖူးျခင္း မရွိခဲ့။ သို႔ေပမဲ့ ကာယကံရွင္ ဆႏၵမပါသည့္ လက္တစ္ဖက္ကို ကမ္းလင့္ေနသူ ေမေမက ေရွ႕ဆက္တိုးဖို႔ ျပင္ေန၏။ ဒီကိစၥေတြကို အျပတ္ျဖတ္ဖို႔ ေမေမနဲ႔ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ေတာင္းဆိုမွ ျဖစ္ေတာ့မည္။
" ေမေမနဲ႔လည္း စကား ေျပာစရာ ရွိေတာ့ ျပန္ဖို႔ ျဖစ္သြားတယ္။ သက္ထားကေရာ အလည္သက္သက္ပဲလား "
" မႏၲေလးက သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ Wedding ကို လာရင္းနဲ႔ ရိုးရာကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ ေမၿမိဳ႕ထိ တက္လာတာ "
" ဖုန္းဆက္လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး "
" ဖုန္းဆက္ရင္ အသံပဲ ၾကားရမွာေပါ့။ တို႔က လူကိုပါ ေတြ႕ခ်င္တာေလ "
အၿပံဳးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ထည့္ၿပီး ေျပာလာသူကို အလိုက္သင့္ မၿပံဳးျပႏုိင္ခဲ့။ ေခတ္နဲ႔အညီ ဝတ္စား ျပင္ဆင္တတ္သည့္ မိန္းမေခ်ာေလး၏ အလွက တင့္တယ္ထင္းလင္းသည္။ လိႈင္းတြန္႔သဏၭာန္ နီညိဳေရာင္ ဆံႏြယ္ေတြက မ်က္ႏွာလွလွေလးနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီစြာ လွပေၾကာ့ရွင္း၏။ သို႔ေပမဲ့ ဒီအလွတရားနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈေတြက ရိုးရာအတြက္ အခ်စ္တစ္ခုကို ဖန္ဆင္းႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့။
