အခန္း (၃၆)
" ေရာက္ၿပီလား "
" အင္း "
" အျပန္ ကားကို ဂရုစိုက္ေမာင္းေနာ္။ အိမ္ေရာက္ရင္ ငါ့ကို စာပို႔ "
စာလုပ္ေနရင္း ေကာင္ေလးဆီ ဖုန္းဆက္ေတာ့ ေဘးက မ်က္ေစာင္းေတြ စူးက်လာေတာ့သည္။ သို႔ေပမဲ့ ကာတြန္းက အေလးမထား။ ေဘးမဲ့သာ ေပးထားလိုက္၏။
" စာေမးပြဲ ၿပီးရင္ေတာ့ ဒီေကာင့္ကို ရန္ကုန္ ျမန္ျမန္ ျပန္ပို႔မွပါကြာ "
ေကာင္ေလးနဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီးခ်င္းပဲ ဇီးကြက္ရဲ႕ စိတ္ပ်က္သံႀကီးက ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။
အိမ္မွာ စာလုပ္ဖို႔ အတူ စုေနျဖစ္ေပမဲ့ ကာတြန္းတို႔ အဖြဲ႕ထံုးစံအတိုင္း စကားမ်ားခ်ိန္က ပိုမ်ား၏။ မိန္းမရသြားသည့္ ေမ်ာက္ကလည္း သူ႔အိမ္မွာ မေန။ စာေမးပြဲကို အေၾကာင္းျပၿပီး ကာတြန္းတို႔နဲ႔အတူ လာေသာင္းက်န္းသည္။
" ေမ်ာက္ေရ .. အဲ့ေကာင္ရဲ႕ ၿဖီးေနတဲ့ ရုပ္ကို ဖေနာင့္နဲ႔ ေပါက္ပစ္စမ္းကြာ။ တအားေတြ ျမင္ျပင္းကပ္လာၿပီ "
" ေအး။ ငါေရာပဲ "
တစ္တီတူးရဲ႕ ေျမႇာက္ေပးမႈအဆံုး ေမ်ာက္ရဲ႕ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ကာတြန္းမွာ နဖူးနဲ႔ စားပြဲခံု မိတ္ဆက္သြားရ၏။ ေခါင္းကို ေနာက္ကေန အငိုက္ ဖိခ်လာ၍ ရုန္းခ်ိန္ မရလိုက္။
" ဒီေခြး ! "
ျပန္လည္ ဦးေမာ့လာမႈနဲ႔အတူ ဆဲေပးလိုက္၏။
စာမလုပ္ဘဲ ကာတြန္းနဲ႔ ေကာင္ေလး ဖုန္းေျပာတာကို ေဘးမွာ ထိုင္စပ္စုၿပီး ေမးတေငါ့ေငါ့၊ ႏႈတ္ခမ္းတ႐ြဲ႕႐ြဲ႕ ျဖစ္ေနၾကသည္။
" မင္းနဲ႔ ကိုေကာင္း အေျခအေနက ဘယ္လိုလဲ "
" ဘာကိုလဲ "
ပိုးဟပ္ရဲ႕ စကားလမ္းေၾကာင္း သြားရာကို အထာ သိေပမဲ့ နားမလည္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ကာ ျပန္ေမးလိုက္၏။ လတ္လတ္လန္ အဖြဲ႕သားတို႔ရဲ႕ ဆူညံရိုင္းစိုင္းမႈ ေခတၱ ၿငိမ္က်သြားသည္။ တခဏခ်င္းမွာပဲ မ်က္ႏွာပိုးေတြ သတ္ကာ ရုပ္တည္ေတြ ျဖစ္သြားၾကသည္။
" ဟို .. တစ္မ်ိဳးပဲကြာ။ ပံုမွန္ မဟုတ္သလို ခံစားရတယ္။ ဒါမ်ိဳးက ထင္ေၾကးေပးလို႔လည္း မေကာင္းေတာ့ .."
