MANYAK KARIM

Yanındayım..

Nisan'ın saçlarının uçlarından tuttu. Gözlerini kapatıp bir an öyle kalmıştı. Nisan sesini çıkarmadan onu izliyordu. O an hiç bitmesin istemişti. İçinden taşan aşkı durdurmaya çalıştı.
Bir an için her şeyi unutmuştu. Onun yüzüne dokunmak için elini kaldırmıştı ki o an aklından Emir' in ona yaşattığı seyler şimşek gibi geçmişti. Yine bir iç savaşın içine düşmüştü. Aklı ve kalbi... Kim kime galip gelirdi muamma...

Hayır, hayır bunu kendime yapamam. Bir daha aynı şeyleri yaşayamam. Emir güvenilmez biri... Ama... Son bir kez ona dokunsam sadece bir kez.. Bunu yaparsam her şey daha karmaşık bir hale dönüşecek... Beni seviyor ama vazgeçmiyor. Belki de değişmiştir artık eski Emir değildir. Değişse bile bana verdiği derin acılar yaralar ne olacak? Açtığın yaraları iyileştirebilir misin Emir?

Nisan' in kendisiyle savaşı sürerken eli önüne düşmüş, Emir' e dokunacak kadar gücü kalmamisti. Ama Emir' den kendini çekecek iradesi de yok gibiydi. Kalbinin yorgun atışları aniden şiddetle neye başlamıştı.. Panik atak yavaşça bedenini sararken kalbini tuttu. Emir Nisan' in nefes alış verişleri hızlandığın da gözlerini açmıştı. Nisan eli kalbinde önüne eğdigi başıyla derin nefesler almaya çalışıyordu. Emir Nisan' in panik rahatsızlığı olduğunu öğrendikten sonra atak hakkında bir doktorla görüşmüştü. Onunla beraber nefes alıp vermeye başlamıştı.

"Nisan ilacın var mı ? "

"Evet mutfakta tezgahın üzerindeki sepetin içinde."

Emir sakin davranmaya çalışarak hızlı adımlarla mutfağa gitmişti. İlaç ve bir bardak su alarak hemen Nisan' in yanına döndü. Nisan' a ılacını içirdikten sonra yanına oturup onu göğsüne bastırmıştı.

"Bunu aşabilirsin Nisan. Bunu sana yapan düşüncelerin.. "

Nisan Emir' e sarılmıştı.

"Kötü şeyler düşünme artık hep iyi şeyler olacak. Ben her zaman yanında olacağım."

Nisan derin derin nefes alıyordu. Kalbi sanki göğüs kafesinin dışında delicesine çırpınırken ölecekmiş hissi tüm bedenini sarmıştı. Ağlamaya başladı. Nefes alış verişi daha da şiddetlenmisti. Gözyaşları Emir' in göğsüne düşüyordu. Emir Nisan ağladıkça kahrolsada doktorun dediği gibi sakin olmaya çalışıyordu.

"Emir bu sefer kesin öleceğim galiba. Korkuyorum.."

"Korkutucu olabilir ama sana hiç bir şey yapamaz Nisan. Ben yanındayım. Hadi beraber derin nefesler alalım. "

Emir midem bulanıyor, bayilacağım galiba. Emir yardım et.

"Hayır, hiç bir şey olmayacak birazdan geçecek. "

Nisan titremeye soğuk terler dökmeye başlamıştı. Emir çok endişelensede sakin tavrını korumaya çalışıyordu.

"Ellerim, ellerim uyuşuyor. "

Emir, Nisan' in ellerini avucuna alıp defalarca öptü.

"Geçecek bitanem. Geçecek sen çok güçlüsün."

****
Nisan sabah gözlerini açtığın da kanepeden kalkmak için yeltendi. Ama Emir' in kolu belinde olduğu için kalkamamışti. Gece kanepede uyuyakalmış olmalıydılar. Dönüp  Emir' e bakti. Hala uyuyordu. Nisan ne kadar kalkmak istese de yapamadı. Öylece Emir' in kollarına sığınıp tekrar aynı şekilde sırtı ona dönük bir şekilde uyuyor numarası yapmaya karar vermişti. 15 dakika falan öylece yattı. Emir in beline sardığı elini tutuyordu. Hiç bir şey düşünmeden öylece kalmak istiyordu. Biraz sonra Emir kıpırdanmaya başlamıştı. Nisan hızlanan nefesini yutmaya çalışıyordu. Emir uyanmıştı. Yanında masumca yatan Nisan' in saçlarına gömülmüştü. Nisan' i uyandırmamaya dikkat ederek yavaşça onu sarmıştı. Nisan hala numara yapmaya devam ediyordu. Aslında uyanmaktan korkuyordu. Ne onu affedebiliyordu. Nede ondan vazgeçebiliyordu... Öylece 5 dakika falan geçmişti ki Emir yavaş hareketlerle Nisan' in yanından onu uyandırmamaya gayret ederek kalktı. Ayağa kalktığında Nisan' in başucunda oturup biraz onu seyretti. Sonra yavaş adımlarla mutfağa gitmişti...