MANYAK KARIM

Karmaşa

Gözümü açtığım da Emir karşımda duruyordu. Sonra yattığım yere ve etrafa bir göz gezdirmistim.

"Ne oluyor? "

"Bir sey olduğu yok bayıldın. "

"Gerçektenmi hic hatirlamiyorum."

"Hatirlasan bayilmış olmazdin zaten. Kan degerlerin düşük çıktı. Sabahtan beri de bir sey yemedin sonunda bayıldın işte.

Inanmaz gözlerle Emir'e bakarken onun elimi tuttugunu sonradan fark etmistim. Elime kayan bakışlarımı Emir'e cevirdigim de ellerini yavasca geri çekti.

Kapıdan giren Uras bey kaygılı gözlerle bana doğru yaklaşmıştı. Emir'in yüzü ise Uras' ı görür görmez yay gibi gerilmişti. Çatılan kaşlarıyla yerinde huzursuzca kıpırdandı. Uras bey yaklaşıp "Nisan beni çok korkuttun. Neyseki sadece tansiyonun düşmüş. "

"Evet sadece tansiyonum düşmüş o yüzden daha fazla burada yatmama gerek yok sanırım."

Kolumdaki serumu umursamazca çıkarırken Emir'in gözleri sinirle kısılmıştı. Tam kanülü çıkarırken Emir beni durdurmak için elimi tutmuştu. "Nisan! Serum bitene kadar sabredemedin mi?"

"Sıkıldım. "

"Nisan biraz dinlensen daha iyi olmaz mı? " Uras bey sakin sesiyle araya girmişti.

"Bukadarı benim için yeterli." Tekrar kanülü tutan banda odaklandığım da Emir hemsireyi çağırmıştı.

Serumdan kurtulduktan sonra Emir kalkmam için yardım etmeye çalışsa da ona izin vermedim. "Kendim kalkarım Emir kalp krizi gecirmedim alt tarafı ufak bi baygınlık. " Hala başımda bekleyen Uras bey'i de kibarca iyi olduğuma ikna ettikten sonra revirden çıkmıştım. Emir sessizce beni takip ediyordu ki bir anda kolumdan tuttu. "Napıyosun Emir kolumu bırak kendim yürürüm dedim. "

"Hadi gidelim. "

"Nereye derse gircem ben. "

"Bu günlük. bu kadar yeter."

"Buna sen karar veremezsin. Nereye gidersen git beni rahat bırak"

"Gel dedim."

Beni kolumdan sürüklerken elinden kurtulma çabamdan biran sonra vazgecmistim. Nasıl olsa kelepçe gibi ellerinden kurtulamayacağımı biliyordum.

"Emir bu tavrından vazgeç artık. "

Beni arabaya bindirdikten sonra kapıyı sertçe yüzüme kapatmıştı. Kendisi de direksiyona geçtiğinde,"sen bundan anlıyorsun." Dedi.

"Gercekten beni çıldırtıyorsun. "

"Bunun için yapabileceğim bir sey yok. Genelde kızlar benim için çıldırır.

"O senin hayallerin."

Kendi dedigime kendimde inanmamıştım Emir ise umursamazca gülmüştü.

Kızların onun için çıldırdığı doğru olabilir ama ben o amlamda çıldırmıyordum. Kesinlikle o anlamda degil. Bundan eminim... Offffff...

Araba haraket ettiginde sinirlenmeye başlamıştım.

Pesinden beni nereye sürüklüyor yine? Nereye dogru gidiyoruz. Bu yolun bir çıkışı var mı? Ben çıkmak için cırpınırken o beni daha çok kaybediyor. Kayboluyorum. Kurtulmam lazım ama elimden bir sey gelmiyor. Cabaladıkça daha dibe batıyorum.

"Hayret bir dakikadır konuşmuyorsun Nisan. Nerelere daldın? "

"Senin anlayamayacağın yerlere."