MANYAK KARIM

Kopamamak

"Ne işin var senin burada!"

"Merak etmeyin gidiyorum."

Aydan hanımın omuzuna sıyrılıp kapıdan cikacakken beni kolumdan tutmuştu.

"Sen birde utanmadan buraya mi geliyorsun!"

Emir annesinin kolundaki elini tutmuştu. "Yeter anne, onu ben getirdim . Bırak gitsin."

"Emir sen bu kızı buraya nasıl getirirsin sana yaptıkları yetmedi mi!?

Aydan hanımın kolumda ki elini tutup savurmustum. Aydan hanımın gözlerinin içine baktım. Gözlerinde ki nefret beni galeyana getirmişti. "Aydan hanım , bana attığınız onca iftira kurduğunuz planlar, hizmetciler doktugunuz paralar işe yaradı. Zaferinizi kutlayabilirsiniz Emir ve beni ayırdınız. Evet mutlu olun, oğlunuz benden nefret ediyor! "

"Herşeyi kendin yaptın hakettiğini buldun!"

Gözümden istemsizce yaşlar suzuluyordu.

"Biliyormusunuz, çok üzüldüm hatta kahroldum geceler ce sabaha kadar ağladım ama şunu anlıyorum ki değmezmis. Merak etmeyin artık oğlunuz la asla yüzyüze gelmeyeceğim. Artık beyninizi benim için kuracağıniz yeni planlarla meşgul etmenize gerek yok.

Emir' e dönmüştüm. "Bana inanmadığın için çok pişman olacaksın Emir, ama seni asla affetmeyecegim. "

Odadan çıkıp merdivenleri hızlı bir şekilde inmiştim. Gözlerimden yaşlar oluk oluk akıyordu. Kendimi dışarı atıp minibüs duragina doğru kosmaya başladım.

****

Üç gündür okula gitmiyordum. Yataktan kalkmak ise benim için ölüm gibi geliyordu. İştahım da yoktu. Histerik bir şekilde ağlıyordum. Sanki bir parcam kopmuş gibi vücudum sızlıyor acı tüm bedeni mi ele geçiriyordu. Okulu bırakmıştım ....

Evet çok cabalamistim okul için tüm hayallerim umutlarımdi ayakta durmaya çok çalışmıştım ama olmuyordu işte. Bu aşk beni tıpkı bir hastalık gibi ele geçirmisti. Emir o okuldayken onu hergün görürken benim için katlanilmaz bir hale gelecekti yasamak. Zaten üç gündür yaşamıyor gibiydim. Emir bana ınanmiyordu ama artık onu inandırmaya çalışmayacaktım. Kalbim çok kırıktı. Artık bu aşk beni hasta gibi hissettiriyordu. Kurtulmaliydim bu acıdan Emir'i ve Emir'le ilgili herşeyi hayatımdan çıkaracaktım. Ne olursa olsun yapacaktım bunu.

Banyoya gidip dus almak için odadan çıkmak zorunda kalmıştım . Bu sırada kapı çalmisti.

"O Uras bey sizmiydiniz."

Uras gelmişti. Bornozu çamaşır makinenin üzerine bırakıp salona gittim .

"Sizin burada ne işiniz var?"

"Seni merak ettim Nisan dışarı da biraz konusabilirmiyiz?"

"Neden?"

"Okul ile alakalı konuşmak istiyorum. "

"Konuşacak bir şey yok."

"Rica ediyorum Nisan."

Uras' in israrciligini bildiğim için daha fazla uzatmak istememistim. "Tamam konuşalım. "

"Dışarıya çıkmıştık. Babam ve Uvey annemin  nin bizi izlediğine emindim ama kontrqol etmedim. Babam Uras' ı potansiyel zengin damat adayı olarak gördüğü için Uras' tan rahatsız olmuyordu.

Uras'ın konuşmasını bekler bir ifadeyle ona baktim.

"Nisan neden üç gündür okula gelmiyorsun? Telefonun da kapalı seni ne kadar merak ettim tahmin edemezsin."