MANYAK KARIM

Acı Gerçek

"Anne! "

Boynuma sarılan annemin kollarını tutar vaziyette kalmıştım. Aslında bende ona sarılmak isterdim ama onun bana gösteriş için sarıldığını   biliyordum. Annem bana ne zaman sarılmıştı ki? Hiç bir zaman onun beni sevdiğini hissetmemiştim.

"Siz de nereden çıktınız? "

"Piyangodan çıkacak halimiz yok ya yavrum. Seni özledik geldik."

Dudaklarimi birleştirip kaşlarımı kaldırarak, "hmm " dedim.

Emir nezaketini bozmadan, "Hoşgeldiniz." Dedi.

"Hosbulduk yavrum, hosbulduk.

Salona doğru yürüdüğümüz de tekli koltuk ta oturan babam la göz göze gelmiştik.

Buz gibi sesimle "Hoşgeldin. " dedim

Aydan hanımın morarmış yüzünü görünce keyfim iyice kaçmıştı.

Babam "hosbulduk" dedi. Gidip koltuğa oturdum. Emir de yanıma oturmuştu.

Ortam da derin bir sessizlik olmuştu. Biraz sonra annemin boş muhabbetlerini dinlemeye başladık.

Aydan hanım annemi baştan aşağı ezici bakışlarla suzuyordu. Bana ne yapmış olurlarsa olsunlar yine de aileme böyle bakılması zoruma gidiyordu. Hizmetli kızı çağırıp "Misafir odasını annemlere hazırlayın . Yol yorgunudurlar, dinlensinler." Emir' de başıyla onaylamisti.

****

Annemler odasına çekilince bizde odamıza çıkmıştık . Emir odaya girer girmez bana sarılmıştı. "Emir annen çok rahatsız oldu. "

"Boşver, onlar senin ailen ne kadar bozulursa bozulsun. "

"Hamdi gelebilirler demişti ama ben bu kadar erken beklemiyordum. "

"Seni ozlemisler."

"Sen buna inaniyormusun gerçekten annem benden nefret eder. "

"Bunun sence bir nedeni var mı ? "

"Hiç bir nedeni yok kendimi bildim bileli böyle ."

Kanepeye oturmustuk. "Yapacak bir şeyin yok Nisan, eğer insanları degistiremiyorsan olduğu gibi kabul etmelisin. "

"Seni sevmeyen bir aile de büyümek ne demek bilemezsin."

"Senin ailen artık benim Nisan, ben seni tahmin edemeyeceginden çok seviyorum. "

"Emir sen bana bu hayatın getirdiği en büyük şanssın."

Emir'e sarildigim da oda beni sımsıkı sarmıştı.

"Hadi şu ödevlerine bir bakalım. "

Gülümseyerek basimi salladim.

***

Bir iki saat sonra odevler bitmiş, Emir yataga uzanmisti. Bana yardım etmese asla bu kadar çabuk bitiremezdim.

"Teşekkür ederim Emir, sen olmasan tüm gün ugrasirdim."

Yanagimi opmüştü. "Karım tembel ne yapalım tüm hafta ödev yapmamış. Tum odevleri kocasina yaptiriyor. "

Koluna vurmustum. O ise gülüyordu. "Çok pisliksin."

Yataktan kalkıp odanın kapısına doğru yürüdüm. "Emir arkamdan seslendi. "Nereye ?"

"Bir annemlere bakim geliyorum."

Odadan çıkıp iki taraftan da aşağıya inişi olan merdivenlerden inmeye başlamıştım. Misafir odasi arka bahçeye de açılan kapısı vardı. Aydan hanımı görmemek için arka bahçeye inen merdivenleri kullandım. Bu merdivenleri genelde hizmetliler kullanırdı. Dar merdivenin sonuna doğru geldiğim de Hamdi'nin sesini duymuştum. "Ne diyon lan sen, nerden bilim benden olduğunu?"