Ve kitabın en uzun bölümü...
Marcus'dan okuyacağımız, kitapta ki bu son iki bölüm tüm #teammarcus ekibi için gelsin. Başta da @crescentwr, @moorkedi, @EsraSytma, @buebueu, @erhanseray89, @dnzkucak, @Lemannaqiyeva505 için... Unuttuklarım varsa özür diliyordum... (İsterseniz eklerim 😉)
Son kitapta da Marcus'dan bölümler var. Kitabın ilk yarısı hem Marcus, hem de Alex tarafından anlatılıyor. Ancak geçen bölüm, artık benim Marcus'u savunmayı bırakmam gerektiğini kanıtlar gibiydi. Ben Marcus'u Alex'den ayrı tutmadığım için fazla savunmacı olabiliyordum ve kimseye, bu konuda her ne düşünüyorlarsa müdahale etmekte istemiyorum. Ehhh düşünce özgürlüğü bir yerde...
Artık bu konuda susuyor ve sadece Marcus'u yazarken onun anlatmasını izlemek istiyorum.
Hepiniz seviliyorsunuz ❤❤❤😘
Şarkı için teşekkür ederim Ayçacığım ❤❤❤
Her akşam yemekhanede gözlerim boş sandalyesindeydi.
Her sabah sanki oradan çıkmasını bekler gibi bakışlarım odasının kapısındaydı.
Gün içinde defalarca eğitim alanına boş gözlerle bakarken buluyordum kendimi.
Kuhn'Tiras'a doğru giderken, sanki bir ağacın dibinden bakışlarını yine üstümde hissedebilecekmişim gibi...
Sanki bana gerçekten âşık olmuş gibi...
Sanki bana hiç yalan söylememiş gibi...
Sanki beni gerçekten sevmiş gibi...
Siktir! Çaresizce tüm bunları hissetmek istiyordum tekrar.
Sanki pişman olurda geri dönermiş gibi tam bir hafta Avalon'da bekledim...
Ancak kimse gelmedi...
Canım o kadar çok yanıyordu ki sanki nefes alamıyordum.
Bu acının hiç geçmeyeceğini, kalbime oturup bundan sonra bana kendisini asla unutturmayacağını biliyordum.
O, hayatım boyunca kendimi hiç o kadar çaresiz ve yıkık dökük hissetmediğim bir haftanın sonunda Theremore'a dönmüştüm.
Bir süre sonra Kuhn'Tiras'dan gelen tehditlerin sayısı bile kendisini belli ettirecek kadar azalmış ve yine ağaçların görülerine göre tetikte beklediğimiz o eski düzene geri dönmüştük.
Birkaç ay sonra ıstırabım yerini öfkeye bıraktı...
Bir süre sonraysa kabullenmeye geçtim.
Belki de yaşadığım kadarına minnettar bile olmalıydım.
Binlerce yıllık hayatımı katlanılır kılan o iki aya bundan sonra sıkı sıkı tutunmalıydım...
Sonra bu düşüncemin yerini de öfke aldı. Herkese, her şeye karşı kocaman bir gazap...
Tam o sıralarsa aklıma Amir ve Alvaro geldi...
Neden olamasındı ki?
Shadowmon'a girmek yine her zaman ki gibi zor olmamıştı. Üstelik bu kez hem hedeflerimizi bulmak, hem de onları takip etmek, son seferinde burada Alex'i izlemekten çok daha kolaydı.
Kapıda ki nöbetçileri yine birkaç saatlik bir uykuya geçirip resmen elimizi kolumuzu sallayarak içeri girmiş ve akşam karanlığının avantajlarını sonuna kadar kullanmıştık. Her iki dallamanın da nerede olabileceğiyle ilgili bir fikrimiz vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALEX +18 (Avesta Serisi 2. Kitap)
FantasyKitap +18 içeriklidir ve yetişkinler içindir. ''Acı şekillendiricidir ve bir kadını savaşçıya dönüştürür. Yas ise kalpte bir yer açar ve sonsuza kadar orada oturur. Ama odaklanıldığında çok güçlü bir motivasyon olabilir. Üzüntü yok olur ve acı aksiy...