ALEX +18 (Avesta Serisi 2. Kitap)

47. Bölüm - Calista

Bu bölüm de, Instagram'da sırf beni takip etmek için hesap açan @buebueu için gelsin. Çok teşekkür ederim...

3. ve son kitabın tanıtım videosunu bugün instagramda yayınlayacağım.

Hepiniz seviliyorsunuz.

Keyifli okumalar ❤❤❤❤❤

Topluluğun lideri gibi görünen kadın, masanın başında tam diğerlerinin merkezinde ve yanında kendisine tıpatıp benzeyen genç versiyonu ile oturmuş dikkatle beni izliyordu. 

Nina'nın,  diğerlerine beni Dalia'ya götürmelerini söylediğinde bahsi geçen Dalia, bu kadın olmalıydı.

İkisi de kumral ve mavi gözlüydü. Dalia daha zarif bir yapıya sahipken, yanında hemen hemen benimle yaşıt gibi görünen ve muhtemelen kızı olan genç versiyonu daha kaslıydı.

Bir Pushkaryalı olmasının yanı sıra muhtemelen dövüşebiliyordu da.

Onların sağ yanında ki sandalye boştu, ancak muhtemelen sahibi hemen Dalina'nın diğer yanında duran genç kâhindi.

Kâhinin arkasında ise kendisiyle aynı ırktan en az elli kişi daha vardı ve hepsi tuhaf tuhaf bana baktıklarından, huzursuzca yerimde kıpırdanmamak için tüm irademi kullanmam gerekiyordu.

Kadının boynunda bulunan yılan şeklinde ki kolyeye tiksinerek bakmamak için kendimi zor tutuyordum.

Tam bakışlarımı üstlerinden çekip diğerlerine çeviriyordum ki genç kâhin gözlerini içtenlikle benimkilere dikip, arkasında ki grupla beraber hareketlendi ve hep birlikte gelip tam önümde durdular.

Ne oluyor yahu?

Artık tam karşımda duran genç kadınla yüz yüzeydim.

O kadar mutlu olmuş gibi görünüyordu ki...

Bense yüzümü tiksinir gibi buruşturmamak için yine kendimi tutuyordum.

Yüz hatlarında ki tanıdıklığa kaşlarımı çatarak bakmaya başladığım sırada, "Hoş geldin Alex. Çok uzun zamandır seni bekliyorduk." dedi.

Bakışlarımı kaçırarak etrafta kendime odaklanacak başka bir şeyler bulmaya çalıştım.

Ne demeliydim?

Kâhinlerden, oturup içlerinden biriyle hoş beş edemeyecek kadar çok nefret ediyordum...

Bir anda tutmak için ellerime doğru uzanmasıyla irkilerek geri çekildim ve yüzünden geçen anlayış ifadesini gördüm.

Ve tepkimin sebebini çok iyi bildiklerinden o an emin oldum.

Gözlerini bir kaç saniye sanki canı yanmış gibi sıkıca kapatıp açtığında, bu kez tekrar bana dönen bakışlarında  hüzün vardı. Bir adım geri çekilip de hafifçe önümde eğilmesiyle birlikte arkasında ki yaklaşık elli kişilik grup da aynı şeyi yaptı.

Onlara baka kalmıştım... Etrafımda duyduğum şaşkınlıkla geçirilen iç çekişler ve bir anda sus pus olmuş tüm mırıldanmalar yaşadığım afallamada yalnız olmadığımı ispatlar gibiydi.

Bir an sonra tekrar doğrularak gözlerini benimkilere dikti ve hafif buruk bir gülümsemeyle, "Tekrar hoş geldin." dedi.

Ona sadece dik dik bakmakla yetindim.

Şayet onlara karşı önyargılarımı kırmak istiyorlardıysa bu bile boşa bir çabaydı.

Genç kadın, geçip hemen liderleri gibi görünen ve o sırada bizi hala şaşkınlıkla izleyen Dalia'nın yanında ki boş yere oturdu ve sanki etrafındakilerin şok olmuş ifadelerinin farkında bile değilmiş gibi umursamaz bir tavır takındı.