Kitap +18 içeriklidir ve yetişkinler içindir.
''Acı şekillendiricidir ve bir kadını savaşçıya dönüştürür.
Yas ise kalpte bir yer açar ve sonsuza kadar orada oturur. Ama odaklanıldığında çok güçlü bir motivasyon olabilir. Üzüntü yok olur ve acı aksiy...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KAIN
Eva'yı birkaç ay boyunca tekrar görmedim. Ardındansa bir gün, Kuhn'Tiras'a gittiği haberini aldığımda yaşadığım şaşkınlığı emindim ki tıpkı benim gibi Duncan'da hissetmişti.
Siktir! Siktir! Siktir!
Lanet olası kadın zaten hep bir şekilde ölüme yakın olmaktan hoşlanıyor gibiydi.
Tam beni daha çok şaşırtamaz dediğim an bambaşka bir şeyle sınıyordu beni.
Yine her zaman ki gibi ölümle oynuyordu!
Hatta kahrolasıca sanki buna bağımlı hale gelmiş gibiydi.
Northend'e gitmek içinse ne Duncan'ın, ne de benim bir bahane bulmamıza gerek kalmamıştı.
Birkaç gün sonra diğer liderlerle yaptığımız görüşmenin esas konusu; Alex'in en ufak bir Kuhn'Tiras baskınından sonra göndermesi gerektiği halde, hatta bunun için Duncan'ı bile Avalona'a yollamamıza rağmen eli boş dönmesine sebep olan akerleri göndermeme kararıydı.
Diğer liderler bunu bir başkaldırı olarak görüyorlardı. Benim hiçbir tarafımda olduğu söylenemezdi. Hala asıl korkuları Alex'in bizi gözden çıkartacak olmasıydı. Açıkçası Kuhn'Tiras'dan çıkan ölümsüzleri bize gelene kadar durdurmayabilecek olsa dahi şu an için hiç birinin bilmediği bir şey daha biliyordum.
Alex'in en büyük zayıflığı sevdiklerini koruma içgüdüsüydü. Hatta kendi hayatını onlarınkinin önüne koyarken gözünü bir an bile kırpmaz ve hiç tereddüt etmezdi.
Ve elimizde aslında çok kıymetli bir hazinemiz vardı.
Duncan...
Alex onu asla geride bırakmazdı.
Neticede bunu görüşmek üzere Northend'e gitme fikri Samanlarındı ve ne Duncan, ne de ben tek bir itiraz bile etmedik.
Northend'in geniş kapılarından geçip, kaleye doğru giden yol boyunca Eva'nın yaptıklarını görmek dürüst olmam gerekirse hayranlık uyandırıcıydı.
Köleliğe tamamen son vermiş, insanlar daha önceki binlerce kez gördüğüm gibi boyunlarında ki zincirlerden kurtulmuştu.
Onlar için Northend sınırları dışında asla sahip olamayacakları ağaçlar ve yeşilin her tonuyla kaplı, genellikle iki katlı ahşap evlerden oluşan güzle bir şehir yaratmıştı. Hatta geniş ve kendi kendini kolayca döndürebilecek bir pazar yeri ve ticarethaneler bile vardı. Dükkânların önleri; rengârenk kumaşlar, dokuma halılar, hamur işleri ve arayanın istediği her şeyi rahatlıkla bulabileceği bir görüntüyle doluydu.
