Sweetest Deception

Chapter 63

Remembering The Past

RHEILA'S POV

"Be careful, baby. I'll miss you. Give it your best shot! I'm very proud of you, win or lose. I love you at your best and at your worst."

Napangiti na lang ako sa bulong ni Lucas habang yakap-yakap ko siya ngayon. Dumating na kasi ang araw ng RSPC at hinatid niya ako rito sa school ngayon. 6:00 am pa lang ng umaga kaya medyo antok pa ako at mukhang puyat. Syempre kanina, hindi mawawala 'yong mga sandamakmak na bilin sa akin ni Mama bago umalis.

"Oo na po, mag-iingat na," sabi ko habang nakayakap pa rin sa kaniya. Napakahigpit ng yakap niya sa akin ngayon at parang ayaw niya akong pakawalan! Ang dami niya ring paalala sa akin, para siyang si Mama!

"Hoy! Bitaw na, aalis na kami."

Bumitaw na rin siya sa akin ng yakap at natawa na lang ako dahil nakasimangot siya at parang maiiyak! Nagpaalam na 'ko sa kaniya ngunit nagulat na lang ako nang hilahin niya ako papalapit sa kaniya para yakapin ulit! Tinitigan niya pa 'yong mukha ko at dinampian ng isang halik 'yong noo kaya napapikit ako.

"P-para kang t-tanga, babalik ako! 'W-wag kang mag-alala!"

Napaiwas na lang ako ng tingin dahil ewan ko ba, namumula ako dahil sa ginawa niya! Ang bilis din ng tibok ng puso ko! Buti na lang ay binitiwan na niya 'ko kaya nakahinga na ako ng maluwag. Nagpaalam na ulit ako sa kaniya at kumaway.

Sumakay na rin ako ng bus at ang sabi ng Coach ko ay isasabay na rin daw 'yong ibang journalist na representative's ng Laguna para sabay-sabay na raw makapunta ro'n. So, siguro ay titigil kami kung nasaan 'yong iba para masundo sila. Sa may dalawahang upuan ako pumwesto dahil iyon 'yong nasa sit plan so, ibig sabihin ay may makakatabi ako.

Nakita ko pa si Lucas sa may bintana kaya kumaway ako sa kaniya habang nakangiti. Nakaramdam naman ako bigla ng lungkot dahil ilang araw ko rin siyang hindi makakasama pero okay lang, para sa school at division naman 'tong gagawin ko.

Umandar na rin ang bus kaya inabala ko na lang ang sarili ko sa paglalaro sa phone ko. Sinabi ko rin kay Lucas na 'wag muna mag-chat o mag-text dahil mukhang puyat siya at kailangan niyang magpahinga. Nawala naman bigla 'yong antok ko dahil nagising yata 'yong diwa ko dahil sa ginawang paghalik ni Lucas noo ko! Kahit mabilis lang 'yon ay iba 'yong epekto no'n sa akin, 'no! Nayanig yata buong pagkatao ko, jusko! Napasandal na lang ako sa upuan ng bus habang bahagyang nakatingala at nakangiti. Bigla naman siyang sumagi sa isip ko kaya napailing na lang ako sa mga iniisip ko.

I never thought that Lucas would love and like someone like me. Like...not it's going to be possible for me. It's hard to believe. I'm a kind of introverted girl who knows nothing but to study. I'm quiet, shy, and unable to persuade myself that I'm beautiful. But once I met him, everything changed, even myself. I have now confidence in everything, especially in myself and joining contests. He always made me feel confident. He has an aura that will make you really be impressed by his looks when you first see him.

He also has these very warm eyes that make you lose yourself in them. The sort of brown that reflects sunlight and is actually gold underneath. He flashes two different smiles as well. When his eyes are partially closed, he smiles softly and lazily. They are my favorite. It's difficult to take your eyes off of them because they have you captivated. Then there is the time when he finds something funny and when he laughs, it's the significant one. His laughter brought me serenity since it was then that we were both most joyful. I know it seems weird, but his teeth really make his smile even more contagious when he lifts his shoulders in a certain way.