HATIRA KASIMPATI (GxG)

| 59 |

Merhaba. Bir gece bölümüyle karşınızdayım. Hepinize iyi geceler canlar. 🥰

(Yazardan)

Gecenin bir vakti şiddetli bir karın ağrısıyla uyandı Karmen. Elini karnına bastırdı. Keskin bir nefes alıp sızlandı. İzgi zor uykuya dalmıştı, onu uyandırmak istemiyordu. Sessiz olmaya özen göstererek yataktan kalktı. Hemen terliklerini giydi. Odanın içi mi soğumuştu yoksa kendi bedeni ağrının verdiği ürpertiyle mi boğuşuyordu, emin değildi. Eline ilk denk gelen hırkayı giydi. Ellerini birbirine sürttü. Belki de sıcak bir şeyler içmeliydi. Mutfağa inmek için yatak odasından çıktı. 

Merdiven basamaklarını inerken sanki rüyada gibi hissetti. Midesi de bulanmaya başlamıştı. Mutfaktaki çekmecelerden birinde ağrı kesici de olmalıydı. İzgi bu konuda uyarmıştı, ne olursa olsun evde mutlaka ağrı kesici bulundurması gerektiğini söylemişti. Karmen kendisini böyle düşünmüyordu. İzgi de ona bu konuda sitem ediyordu. Dikkat etmesi gerektiğini söylüyordu. Karmen ise dikkat ettiğini düşünüyordu fakat çoğu zaman umursamıyordu. 

Mutfak çekmecelerini karıştırmaya başladı. Ağrı kesiciyi bulması sadece bir dakika sürse de yirmi dakikadan farksızdı.

Ağrı kesiciyi içtikten sonra tezgaha dayandı. Bir an önce etki etmesini umuyordu. Sıcak suya ihtiyacı vardı, su ısıtmak için harekete geçti. Hareketleri ağır çekim gibi hissettiriyordu.

Yatakta dönerken kolunu boş kısma attı İzgi. Karmen'in olması gereken yerdeki soğukluk gözlerini açmasını sağladı. 

"Karmen?"

Karmen mutfakta olduğu için onu duymadı. Zaten İzgi de çok yüksek bir şekilde seslenmemişti. Banyoda olsaydı cevap vereceğini biliyordu. Çok geçmeden yataktan kalkıp mutfağa indi. Karmen'i ayakta uyuklarken gördü. Şaşkınlıkla ağzından bir ses çıktı. Karmen gözlerini açıp kapıya baktı. Sevgilisi ona endişeyle bakıyordu.

"Aşkım, ne oldu?"

"Bir şey yok," dedi hemen. Suratının renginin attığını farkında değildi. Sevgilisi yüzünü avuçları arasına alınca kendi bedeninin buz kestiğini fark etti. İzgi'nin elleri normal sıcaklığındaydı.

"Yüzünün rengi solmuş. Kabus mu gördün? Ağrın mı var? Ne oldu?"

Başını geriye atarken sevgilisini gücendirmek istemediği için ellerini tuttu Karmen. Sağ elini çevirip avcundan öptü. İzgi'nin sıcaklığını bedenine iyi gelmişti. Tebessüm etmek için gayret göstererek "İyiyim sevgilim," dedi.

"Biraz ağrım vardı. Ağrı kesici içtim. Yavaş yavaş etkisini göstermeye başladı."

"Neren ağrıyor?"

"Karnım."

"Adetin başladı mı?"

"Hayır."

Durumu az çok anlamıştı İzgi. "Kaç gün geçti?"

"Çok gün," deyip alay eder gibi sırıttı Karmen. Nefesini bıkkınla üfledi.

"Hemen yarın randevu alıp doktora gitmeliyiz Karmen. Söz konusu olan şey senin sağlığın ve doktora gitmeyi ertelemen doğru değil. Canın acıyor yahu. Ertelenir mi bu?"

Direnecek gücü yoktu ve gerçekten de doktora görünmesi gerektiğinin farkındaydı artık.

"Tamam."

"İyi bari, bu mantıklı bir kabulleniş oldu," deyip gözlerini devirdi İzgi. 

Karmen'den içten bir gülüş duyunca mutlu oldu. Karmen'in bir süredir mutlu olmadığının, ruhen fazlasıyla yorgun olduğunun bilincindeydi. Biraz da bu sebeple uzaklaşmaları gerektiğini düşünüyordu ama Karmen bunu istemezse elinden bir şey gelmezdi. Yeni bir başlangıç kolay olmayabilirdi. Bazen işler insanın planladığı gibi gitmeyebilirdi.