A Love To Remember [Completed]

Chapter 62

When I left the Philippines 5 years,akala ko ay hindi ko makakaya ang pangugulila ko kay Dave. Nang nakarating na kami sa Australi ay halos ilang buwan ko ding iniyakan at sinisi ang sarili ko kung bakit pa ako nag-desisyong iwan siya.

Naging malungkutin at iyakin pa ako dahilan upang halos ikasama pa iyong ng anak ko. Na-ospital ako ng matagal dahil sa sobrang stress at depression. Akala ko nga ay hindi ko na makikita ang anak ko dahil gusto na sanang i-CS ako ng OB ko dahil sa baka daw ay hindi na kayanin ng baby ko ang sobrang init sa tuwing nilalagnat ako.My baby would've been a premature baby kung hindi ko nalampasan ang stage na yun sa buhay ko.

Nang maging maayos na ang kalagayan ko dahil lagi akong bed rest,two months after,I gave birth to my son,Dave Alexis, I never thought wala nang sasaya pa ng makilala ko ang ama niya pero may isa pa palang bahagi sa buhay ko na pinakamasaya ako,iyon ay ang masilayan ang bunga nang pagmamahalan namin ni Dave. I have a son now, a 5 year old son. Na kahit saang anggulo tignan ay mukha ni Dave ang nakikita ko.

Running away has taught me that I am capable of so much than I could ever imagined. After I gave birth,nag-focus ako sa pag-aalaga ng anak ko. Puyat,pagod lahat-lahat na ay tiniis ko para maalagaan ko lang ang anak ko. Sina Mama at Tito William ay minsang kahalili ko sa pag-aalaga.

As time goes by,natutunan ko ring tanggapin at ituring na isang ama si Tito William. He is a good husband to my mother and he also treated me as his own. Never pa akong nakarinig mula sa kanya ng masasakit na salita,sa halip ay tumayo siyang isa sa mga sandigan ko sa tuwing nalulugmok ako at pinaghihinaan na ng loob.

Nakakalungkot na malaman namin 3 years ago na may cancer si Tito and it making hime weaker each day. Kahit saang doktor na namin siya pinatignan ni Mama pero parepareho lang ang diagnosis ng mga ito.

Dumating ang araw na hindi na nakayanan ng katawan ni Tito ang sakit niya at namatay siya. My mom was so devastated for his lose but then again she has to move on.

Sa halip na umasa kay Mama at sa naiwan sa kanya ni Tito ay nakapaghanap na rin ako ng mabuting trabaho sa isang hotel sa Australia. Hindi man ako chef pero nilagay nila ako sa receptions desk and it's my 3rd year at work na. Masaya naman at saka okay yung pay at benefits.

Habang nagtatrabaho ako ay si Mama naman ang nag-aalaga at nagbabantay kay Dave Alexis. Siya din minsan ang naghahatid sa school nito kapag hindi ako pwede.

I have learned to focus all my entire life to my son. Lahat halos ng plano ko ay kasama siya. Iba pala talaga pag naging isang ina ka na.Wala ka ng iisipin pang iba sa buhay mo kundi ang anak mo na lang. Mas may direksyon na ngayon ang buhay ko. Iyon ay ang anak ko.

Wala nang ibang alam sina Tita at Justin about sa amin ng anak ko. Pero aware sila na nanganak na ako pero hindi namin sinabi kung babae ba o lalaki. Pinanindigan ko na rin ang pag-iwas sa social media at mas lalong iniwasan ko na ring makibalita pa tungkol kay Dave at sa mga kaibigan namin.

I don't know if Dave got married or successful na ba siya after I left him devastated. But then again,I know that has moved on.And I know na kung saan man siya ngayon at ano man siya ngayon,alam kong nakalimutan niya na ako.

Hanggang ngayon ay nasa isip at puso ko pa rin siya. Siya lang kasi ang lalaking minahal at mamahalin ko habambuhay. Ang anak namin ang siyang tanging alaala sa akin ni Dave.

"Ma,I'm home!"

Tawag ko kay Mama nang nakapasok na ako sa bahay namin. Kanina ay halos mabangga na ako dahil sa kapal ng snow sa kalsada. Winter kasi ngayon at kapag winter talagang pahirapan sa pagda-drive.

Nakita kong lumabas si Mama sa kwarto namin ni Dave Alexis.

"O,Lea,kadarating mo lang? Magbihis ka na at ng mainitan ka."aniya.