KARANLIK LORD

14

Uyarı:Bu hikayedeki tüm karakterler hayal üründür.+18 niteliğinde olup büyük ölçüde şiddet içerir.Başlayacak olanlar lütfen bunu dikkate alıp öyle başlasınlar.Psikolojisi sağlam olanlara ithafen...

Bu bir delinin iyileşme hikayesi değil aklı olanların delirmesinin hikayesidir...

Bölüm 14:

"Başını daima dik tut.Unutma, başı eğik olanın celladı çok olur."

Akata, beyaz gömleğini üzerine geçirip kol düğmeleri ile ilgilenmeye başladığında alt dudağımı ısırdım ve onu nasıl ikna edebileceğimi düşündüm.Onunla o partiye nasıl gidecektim ? Bunu ona kabul ettirebilir miydim ? Ah ! Umarım.

"Neden bana öyle bakıyorsun ?" Diye sordu.Bir an afalladım.Arkası dönüktü.Ona baktığımı nasıl biliyordu ?

"Ayna var Milena.Ensemde gözlerimin olduğundan şüphe etmene gerek yok." Dedi ve bana döndü.Siyah saçları özenle arkaya doğru yatırılmıştı ve hepsi usluca duruyordu.Yüzü parlıyordu. Gözlerinde yoğun bir çekim vardı.
O, ultra yakışıklıydı.Gerçekten yakışıklıydı.

"Konuşacak mısın ?" Diye sorduğunda psikoljik bir oyun oynamaya karar verdim.Parmaklarımla oynamaya başladım ve gözlerimi ellerime indirip endişeli ve kaygılı bir görünüm verdim.

"Ben, çok korkuyorum." Dedim.Kısa bir nefes alıp konuştum.

"Burada tek kalma düşüncesi ödümü patlatıyor." Diyerek de ekledim.Bana karşı olan koruma iç güdüsünü devreye sokmaktı amacım.Güvende olmadığımı düşünmesi benim için iyi olurdu.Bana doğru yürüdü. Ayakkabılarının zeminde çıkardığı tok sesi dinledim.Yanıma vardığında yeni traş olduğunu bas bas bağıran losyon kokusu ciğerlerime oturdu.Anlık olarak gözlerimi kapattım ve yutkundum.

"Yalnız olacağını kim söyledi ? Eftalya seninle olacak." Dedi.Gözlerine baktığımda ciddi bir tavır sergiledi.
Sanırım, onunla gelme düşüncemden haberdar değildi ve bunu aklının ucundan bile geçirmemişti.Tamam.
Şansımı zorlamam gerekecek gibi görünüyordu.

"Ama sen olmayacaksın.Sadece sana güveniyorum.Ablan, kendini tutamayabilir.Geçen sefer sen gelerek onun dikkatini dağıttın.Biraz daha gecikseydin beni tek parça bulamayabilirdin." Dedim.Yalan söylüyor sayılmazdım.Eftalya kokumdan oldukça etkilenmişti ve bir dahaki sefere bu kadar şanslı olabilir miydim bilmiyordum.Kaşları hayretle havalanırken konuştu.

"Bunu bana neden söylemedin ?" Dedi.Omuz silkerek kaygılı ve endişeli görünümüme özen göstererek kısık çıkan sesimle konuştum.

"Ne diyebilirdim ki ? Hem, bu neyi değiştirirdi ? Akata, beni yanlış anlamanı istemem.Eftalya iyi bir kardeş.Ama ondan korkuyorum.
Burada yanında güvende hissettiğim tek kişi sensin.Lütfen beni yalnız bırakma." Dedim.Duraksayarak yüzüme baktı.Gözlerinden geçen afallamaya şahit olduktan sonra konuştum.

"Beni de getir." Dedim.Sesim fısıltı kadar kısık çıkmıştı.Tepkisini görmek için kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda tek kaşını kaldırıp konuştu.

"Yanlış mı anlıyorum yoksa sen, benimle partiye mi gelmek istiyorsun ?" Diye sordu.Sesinde şaşkınlık vardı.Kafamı salladım belli belirsiz.

"Evet.Senin yanında olmak istiyorum." Dedim.Şuan ne kadar ikna edici olduğumu bilmiyordum ama kabul etmesi için içimden Allah'a dualar ediyordum.

"Yani, kurbanlık bir koyun gibi seni oraya getirmemi istiyorsun ?" Derince iç çektim.

"Ne kadar tehlikeli olduğunu bilmiyorum.Bildiğim tek şey," diyerek gözlerine baktım.