KARANLIK LORD

74

Gecikme için çok çok çoook üzgünüm canlarım.Bundan dolayı sizlere büyük bir özür borçluyum.

Her neyse, nerde kalmıştık ?

Devam edelim...

...Yeni Başlangıçlar...

Bu kitap aklı başında olup yeterince çıldırmış olanlara ithafen yazılmaya devam ediyor...

Bölüm 74:

"İyi bir kız... Bu tanımlama için çok
yanlış bir hayattayım..."

Bazılarının yaşama nedenleri çok basittir.Bazılarınınsa basit olmaktansa hiç olmamasını tercih ederek belki de mantıklı olanı yaparak yaşar veya bazılarınınkiler hiç de çekilir olmayacak kadar zorlayıcı ve gericidir... Ama işin sonunda hepimiz aynı dünyada yaşar ve her gün aynı güneşin altında dolanıp aynı gecenin altında uykuya dalarız...
Uyandığımızda ise bambaşka bir insan oluveririz.Veya öyle olduğunu sanarız.

Tıpkı şuan benim düşündüğüm gibi.

Tüm gözler üzerimdeydi.Teresa ve Earl'ün şaşkın bakışları, Vance'ın kayıtsız kalan ifadesi ve Aragorn'un henüz göremediğim yüz ifadesi...
Hepsi eylemim ile üzerimdeydi.

Yutkundum.

Gözlerimi bir kez olsun kırpmamaya özen göstererek bıçağı bir kez çevirdim ve fani bedeni ölüme terk ederek ayaklarımızın dibine yığılışını izledim.

Boris Grant, yaptıklarının ve hatalarının bedelini ödemekle yükümlü, yeminimin yerine getirilmesi için henüz yapmış olduğum şeyle sonsuz bir ölüme yelken açan adi herifin teki.

Belki de yalnızca pişman olmayacağım tek kötülük.

Ölümlü göğsünden kan boşalmaya başladı ve gözleri soldu.Zemine hızlı bir şekilde yayılan kızıllık fazla seyretmeye değer değildi.An itibari ile önemli olan tek şey gerçekleşmişti.

Grant ölmüştü.

Son kez.

"Bunu gerçekten beklemezdim." Earl'ün mırıldanış halinde çıkan sesine karşılık parmaklarımın arasında tuttuğum kanlı bıçağı yanımdaki masaya usulca bıraktım.

"Olağan bir şeydi.Tabii kendisi iyi bir kız olmasaydı." Dedi Vance.Tereddütsüz konuşuyordu ve sanki beni uzun zamandır tanıyordu.Kendisinden gerçekten çok emindi.Fakat maalesef ki onu hayal kırıklığına uğratacak birkaç kelime edecektim:

"İyi bir kız... Bu tanımlama için çok yanlış bir hayattayım."

"Ve hamile, incitilmiş aynı zamanda öfkelendirilmiş bir kadınsın." Diye tamamladı Teresa beni.Sanki içimi okuyor ve bana sonuna kadar destek çıkıyordu.Onunla daha önce yakın bir münasebetimiz olmamıştı fakat nedenini bilmediğim bir şekilde birbirimize karşı sempati duyduğumuzu hissediyordum.
O iyi bir kadındı.Dahası iyi olmaktan çok hakikatli bir kadındı.Ona baktığımda cadı görmüyordum.Kararlı ve zeki bir kadın, güçlü bir kadın görüyordum.

"Yine de birini öldürmesi beklenmedikti..." Diye mırıldandı yeniden Earl.Sanırım bunu hazmedememiş olan bir tek o vardı.
O da bunu fark etmiş olmalı ki diğerlerinin tepkisizliği canını sıktı.