64 (SEZON FİNALİ)

559 22 21
                                    

Uyarı:Bu hikayedeki tüm karakterler hayal üründür.+18 niteliğinde olup büyük ölçüde şiddet içerir.Başlayacak olanlar lütfen bunu dikkate alıp öyle başlasınlar.Psikolojisi sağlam olanlara ithafen...

Bu bir delinin iyileşme hikayesi değil aklı olanların delirmesinin hikayesidir...

Herkese Selam Karanlık Lord ailesi !
Bugün büyük gün... Sezon finalinin yapılacağı gün.Bu bölümü gerçekten en özverili halimle yazmaya çalıştım.Geceler boyu uyumadım ve aklıma gelenleri yazıp yazıp durdum.Sonra bölüm silindi ve yeniden yazdım.Anlayacağınız üzerinde çok uğraştım.Okulda, tranvayda, yatakta, mutfakta, halıda... Her yerde yazdım...

Ve elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım.Bu güzel veya kötü sonda sizleri hiç olmadığınız kadar yanımda görmek isterim.Lütfen yorumlara boğun bu bölümü ve sonun hakkını hep birlikte verelim.Tüm aile bir bölümde birleşelim.
Yakında yeniden bir araya gelmek üzere bize yakışır ihtişamlı bir şekilde son noktayı koyalım.E hadi o zaman... Başlayalım ve başladığımız gibi bu işi sonlandıralım !

Ve tabii unutmadan hepimizin Ramazan Bayramı mübarek olsun diyorum.Bu vesile ile bölümü erken yayınladım zaten.
Umarım mutlusunuzdur.

Bugün buraya anlamlı bir söz veya bölümde geçen bir söz koymayacağım.Sizlerin sezon boyu hissettiğiniz şeylerin olmasını bunun benim için daha değerli olacağını düşünüyorum.Son sözlerinizi, hislerinizi ve düşüncelerinizi yazın... Bir de lütfen sona özel olarak 🤍🖤 koymayı unutmayalım !

Bölüm 64:

🔱 KEYİFLİ OKUMALAR 🔱

TEKSAS

Sonunun nereye çıkacağını bilmediğim uzun araba yolculuğunun ardından ıssız ve sessiz bir yol yürümüş şimdi ise kocaman bir mezarlığın içinde koybolmaya yemin etmiş gibi geziyorduk.Nereye gittiğini çok iyi biliyor gibi tereddütsüz ilerliyor yüzündeki memnuniyetsiz ve ne idüğü belirsiz ifadesiyle beni peşinden sürüklüyordu.Ağzımı açıp konuşmak ve neden mezarlığa geldiğimizi sormayı istiyor fakat susuyordum.

"Geldik." Dediğinde ikimizde durmuştuk.
Etrafıma baktım.Pekala... iki kuru kafa yerleştirilmiş eski mezarlık... Bir bebek mezarı bir de boş mezar mı ? Anlamı var mı ?

"Burası mı ?" Dedim meraklı ancak serin bir sakinlikle.Kafasını usulca sallayıp eğildi.

"Evet." Dedi.Gözlerim yaptığı işleme takıldığında yerdeki bir düğmeye dokunduğunu gördüm.Önce dereceyi 3 e sonra 1 e hemen ardından 2 ye ve sonra eskiden olduğu hale 0'a getirdi.Ben bu şifreyi hatırlıyordum.Krallıktaki odasının gizli geçidinde kullandığı şifrenin aynısıydı.Merakla ona bakarken geri çekildi ve benden de aynısını yapmamı istedi.İkimizde birkaç adım çekildiğimizde o hariç neyi beklediğimizi bilmeden beklemeye başladık.

Kulağıma demir gibi, asansör gıcırtısı gibi, boş bir tünelden gelen yankı sesleri gibi sesler geldi.Ve altımızda beliren yer açıldı.Şaşkınlıkla oraya bakarken bunun kafese benzer bir asansör olduğunu gördüm.Aragorn sorgusuz sualsiz kafesin içine atladı.Bana baktı.Elini uzattı.Tereddüt etmeden elini tuttum ve yanına atladım.Bana baktı.

"Biraz fazla derine ineceğiz.Sadece korkmamaya çalış.Olur mu ?" Dedi.
Usulca kafamı salladım.Aynı şekilde kafasını salladı ve kafesin demir kapaklarını kapattı.Bir düğmeye bastı.
İçinde bulunduğumuz şey aşağı doğru hareket ederken yutkundum.Karanlığa uzanan bir asansörün içinde ne olacağını bilmeden ilerlemenin verdiği garip hissiyat beni tedirgin ediyordu.

KARANLIK LORDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin