28

715 35 3
                                    

Uyarı:Bu hikayedeki tüm karakterler hayal üründür.+18 niteliğinde olup büyük ölçüde şiddet içerir.Başlayacak olanlar lütfen bunu dikkate alıp öyle başlasınlar.Psikolojisi sağlam olanlara ithafen...

Bu bir delinin iyileşme hikayesi değil aklı olanların delirmesinin hikayesidir...

Bölüm 28:

"Bu sefer kum saati sen farketmeden ters çevrildi."

***

"Bir elma iyidir."
...
"Ama iki elma, daha iyidir."

***

"Seni anlamıyorum."

"Herkesten çok anlıyorsun."

***

"Çok güzel kanıyordun."

"İnanıyordum."

🔱 Keyifli okumalar  🔱

Bedenimde dolanan ve beni hem gıdıklayıp hem de tatlı bir sertlikle okşayan, bacaklarımdan belime ve ordandan göğüslerime kadar uzanan bu yolda yavaş ama tatmin edici bir şekilde ilerleyen şey... Uyku ile uyanıklık arasında hissettiğim bu tatlı dokunuşlara bir de ses eklendi.

"3 küsür asırlık hayatımda çok müze gezdim ama hiçbirinde senin gibi bir şaheserle karşılaşmadım." Duyduğum anlamlı ve güzel sözle birleşen boğuk ve derinden gelen sesine karşılık gözlerimi açtım.Belimdeki elini tuttum ve arkamdaki bedenine iyice yasladım bedenimi.

"Biliyor musun ?" Diye başladım.

"Beni kaçırdığın için sana teşekkür edeceğimi hiç düşünmemiştim." Dedim.
Ardından oluşan sessizliğe karşılık ondan tarafa döndüm ve yüzünü seyrettim.

"Sen harika bir adamsın." Dedim.Gözleri gözlerime takılı kalmıştı ve ben bunu dedikten sonra yaklaşıp dudaklarımı öptü.Kısa ve tutkulu bir öpücükten sonra konuştu.

"Benimle birlikte olarak hata yaptın Milena." Dedi.Ekledi.

"Ben doyumsuz bir adamım ve sahip olduğum bir şeye kafayı takarım." Dedi.
Benimle bu denli açık konuşması ve bana sahip olduğunu kendinden emin bir şekilde dile getirmesi bir yandan hoşuma giderken diğer yandan da oldukça garip hissettirmişti.

"Benim için sorun yok." Diyerek gülümsedim ve dudaklarına küçük bir öpücük bırakıp doğruldum.Yataktan kalkmak için hareketlendiğimde kaşlarını çattı.

"Nereye ?"

"Banyo edeceğim." Dedim.Sessiz kaldığında bunun hüzünle kabul edilen bir olay olduğunu anlamıştım. Tebessümle yerimden kalkmaya çalıştığımda bacaklarım felaket bir sızıyla bana engel odlu.Bunu farkettirmek istemedim ve kendimi zorlayarak kalkmak için tekrar çabaladım ki kasıklarım, kadınlığım ve bacaklarımın acısıyla inledim ve kalkamadım.Resmen kalkamıyordum.

"Ne oldu ?" Sesiyle yutkundum.Cevap vermek istemedim.

"Milena, iyi misin ?" Dediğinde sıkkın bir şekilde soludum ve hiç istemeyerek konuştum.

KARANLIK LORDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin