KARANLIK LORD

20

Uyarı:Bu hikayedeki tüm karakterler hayal üründür.+18 niteliğinde olup büyük ölçüde şiddet içerir.Başlayacak olanlar lütfen bunu dikkate alıp öyle başlasınlar.Psikolojisi sağlam olanlara ithafen...

Bu bir delinin iyileşme hikayesi değil aklı olanların delirmesinin hikayesidir...

Bölüm 20:

"Ta da ! Ben kazandım !"

Dikkat !: Bu bölümde bolca vahşet, kan ve ağır psikoloji bozan davranışlar vardır.Midesi kaldıramayanlar için uygun bir bölüm değildir.Lütfen bunu bilerek okuyun.

Yeni bölüm sınırı:5 oy 20 yorum

Keyifli okumalar...

"Bunu nasıl kabul etti ?" Dedim şaşkınca.Aragorn oturduğu yerde yayıldı ve yüzüme ifadesizce baktı.
Bana az önce anlattıkları akıl alır gibi değildi.Akata, onu bırakmayı göze almıştı.Bunu nasıl yapardı ki ? Anlamıyordum.

"Ne o ? Üzüldün mü ?" Diye sordu.
Ne üzülmesinden bahsediyordu ?
Buna neden üzülebilirdim ki ? Hem, sevinmemiştim de.Sadece şaşkındım.
Bunu beklemiyordum.Ayrıca, nasıl bir tepki vermemi bekliyordu ?

"Hayır, yalnızca şaşırdım." Dedim.
Aslında sessizliğim sadece şaşkınlığımdan ibaret değildi. Korkuyordum da.Ona başından beri yardımcı olmuştum.Ne istiyorsa yapmıştım.Ama şimdi yardımıma ihtiyacı kalmamıştı.Zaten çıkabilecekti.Bunu yapabilirken beni burada bırakıp gitmesi, umursamaması büyük bir olasılıktı.
İstediğini aldığında bana neden yardım etmek için uğraşacaktı ki ?

"Kafanda dönen tilkilerden bahsetmek ister misin ?" Diye sorarak endişeli düşüncelerimi bir sis bulutunu dağıtır gibi dağıttığında yutkunup gözlerimi ona çevirdim.

"Ben," diyerek kalakaldım. Söyleyebilecek bir cümle bulamıyordum.Tek kaşı havalanırken devam etmemi istiyordu.

"Bana verdiğin söz hâlâ geçerli mi ?
Bana, yardım edecek misin ?" Diye sordum.Yüzünde, söylediklerimin hoşuna gittiğine dair bir gülümseme belirdi.

"Hâlâ bana yardımın dokunacak Milena.Ben buradan defolup gidene kadar yardım edeceksin.Bu da ne demek oluyor biliyor musun ?" Dedi.
Daha önce bu konu hakkında söylediklerini hatırladım.İşine yarayan bir şeyi elinin tersi ile itmeyecek kadar aptal olmadığını söylemişti.

"Yardım edeceğim demek mi ?" Diye sordum.

"Evet." Dedi.Her ne kadar bu cevabı almış olsamda karşımdaki kişi Aragorn olunca inanmakta güçlük çekiyordum.Bana yalan söylemesinden, beni kullanıp sonra kendi halime bırakmasından delicesine korkuyordum.O bana verdiği sözü tutacağı zaman ortalık karışacaktı ve sözünü tutmazsa Akata'ya olan ihanetim ölümüme neden olurdu.Yaşamam için hiçbir sebebim olmazdı bu dünyada onlar için.Bu durumda da ölümüm göz ardı edilemezdi.İşte bu yüzden güvenceye ihtiyacım vardı.Yalnızca onun söylediği 'evet' cevabından çok daha fazlasına.

"Yarın gece çıkacağını söyledin, senin için ne yapmalıyım ?" Diye sordum.
Yarın buraya gelemeyebilirdim.

"Bıçak ?" Dedi.Anlamayarak suratına baktım.

"Savunma için yanına bir şey al.
Bunun dışında Akata'dan ayrılma.
Beni çıkaracağı zaman onunla olmaya özen göster.Muhtemelen beni kaçtı olarak göstereceği için güvenli bir yerde tutmak isteyecektir." Dedi.
Ne dediğini duyuyor muydu bu adam ? Akata ile olmam gerektiğini söylüyordu.Beni, o istediğini yapabilecek kadar güçlüyken yanlarında tutacağını mı sanıyordu ?