KARANLIK LORD

35

Uyarı:Bu hikayedeki tüm karakterler hayal üründür.+18 niteliğinde olup büyük ölçüde şiddet içerir.Başlayacak olanlar lütfen bunu dikkate alıp öyle başlasınlar.Psikolojisi sağlam olanlara ithafen... Bu

Bu bir delinin iyileşme hikayesi değil aklı olanların delirmesinin hikayesidir...

Bölüm 35 :

"Eğer bana zarar veren şeyleri ortadan kaldırmak istiyorsan işe kendinden başla."

"Beni onların canını yakarak değil; beni kendi açtığın yaraları iyileştirerek koru."

"İsteseydim... Kendi açtığım yarayı iyileştirmek isteseydim... Buna izin verir miydin ?"

"İsteseydin, verirdim."

🔱 Keyifli Okumalar 🔱

"Yine dün gece saldırı oldu.Bizim çocukları görenler saldırıyor.Sürekli çatışma çıkıyor." Bu ses Uraz'a aitti.
Uyandığımda su içmek için mutfağa gitmek istemiştim fakat durarak onları dinlemek bana daha çekici gelmişti.

"Davis'te olsak neyse.Ama burası normallerin yaşadığı bir dünya.İblisler ortalıkta cirit atıyor ve kendi usullerince eğleniyor, katliam yapıyor, dövüşüyorlar.Sonra insanlar ölüyor." Dedi Edim.İkisi kendi aralarında konuşuyor olmalıydılar.

"Neyse mi ?" Ortama ciddi bir ses girdiğinde Edim ve Uraz'ın kesinlikle kendi aralarında konuşmadıklarından emin oldum.Bu ses Aragorn'a aitti.

"Bir sürü adamsınız ! Olduğum yerde insanların ölmesine nasıl izin veriyorsunuz ?" Dedi Aragorn.

"Biz kendi adamlarımızı tembihliyoruz.
Ama Lordum, son zamanlarda henüz listeye eklenmiş olan düşmanlarınız rahat bırakmıyor.Özellikle Gabriel..." Dedi Uraz.

"O zaman onların adamlarını da öldürün !" Dedi Aragorn.

"Ancak efendim, çok fazlalar ve biz yalnızız.Çok üzgünüm ama sizin devriniz çok öncelerde kaldı." Edim'in sesiydi bu.Derin bir sessizlik olmuştu.Sanırım Edim yürek yemişti.Gerçi, neden yemesindi ? Onun için normaldi.Peki kaç porsiyon ?

"Sen ne dediğini duyuyor musun ?" Dedi Aragorn.Sesindeki katılık resmen beni bile burdan boğazlıyordu.

"Çok özür dilerim.Affedin.Ancak bunu size söylememiz gerek." Dedi Edim.
Sesinden ne kadar zorlandığı çok belliydi.

"Öyle değil mi Uraz ? Konuşsana." Dedi ardından.

"Şimdi sırası mı Edim ?" Dedi Uraz kısık bir sesle.Zar zor duyabilmiştim.

"Konuş Edim.Dinliyorum." dedi Aragorn.
Tekrar sessizlik oldu.Fakat bu uzun sürmedi.

"Lordum... Dünya 150 yıl öncesi gibi kalmadı.Sizinde gördüğünüz üzere çok şey değişti.Adınız ve yüzünüz 150 yıl öncesinde çok şey ifade ediyordu.Ama şimdi aynı şeyler geçerli değil.Çok iblis öldü.Yerine yenileri geldi.Onlar Karanlık Lord'u yalnızca efsane olarak biliyorlar.
Hatta buna inanmayanlar bile var. Zamanında ülke ülke gezip imzalı cesetler bırakan Aragorn'u tanımıyor onlar.Bilmiyorlar.Ve sizi şuan tehtid olarak algılıyor, basite alıyorlar.Açık konuşmak gerekirse... Çok çekiniyorum ama adınıza çalışan iblisler de ortadan kayboldu efendim.Yani... aslında onlar yoktu zate-"