Fake Love Spell (Completed)

Chapter 67

Kapag may mga nabasa po kayong wrong grammar, wrong spelling or typos, do correct me po. Mag-comment kayo sa part na 'yon para ma-edit ko. Thank you'll!

Love you<3

______________________________________

Chapter 67: Yes

Pearl's Pov

Nakahinga ako nang maluwag nang bumukas muli ang ilaw. Kaso, pagtingin ko sa stage ay wala na ang mga nag-sasayaw kanina at ang tanging naroon na lang ay si Dwight na naka-hawak na ng gitara.

Ano naman kaya ang ginagawa niya roon? Marunong kaya siyang mag-gitara? Pero bakit hindi ko yata alam?!

"Sana pagkatapos nito, sagutin mo na ako!" pag-uumpisa niya kaya naghiyawan ang mga nanonood.

Pansin ko rin na parang sa akin siya naka-tingin o baka assuming lang ako...

"This song is dedicated to Pearl Rian Samonte, ang sekretarya nang buhay ko." ani pa ng loko habang nakatingin at nakangiti sa akin.

So i am not assuming or something, sa akin talaga siya nakatingin at ako talaga ang tinutukoy niya.

"Tayo na, dali..." kinikilig na utos sa akin ni Whiskey.

"Akyat ka sa stage..." si Bianca naman.

Parang naisahan yata ako ng mga ito ah. Planado ba ang lahat nang ito kung kaya't alam nila ang kanilang mga ginagawa.

Tumayo naman ako at tinungo ang stage, bawat makakasalubong ko na estudyante ay tumatabi. Takot lang nila kay Dwight...

Nang makarating ako sa mismong stage ay humawak si Dwight sa kamay ko. Hawak na mahigpit na naman, hindi ko talaga maintindihan ang lalaking ito, lagi na lang hinahawakan ang kamay ko tapos ang higpit pa.

Nag-umpisa siyang mag-tipa nang gitara. "Aking sinta, ano bang meron sa iyo, 'pag nakikita ka na, bumabagal ang mundo. 'Pag ngumingiti ka para bang may iba, 'pag nakatingin sa 'kin mapupungay mong mga mata, wala akong takas sa nakakalunod mong ganda... Ha, halika na, tignan mo lang ang aking mga mata, huwag kang titingin na sa iba, akin ka na wala nang iba. Habang buhay na ako'y iyo..." pag-kanta niya.

Concert feels lang ang peg...

Sa ginagawa niyang ito, parang may humahaplos sa puso ko, parang sinasabi nito na totoo ang lahat kahit alam ko naman na fake lang ito at darating ang araw na magiging alaala na lang ang mga bagay na ito. When the day come na makakuha kami ng lunas, mawawala na ang sweetness na ipinaparamdam sa akin ni Dwight ngayon kaya bawal sanayin ang sarili na lagi siyang sweet at lagi siyang kasama.

"Grabe ka naman, may paganito ganito ka pa. Hindi ako na-update..." bulong ko sa kaniya. Tumigil na rin siya sa pag-kanta, kainis nga kasi tumigil siya eh, ang ganda pala nang boses niya kapag kumakanta siya, pati kaloob looban ko'y nag-re-react dahil sa ganda nang boses niya. And isa pa, magaling rin pala siyang mag-gitara, hindi ko alam 'yon rati, ngayon ko lang talaga narinig na kumanta si Dwight...