Bang me, Mr. Bang || MinChan

13.

BamBam siedział z Chan'em do późnego wieczora. Jutro był piątek, więc oboje znów szli do pracy. Starszy zazwyczaj zostawał jak najdłużej mógł, aby dotrzymać przyjacielowi towarzystwa. Racja, nieraz wypili trochę, ale nadal uważali ile i żeby na kolejny dzień nie umierać. W końcu Chan nie może stracić dobrej opinii wśród uczniów. Prawda była taka, że był w tej szkole dla młodzieży. Nie dla pieniędzy. Uwielbiał spędzać czas z osobami młodymi, przed którymi jest jeszcze życie. Sam nie był stary, ale to nie zmieniało faktu, że właśnie z uczniami czuł się najlepiej. Nie czuł jest władzy, ani chęci dręczenia ich, jak to nieraz mają nauczycielki chemii czy historii.

- Także, trzymaj się, blondynko moja. - Bam jak zwykle w dobrym humorze. Młodszy zaśmiał się na jego słowa i po przybiciu sobie żółwika, pożegnał się z czarnowłosym.

Zamknął za nim drzwi i uśmiechał się do siebie przez jeszcze jakiś czas. Wrócił do salonu, ogarnął mały bałagan i butelki po napojach, które wypili. Gdy po kilkunastu minutach wszystko było w miarę poukładane, a wieczorna rutyna odhaczona, położył się w końcu do łóżka, mając zaświeconą lampkę nocną. Zaczął rozmyślać na temat "co by było gdyby...". Nie lubił się nad tym zastanawiać. Jak każdy inny człowiek popełnia błędy, których nie da się naprawić nieraz.

Wkurzało go strasznie, gdy w głowie miał rozmowy i sprzeczki z Jihyo. Miał teraz takie pomysły, jak mógłby zakończyć rozmowę z kobietą. Na pewno o wiele bardziej przemyślane słowa wypadały by z jego ust. Niestety nad tym myśli się dopiero po fakcie dokonanym. Nie mógł przewidzieć, że rozmowa o rozwodzie będzie miała miejsce cztery lata po ich ślubie. Planowali długie życie u swego boku, jednak w życiu kobiety pojawił się mężczyzna, który bardziej jej pasował.

- Ale byłem idiotą... - wymamrotał pod nosem, układając się wygodniej na łóżku, które niegdyś dzielił z ukochaną. - No cóż, takie życie, prawda, MongMong? - zapytał swojego pluszaka, którego dostał na urodziny od BamBam'a.