Bang me, Mr. Bang || MinChan

17.

Chan jeszcze chwilę kłócił się z przyjacielem o to, jakiej jest orientacji. Doszli do "porozumienia", że starszy jest "hetero". Może i wyglądali śmiesznie, kłócąc się na środku siłowni, ale każdy już był przyzwyczajony do ich głupich pomysłów. Blondyn poszedł się później ogarnąć i wyszedł z budynku, żegnając się z wszystkimi tak, jak miał w zwyczaju. Spędził na siłownię dobre trzy godziny, chociaż więcej śmiał się i kłócił z Bin'em, niż ćwiczył. Przynajmniej spędził dobrze czas.

Szedł znów ze słuchawkami w uszach, bujając się w rytm muzyki. Uśmiechał się lekko pod nosem, widząc, jak naprzeciwko niego idzie Felix z tym uroczym chłopakiem z dzisiejszego poranka. Podszedł do ucznia i ściągnął słuchawki, zatrzymując muzykę.

- Hej, Lix, jak mija ci dzień? - zapytał blondyn z lekkim uśmiechem. Choćby nieważne jak bardzo świat się walił, Chan zawsze był miły dla rudowłosego pieguska.

- Dzień dobry, panie Bang. Szukamy pana właśnie! Nie odbierał pan i po prostu, chciałem pogadać. Minho hyung był pana ciekawy. - Lee zerknął na odrobinę wyższego od siebie chłopaka. Był taki uroczy. Jak kotek. Delikatny uśmiech zdobił jego twarz, a kocie oczy patrzyły na niego ciekawie.

- Byłem na siłowni. Stwierdziłem, że skoro mam wolne, to będzie to najlepsze zajęcie czasu.. O, właśnie! Jestem Bang Chan. - Chan wystawił dłoń w stronę nieznajomego.

- Lee Minho. - Minho też miał rude włosy. Ale widać, że nie są naturalne, jak Felix'a. Ale nawet ten fakt nie sprawił, że był mniej słodki.

Dla Chan'a był chodzącą słodyczą, a to jak po prostu delikatne miał dłonie sprawiło, że miał ochotę trzymać go dłużej. Felix widział już, jak nauczyciel patrzy na jego kuzyna. To właśnie z nim nastolatek chciał zeswatać nauczyciela. Jego zdaniem pasowaliby do siebie i byliby szczęśliwi, tylko musieli poznać się bardziej. Wiedział, że Minho jest bi, tak samo jak ostatnimi czasy podejrzewał też Chan'a.

- Chcecie się przejść gdzieś? Czy pójdziemy zjeść coś? - jak mógłby nie zapytać? W końcu blondynowi został ten nawyk pytania po tym, jak pytał często Jihyo, czy chciałaby zjeść na mieście.