SON SABAH YILDIZI | VEDA
Gökyüzüne uğurlamak üzere yazılan mektuplar...
herkese yeniden ve son kez merhaba! (hayır, son kez yazarken ağlamıyorum...)
bu bölüme gelirsek, burada tam üç mektup var. aslında her karakterin yazdığı mektupları yazmayı düşünüyordum ancak bundan vazgeçtim. Son Sabah Yıldızı'nda hepsinin hayatlarına tanık olduk ama en yakından tanıdıklarımız Nefes, Kuzey ve Aras oldu. bu yüzden en çok hayatlarına tanıklık ettiğimiz üçlünün satırlarını okumanızı istedim. bu evren onların evreni ve bu kitabın sonu onlara ait. belki başka bir evrende, hepsinin yazdıkları mektupları okuruz. belki bambaşka bir zamanda, Görkem'in bile onları uzaktan izleyerek yazdığı haberimiz dahi olmayan o mektubu görürüz. açıkçası tüm karakterlerin mektuplarını görmekten daha çok istediğim bir şey var...
sizin mektuplarınız. tek bir satır da olsa kendi yazdığınız düşünceleriniz. bu bölümü bunun için yazma kararı aldım. her karakter bu kitaba kendinden çok şey kattı ve hayatlarına tanıklık etmemize izin verdi. Son Sabah Yıldızı'nın veda bölümünde bu hikayeye tanıklık eden sizlerden bir şeyler görmek istedim. bu yüzden her zaman olduğu gibi istediğinizi ve ne hissettiğinizi özgürce yazabilirsiniz ya da yalnızca sessizce okuyup gidebilirsiniz. her ne yaparsanız yapın size teşekkür ediyor olacağım!
ne drama queenlik ama! ilk kitabımın sonunu 6 yıl sonra falan görünce benim ayarlar bozulmuş tabii. her neyse, konuyu dağıtma nisa. bu notu tekrar düzenleme nisa, dürüst oluyoruz ve zihnimizden ne geçiyorsa yazıyoruz.
gerçekten, son kez, iyi okumalar! 🖤
🍁 🍁 🍁
Nefes'ten gökyüzüne uğurlanacak bir mektup...
Merhaba, yıldızım. Seninle ne kadar çok dertleştik hatırlıyor musun? Gözlerimden yaşlar boşalırken, acıyla gülerken, hissizken, artık ağlayamayacak kadar bomboş hissederken... Her defasında gözlerin bu satırlarda gezindi. Beni sevdin, beni sevmedin; benimle ağladın, benimle güldün. Hissediyorum, sen de çok üzüldün.
Ama yıldızım, her hikâyenin sonunda bir yıldız yanar, o yıldız günün sonunda daima parlar. Sen o yıldızsın. Ben sana sordum, sen bana sesini duyuramasan bile ben seni duydum. 17. yaşımda tanıştık, 18. yaşımda birbirimize veda ettik. Hayatımın en dolu dolu senesini seninle paylaştım, yıldızım, ben seninle birlikte yaşadım. Biz yine düzene uymadan, sınırların aşılmak için olduklarını düşünerek yaşayacağız. Bir gün ismi Sabah olan bir kafede karşılaşacak, her Nefes aldığında ciğerlerine dolacak, Aras Nehri'nin akan sularıyla içine dolacak, bir Kuzey Yıldızı'nda sana yol göstereceğiz. Mutlu sonlara inancım olmamıştı çünkü masallara inanmayarak büyümüş bir çocuktum ben. Bize yalanlar söylediler, kırdılar, açık yaralar bıraktılar. Ama yıldızım, ben her seferinde sana yol göstermek için orada olacağım. Tutsana ellerimi, tut da titremesinler dediğinde ellerini tutacağım; bırakmayacağım.
Birazdan 'Son' yazacak koskoca bir sayfanın ortasında, sanki tek bir kelimeye sığacakmışız gibi. Sonsuz diyerek başladık yola, son diyerek bitireceğiz ama söz veriyorum, ne zaman istersen seninle göz göze geleceğiz.
Gökyüzündeki son yıldız yanıp kül olsa bile, bizim yıldızlarımız içimizde!
✨
Aras'tan gökyüzüne uğurlanacak bir mektup...
Merhaba, papatyam. Unutmayacaksın değil mi beni? Sayfalarca, kelimelerce, harflerce beni izledin, sessizce adımlarımı takip ettin, gökyüzüne uğurlamak üzere yazdığım bu nota bile eşlik ettin. Biliyorum bazen bana kızdın, beni anlamadın, beni sorguladın ama eminim ki artık beni tanıdın. Kelimelerin güçlü olduğunu ama o kelimeleri kuracak gücün bazen bizde olamadığını gördün, hayatından öyle anlar gelip geçti ki hepsini sen tecrübe ettin. Papatyaların sevilirken yapraklarının koparıldığını, kelimelerin kılıçlardan keskin olduğunu, günlerin sen anlayamadan gelip geçtiğini biliyorsun, artık yoluna devam etmen gerekiyor ve sen bunu her bir hücrenle hissediyorsun.
Her hikâye mutlu bitmez, her kader aynı çizgide çizilmez ama sen senin hikâyelerin olduğunu, farklı kaderlerin olacağını bilmelisin. Hayatına girip çıkacak herkesin kendi hayatları olduğunu ve senin onların hepsinde başrol olmadığını öğrenmelisin. Birini sevdiğinde aynı şekilde karşılık almak zorunda değilsin, birinden hoşlanmıyorsan bunu gizlemek zorunda değilsin. Gençken duygularını açık açık yaşamaktan çekinmemelisin, bazen bazı delilikleri sen yapmak istemelisin. Son sayfalara gelmişsin, bir şeyleri değiştirmek için denemelisin. Denemeden hiçbir şeyi bilemezsin.
Nasihatlerim asla bitmiyor, değil mi? Olsun, sen yine de sevdin beni. Dinledin, gördün, dokundun, anladın ve anlamasan bile devam ettin. Her şey için teşekkür ettiğimi ve sana minnettar olduğunu bilmelisin. 17. yaşımda tanıştın benimle, 18'imde de oradaydın. O davetliler arasında, en üstte olandın. Gökyüzünden dans etmemiz için şarkıyı söyleyen, saçlarımızın uçuşması için ılık rüzgarı estiren, hediye paketlerinin üzerini aydınlatan yıldızdın sen.
O gün orada olduğun gibi gökyüzünde kalmaya devam edeceksin, herkes gelip ışıklarını söndürse de kendi ışığınla parlamaktan vazgeçmeyeceksin!
🌼
Kuzey'den gökyüzüne uğurlanacak bir mektup...
Merhaba, güzelim. Beni her gece gökyüzünde gördüğün o yıldızın adıyla tanıdın ve eminim ki benden biraz da olsa hoşlandın... Ben geçmişimi anlatır ve kendimi on birlerimin mezarına gömerken elini koydun elime, toprak atmama engel oldun. Biliyorum, çokça kez yoruldun, pes etmek istedin, geç kaldığını hissettin... Ama güzelim, pes edemezsin. Eğer pes edersen seni bekleyen o güzellikleri göremezsin. Geç kaldığın o otobüsün peşinden koşmazsan yetişemezsin. Yorulduğun için oturursan bir daha ayağa kalkmak istemezsin...
Beni tanıdığında 19'dum, 20'me kucak açtım ama sen bilmedin çünkü bunu söylemedim. Sen de bilirsin, biz hep acıdan delirecekmiş gibi olduğumuz o tarihleri hatırlarız. Bana tek bir mutlu olduğun günü söyle desem, oturur düşünürsün. En mutsuz olduğun günü söyle desem, anında söylersin. Bunu kendine neden yapıyorsun? Yapma. Sınırlarını aş ve koşmaya devam et. Dizlerin paramparça olduğunda yara bandın yanında olacak, ellerin tutmaz olduğunda ellerini biri sımsıkı tutacak. Ben ellerim senin sırtında, seni ittiriyor olacağım ve sen o yolun sonuna koşarken arkandan gülümseyeceğim.
Bu mektubu gökyüzüne uğurlayacağım, üzerine benim değil, senin adını yazacağım. Hikâyemizde yanan bir yıldız olduğun için sana teşekkür edecek ve bu mektubu sana yollayacağım.
Hayatının başrolü sensin ve günün sonunda parlayacak olan daima sen olacaksın!
🌟
SON
Okuduğunuz için çok teşekkür ederim! Başka bir evrende, yeniden görüşmek üzere!
NİSANUR ÇALĞAN | SON SABAH YILDIZI
14.04.2018 - 04.07.2024
rosasinora.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON SABAH YILDIZI
Teen FictionHiçbir şey tesadüf değildi. Olamazdı. Onun da benim gibi kırık bir ruhu barındırması, gözlerinde acının söndüğü kadının ardından hâlen gülümseyebilmesi, beni anlayabilmesi... Bunlar sadece bir gecede gerçekleşmedi. Temeller yıllar önce atıldı. Her ş...