Our Lifeless Love (Ongoing)

Chapter Four

SAIJALE

"No! Don't fucking touch me!" Agad kong inigaw ang kamay ko kay Alera.

"Pwede ba, makinig muna kayo sa akin!" Inis na sambit niya.

Matapus kaming ipakita kay Lady Jhung ay agad nila kaming hinatid sa sarili naming kwarto. Nang maka alis ang Dalawa ay kumatok si Alera kasama ang dalawa at agad na pumasok sa kwarto ko.

I was mad because I feel like hindi ko kilala ang kaibigang kasama ko.

"I'm so confuse right now!" Naiiyak na sigaw ni Vlea "Ang kwentas na binigay mo! Nakita kong umilaw 'yon nang lumapit ang babaeng 'yon kay Sai tapus bigla siyang tumalsik! At ikaw" Nang hihina niyang tinuro si Alera "Hindi ka man lang natakot o kinabahan, you were so Calm all this time...Ni' hindi ka naguluha  nang sabihin nila ang salitang Lobo, Bampira at Strega!" Nanginginig ang kamay niya na naka turo kay Alera "I-isa k-ka ba sakanila, Alera?" Nanghihinang tanong niya.

"No! And I will never be one them!" Diin niya "Yes, I know about their existence" Mapait siyang ngumiti "Binalaan ko kayo!" Mahina ngunit may diing sambit niya.

"So they're real? Vampires, Werewolves and Strega? What does Strega mean?" Naguhuluhang tanong ni Gley.

"Strega...It means Witch, Strega is a latin word same as the Nostrum, it means Our, so This Academy name Our Academy, at Oo, They Exist." Paliwanag niya.

"Omy God! Sasabog na ata ang utak ko!" Napaupo si Vlea sa kama at sinabunutan ang sarili niya pero agad rin siyang nag angat ng tingin "The necklace...binigay mo 'to sa amin...Bakit at para saan ba talaga 'to?"

"Its to protect you, Kapag na se-sense ng kwentas ang pahamak ay po-protektahan kayo nito, 'yan rin ang dahilan kung bakit hindi nila na aamoy ang dugo natin" Sagot niya.

"Did you make it?" Gley asked.

"No"

"Then who?" I asked.

"Hindi na 'yon importante, Basta wag na wag niyong huhubarin 'yan! Lalo na sa lugar na 'to! At wag kayong basta-basta mag salita ng kung ano o mag isip dahil naririnig ng nga bampira 'yon"

Magulo...Subrang gulo pa rin ng utak ko. Matapus kaming mag usap ay bumalik na rin sila sa mga kwarto nila.

Napa upo ako sa kama at tumingin sa paligid. There's a big Cabinet at sa gilid nito ay may lagayan ng mga sapatos, may naka lagay na limang pares na doon, all are color black boots. May side table at lampshade doon. May tatlong drawer sa baba nito. Tatlo ang pinto, ang isa ay may kurtina na puti and dalawa naman ay pareho lang ang kulay kaya batid kung isa doon ay banyo. Sakto lang ang laki ng kama, kasya ang dalawang tao. Mag ka tapat lang ang kwarto namin ni Alera at mag ka tapat naman si Vlea at Gley.

Huminga ako ng malalim at humiga sa kama ko.

I still can't believe na nasa lugar ako ng mga hindi ko kauri. Natatakot ako sa kung ano ang mangyari sa susunod na araw, gusto kong tumakas pero na alala ko ang sinabi nila Filya at Iuha.

"Hindi kayo pwedeng lumabas ng basta basta, dapat ay may permiso ito sa ating lady jhung, kapag nahuli kayong lumabag sa batas na 'yon ay mapaparusahan kayo"

Hindi tao ang mga nandito...Kaya alam kong ang kaparusahan nito ay grabe pa sa grabe.

Bumangon ako at pinuntahan ang pintoang may kurtina, Glass door 'yon kaya kita ko na ang kadiliman sa labas. Lumabas ako sa balcony at tinanaw ang kalangitan.

Pumikit ako at hinayaang yakapin ako ng malamig na hangin.

Nang mag mulat ako ay nakaramdam ako ng matang naka titig sa akin kaya sinubukan ko 'yong hanapin. Pa simple akong tumingin sa mga bintanang nakikita ko rito. Pero walang tao—nilalang doon. I look at the trees and there I saw the paired of ocean eyes staring at me. He has a black thick hair and a piercing.

Tumagilid ang ulo niya at pinag sadahan ako ng tingin. His cold stare makes my heart pound so fast.

Hindi ako natatakot pero bakit parang subrang lakas ng tibok ng puso ko?!

Napakurap ako at nang tumingin ako ulit sa inuupuan ng lalaki kanina. He's gone.

Nag baba ako ng tingin. Should I be shock? Hindi normal ang mga nandito kaya ba't pa ako magugulat? Maybe that guy is a strega kaya nag laho ito. Right...His uniform was black, A white long sleeve, black necktie and a black slacks.

Strega nga.

NAGISING ako sa malakas na katok sa kwarto ko. Mukhang napahimbing ang tulog ko dahil nang tumingin ako sa kurtina ay subrang liwanag na sa labas. Agad akong tumayo at binuksan ang pinto. Alera was standing there, wearing her uniform. It looks cute on her.

"Can I come in?"

Nilakihan ko ang pag bukas sa pinto at hinayaan siyang pumasok. Agad kong sinira ang pinto nang maka pasok na siya.

"I know you're mad at me..." Nag baba ito ng tingin.

Bumuntong hininga ako at humalukipkip "I'm not, Tama ka, binalaan mo kami pero hindi kami nakinig so no matter what happens here, kasalanan din namin 'yon, Wala kang kasalanan...Hindi mo lang kasi dinetelyado kung anong totoo" Ngumiwi ako.

"Baka kasi pag tawanan o isipin niyong baliw na ako pag sinabi ko sayong....Totoo ang mga..."

I bit my lower lip. She has a point, oo nga naman, talagang iisipin naming baliw siya kapag bigla niyang sasabihin na wag na kaming tutuloy dahil may bampira at Lobo, Strega dito. Psh.

"Yeah, I get it, Tayo nalang ang mag kakampi dito, mag tatampuhan pa ba tayo?" I smiled.

Tumango siya "Thank you"

Matapus no'n ay umalis na siya sa kwarto ko para makapag ayus na rin daw ako.

I wonder why that girl never smiled not even once. Noong makilala ko si Alera ay talagang nag iisa lang siya lage, naka tambay siya sa library at doon nag babasa. Mag kaibigan na kami nila Vlea at Gley nong kinder palang. When I notice her I feel like I want to be friends with her kaya nilapitan ko siya no'n. I always see her serious I never saw her smile not even once.

Nang matapus akong maligo ay pumunta ako sa sink at Tumitig sa Reflection ko sa salamin. I sighed and stared at the necklace.

Hindi niya sinagot ang tanong ni Gley kagabi...

What are you hiding, Alera?

J E A N Y Y Y