Our Lifeless Love (Ongoing)

Chapter Twenty Five

VLEARIE

Tulog na silang lahat kaya tahimik na ang paligid. Umupo ako at pinag masdan ang magagandang mukha ng mga kaibiga ko na mahimbing ng natutulog. I smiled and fix the strand of their hair. Masasabi ko talagang Hindi basta basta ang kagandahan nila, Gley have this beautiful long eye lashes and mole on her cheeks na mas lalong nag papaganda sakaniya.

Aaminin ko, Hinahangaan ko ang ganda ni Gley at Sai hindi ko rin maiwasang ma insecure kay Alera minsan. Bukod kasi sa maganda nitong balat ay napaka kurba rin ng kaniyang katawan. Hindi pa siya nag aayus pero subrang ganda na niya paano pa kaya kapag naayusan na ang best friend kong 'yan.

While me on the other hand...

I need to put lip tint dahil kapag walang kulay ang labi ko ay para akong naubusan ng dugo dahil sa subrang putla ng aking labi.

Iba't-ibang posisyon na ang sinubukan ko para lang maka tulog ako pero wa effect kaya lumabas nalang muna ako at bumaba sa Hotel. Umupo ako sa may bench sa labas at hinayaang damhin ang hanging dumadampi sa aking katawan.

Kumunot ang noo ko nang may maramdamang naka titig sa akin mula sa kung saan. Tumingin ako sa paligid. Masyado ng tahimik lahat kaya batid kong nag papahinga na sila...pero may tiwala ako sa instinct ko. Alam kong may nag mamasid sa akin.

Dahil na rin sa takot ay tumayo na ako at papasok na sana sa hotel nang biglang may tumakip ng panyo sa ilong at bibig ko. Pilit akong nag pupumiglas pero masyadong malakas ang naka yakap sa likuran ko.

Dumilim ang paligid at ang tanging naramdaman ko lang sa oras na 'to ay sakit sa ulo at ang takot sa taong gumawa sa akin nito.

Don't be afraid of those Monsters in the forest or ghost that they say it exist or those supernaturals kasi ang totoong halimaw ay ang kapwa mong tao, Hindi sila. The True monsters are human.

"Sa wakas ay makakapag higanti na rin tayo sa mga walang hiyang Luner"

"Boss, takam na takam na ako"

Mabilis na tumibok ang puso ko nang marinig ang mga boses ng mga lalaki. Nakapikit man ako ay alam kong hindi isa o dalawa ang nasa paligid ko, Alam kong marami sila kaya kung tatakbo ako...makaka takas ba ako? Kung imumulat ko ang mga mata ko at tignan sila aabutan pa kaya ako ng bukas?

Hindi ito unang beses na naranasan ko ang ma kidnap...Nangyari na rin ito noon. My nanny did it for money.

Pero iba ito dahil alam kong wala na akong takas sa mga lalaking ito.

Dito nalang ba matatapus ang buhay ko?

Kung mamamatay rin pala ako edi sana tinuloy ko na ang pag attempt ko noon diba? Para at least ako mismo ang kumuha sa sarili kong buhay Hindi iba.

Hindi ko na napigilan ang pag init ng mga mata ko nang maramdaman ang kamay ng isang lalaki sa mga paa ko at may humawak rin sa balikat ko. Hinang hina ako sa ginagawa nila. Nag simula na akong mandiri at hindi maka galaw.

No...please.

I don't know why pero may sinisigaw ang utak at puso ko...iisang pangalan na gusto kong puntahan at sagipin ako.

Treou...

Please Save me.

Tre...