«របស់អ្វីក៏ដោយឲ្យតែឯងត្រូវការ យេីងរកឲ្យឯង
បានទាំងអស់ ប្រាប់យេីងមក ថេយ៉ុង»
«ខ្ញុំត្រូវការឲ្យលោកស្លាប់ ធ្វេីបានទេ? ទៅស្លាប់
ទៅ ទៅស្លាប់ឲ្យបាត់ៗទៅ! អ្ហឹកៗ»ម្ដេចមនុស្សអាក្រក់
ដូចគេមិនមែនជាអ្នកដែលរងគ្រោះ?ហេតុអី្វជនរងគ្រោះ
ជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនដឹងរឿងអ្វីសោះទៅវិញ?លោកិយ
អយុត្តិធម៌ខ្លាំងណាស់។
«យេីង-»ជុងហ្គុក រឹងអណ្ដាត គ្រលាស់តប.តមិនចេញបន្ទាប់ពីឮប្រយោគដេញឲ្យទៅស្លាប់ពីក្មេងប្រុសចំពោះមុខ។ វាធ្វេីឲ្យនាយនឹកដល់គ្រាកន្លងដែលធ្លាប់ប្រេីប្រាស់ពាក្យពេចន៍បែបនេះទៅកាន់ភរិយា។
«ទៅស្លាប់ឲ្យផុតៗទៅ ខ្ញុំស្អប់មុខលោកឯងខ្លាំងណាស់ អ្ហឹកៗ»ថេយ៉ុង ប្រតាយប្រតប់ រុញច្រាន ស្រែក
យំដេញគេឲ្យចេញឆ្ងាយពីខ្លួន តែអ្នកម្ខាងទៀតហាក់មិន
យល់ស្របតាម កាន់តែរុញច្រាន គេកាន់តែចូលជិត ឱប
ក្រសោបកាយតូច ព្រមទាំងអង្អែលខ្នងលួងលោមឲ្យ
ស្ងប់ចិត្ត។
«អ្នកគ្រូពេទ្យនាំគេម្នាក់នេះចេញទៅ ខ្ញុំឆ្អេីមមុខគេ
ខ្លាំងណាស់!»វត្តមានអ្នកមនុស្សចំណូលថ្មី ដាស់សតិអារម្មណ៍អ្នកដែលភ្លឹកភាំង ធ្លាក់ចូលក្នុងការល្បួងលួង
លោមឲ្យដឹងខ្លួន ច្រានកាយធំចេញ រួចងាកមុខទៅម្ខាង
ដោយមិនភ្លេចប្រាប់អ្នកគ្រូពេទ្យឲ្យដេញលោកប្រធានាធិបតីដែលខ្លួនស្អប់កប់ឆ្អឹងចេញ។
អស់ជម្រើស ជុងហ្គុក ព្រមងេីបដេីរចេញទៅដោយ
មិនបាច់បង្ខំ។ គេដឹងថា ថេយ៉ុង ខូចចិត្តពេលដែលបាត់បង់
ជេីងទាំងគូ ព្រមជាមួយលោកយាយជាទីស្រឡាញ់នៅក្នុងពេលតែមួយ។ គេព្រមខុស ព្រមទទួលកំហុសគ្រប់យ៉ាង ហេីយក៏ចង់សុំឱកាសដេីម្បីតបស្នងអ្វីដែល ថេយ៉ុង បាត់បង់ទៅដូចគ្នា។
គេមិនអាចដាស់លោកយាយឲ្យងេីបឡេីងវិញ តែ
សូមសន្យាថានឹងមេីលថែចៅសំណព្វចិត្តរបស់គាត់ឲ្យបាន
ល្អ មិនឲ្យអ្នកណាប៉ះសូម្បីតែមួយចុងសរសៃសក់។ ចំណែកជេីងមួយគូដ៏ស្រស់ស្អាត គេនឹងស្វែងរកគ្រូពេទ្យល្អៗដេីម្បីព្យាបាលវាឲ្យបានល្អដូចមុនវិញ ទោះបីមិនដូចមួយរយភាគរយ តែគេនឹងប្រឹងប្រែងឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព។
