«ប្រពន្ធបងធ្វើអ្វីក៏ឆ្ងាញ់ដែរ»សុទ្ធតែប្រពន្ធ។ ស្រឡាញ់គ្នាពីពេលណា?ការថ្ងៃណា? ដូចមិនដែលដឹងសោះ។ សំខាន់អ្នកខ្លះស្អប់គេទេ តែពេលគេហៅប្រពន្ធ ញញឹមឲ្យខ្ជឹបបិទមាត់មិនជិត។
ដំបូងឱនមុខចុះព្រោះតែអន់ចិត្ត បន្ទាប់មកទៀតមិន
ព្រមងេីយក្បាលឡេីងលេីដោយសារតែអៀនខ្លាំងពេក
នៅធ្វើចិត្តមិនទាន់បាន ហេីយទម្រាំតែដាច់ចិត្តងេីបមុខ
ជុងហ្គុក ញ៉ាំសាច់អស់ពីចានបាត់ទៅហើយ។
«បេីអាចថ្ងៃក្រោយធ្វេីម្ហូបឲ្យបងញ៉ាំទៀតណា»ទទួល
ស្គាល់ថា អារ៉ាយទែ នាងពូកែ ស្អាត ឆ្លាត ចេះការងារ
គ្រប់សព្វ ម្ហូបក៏ធ្វើបានឆ្ងាញ់ ប៉ុន្តែគេបែរជាមិនមាន
ចាប់អារម្មណ៍ចំពោះម្ហូបដែលនាងតែងតែធ្វេីវាសម្រាប់គេ
សោះ។
ម្ហូបឆ្ងាញ់ ធ្វេីចេញពីចិត្តនិងក្ដីស្រឡាញ់ តែអ្នក
ញ៉ាំ មិនទទួលបានភាពផ្អែមល្ហែមនោះទេ។
«និយាយតាមត្រង់ទៅអូនមិនចេះធ្វើម្ហូបទេ»ថេយ៉ុង
តបទៅមនុស្សប្រុសចំពោះមុខ ដោយមិនភ្លេចដៀងភ្នែក
មេីលចានទទេទាំងលួចរំភើបចិត្ត។
«ឲ្យតែព្យាយាម គង់តែធ្វើបានល្អទេ តែបេីអូនមិន
ចង់ កុំបង្ខំខ្លួនឯងអី»ចង់ញ៉ាំម្ហូបស្នាដៃ ថេយ៉ុង ក៏ពិតមែន តែបេីនាយតូចមិនចង់ធ្វើ គេក៏មិនបង្ខំ ណាមួយក្មេងម្នាក់នេះរូបរាងកាយមិនប្រក្រតីដូចមនុស្សដទៃ ទម្រាំតែធ្វើបានស្ទេកមួយចាន ពិបាកណាស់ទៅហេីយ។
«អឹម»កំលោះតូច បានត្រឹមតែគ្រហឹមក្នុងដេីមក
មិនព្រមនិយាយចេញក្រៅថាចង់រៀនធ្វើម្ហូបបន្តឫអត់
ស្របដៃតូចៗក៏ដួសស៊ុបមកហ៊ុតយកកម្លាំងទុកហក់ពុះ
កែង លោកប្រធានាធិបតី ពេលធ្វើឲ្យទាស់ចិត្តទៀត។
.........
ធម្មតាឲ្យតែថ្ងៃបាក់រសៀល ថេយ៉ុង តែងតែចេញ
មកខាងក្រៅ ដេីម្បីស្រស់ស្រូបបរិយាកាស និង ចំណាយពេលគូររូបដែលខ្លួនស្រឡាញ់។ ស្ថិតក្រោមដេីមឈេីធំ បែកមែកសាខា មានផ្កាធ្លាក់ពាសពេញបរិវេនក្រោមដេីម ខ្លះក៏ធ្លាក់លេីក្បាលអ្នកដែលកំពុងតែអង្គុយផ្ចង់អារម្មណ៍គូរគំនូរនៅលេីបង់។
