«ហេតុអី្វមិនមែន បេីអូនជាប្រពន្ធបង?»
«មួយម៉ាត់ប្រពន្ធពីរម៉ាត់ប្រពន្ធ ការពីពេលណាហ្នឹង?»
«ការឆាប់ៗនេះ»ឆ្លេីយតបយ៉ាងច្រឡឺមបឺសមធ្យម ងុំ
ញាក់ភ្នែកដាក់ក្មេងនៅក្នុងកញ្ចក់ទៀត បណ្ដាលចិត្តអ្នក
មេីល ឃេីញហើយគ្រឺតក្នាញ់ជាខ្លាំង ទ្រាំមិនបានបុក
មួយកែងចំក្បាលពោះ។
«អ្ហយ...»
«សុំទោស អូនរំភើបពេកជ្រុលដៃ ហិហិ»វាយក្បាល
ហេីយអង្អែលខ្នងតាមក្រោយ គឺជាជំនាញរបស់កំលោះតូច
ថេយ៉ុង ហ្វៀរេសន៍ ចំែណកលោកប្រធានាធិបតី ក៏ប្រែជា
ត្អូញត្អែរមកជាញញឹមមានល្បិច រួចចាប់សុីគ្រឿងក្នុងក្មេងពូកែបន្លំតែវ៉ៃមែន តាំងពីព្រឹករហូតដល់ថ្ងៃត្រង់។
«ម៉ាក់ថាកូននៅគេងទីនេះមួយយប់សិនទៅ មេីល
ទៅជេីងរបស់កូនដូចជាចង់ធ្វើទុក្ខទៀតហេីយ»អ្នកស្រីឆេរីន បន្លឺឡេីងទាំងបារម្ភ ដ្បិតកូនប្រុសមានតែមួយ មកជូនដំណើរព្រមឲ្យទៅនៅជាមួយលោកប្រធានាធិបតីវិញ តែក៏រារែកចិត្តពេលឃេីញកូនដេីរមិនត្រង់ផ្លូវ ដៃក៏ច្របាច់ចង្កេះមិនឈប់ ហ្ហា...ពិតជាគួរឲ្យបារម្ភណាស់។
«ម៉ាក់ហ៎!»អាល្អិត អៀនខ្មាសជាខ្លាំងពេលឮសម្ដី
ម្ដាយ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីឆេរីន បែរជាសម្ដែងអាការៈងឿងឆ្ងល់
ទៅវិញពេលឃេីញឫកពារកូន នេះកេីតអ្វីឲ្យប្រាកដទៅ?
«ម៉ាក់ចង់សួរថាកូនកេីតអី?គេងទីនេះមួយយប់ទៀត
ទៅណាកូន»
«កូនត្រូវលោកប្រធានាធិបតីវ៉ៃក្នុងបន្ទប់ទឹកម៉ាក់»
ថេយ៉ុង ឱនខ្សឹបពាក្យពេចន៍បញ្ឆិតបញ្ឆៀងប្រាប់ម្ដាយ
ក្រែងលគាត់យល់ លែងអីបែរជាមិនយល់ថែមទាំងខឹង
នឹង ជុងហ្គុក ទៀត។
«លោកប្រធានាធិបតី ហេតុអី្វក៏លោកវាយកូនប្រុស
ខ្ញុំ?ខ្ញុំមានកូនតែម្នាក់ទេ បេីលោកមិនត្រូវការប្រគល់គេមក
ឲ្យខ្ញុំវិញមក»ដល់អ៊ីចឹងទៅមិនដឹងតបបែបណាដែរ បេីមិន
ធ្លាប់បានវ៉ៃមួយដៃផង។ ជំហានវែងៗបោះយឺតៗទៅរក
លោកប៉ាក្មេក រួចខ្សឹបខ្សៀវរ៉ាយរ៉ាប់រឿងរ៉ាវពិតជាក់ស្ដែង
ឲ្យគាត់បានដឹង ហេីយលោកហ្វៀរេសន៍ ក៏ខ្សឹបប្រាប់
ភរិយាត ទេីបអ្នកស្រីឆេរីន ទះដេីមទ្រូងផ្លាច់ហួសចិត្ត
រកពាក្យបរិយាយមិនបាន។
