"ලේ .....!"
මම දන්නේ නෑ මම පහලට කොහොමද ගියේ කියලා..ගියා නෙමේ පියෑඹුවා..
එයා මාව උස්සන් එද්දී මම දැක්කා එයාගේ ජැකට් එක ඉරිලා තිබ්බා..මම හිතුවේ ඒක style එක කියලා..
ඒත් එයාට ඇත්තටම තුවාල වෙලාද ?
එක කකුලෙන් පඩිපෙලේ අත්වැට බදාගෙන පහලට දුවගෙන එන මාව දැකලා පඩිපෙල පාමුල හිටිය නෙතිල් අයියා කෑගහගෙන මගේ ලඟට දුවගෙන ආවා..
"ශෙනන් !!! මොන මඟුලක් ද කරන්---"
එයාගේ ඇඟේ එල්ලුන මම පෙඟිලා තිබ්බ ජැකට් එකයි T-shirt එකයි එකට අල්ලලා පහලට ඇද්දේ එයා ගල් ගැහිලා මම දිහා බලන් ඉදිද්දී..
ඔව්..එයාගේ උරහිසේ අඟල් පහක විතර දිග කැපුමක් තිබ්බේ තව නිල් පාට තැලුම් පාරවල් කිහිපයක් එක්ක..
මම පුදුමයෙන් බලන් හිටියේ ඒක මම කොහෙත්ම නොහිතපු ගනයේ තුවාලයක් නිසා..
ඒක පිහි කැපුමක් !
ඒක ගොඩක් ගැඹුරට කැපිලා තිබ්බේ නැති වුනත් තියුනු තලයකින් කල එකක් කියලා පැහැදිලිවම පේනවා..
"අයින්ට වෙන්න !"
මාව එයාගෙන් ඉවත් කරගන්න නෙතිල් අයියා උත්සහ කරද්දී මම ඇඳුම තද කරලා අල්ල ගත්තේ එක දිගට ලේ ගලන තුවාලෙ දිහා හොඳට බලන ගමන්..
"මේක කොහොමද වුනේ ? ඒ මිනිස්සු ලඟ පිහියක් තිබ්බේ නෑ !"
ජැකට් එක අත් නොහැරම මම කෑගැහුවේ අර මිනිස්සු ලඟ තුවක්කු මිසක් පිහියක් තිබ්බේ නෑ කියලා මට හොඳටම විශ්වාස නිසයි..අනික් නෙතිල් අයියාට පාරවල් දෙක තුනකට වඩා වැදුනේ නෑ මේ වගේ නිල් වෙන්න තරම්..
"මුලින් ඕක අතඇරලා ඉන්න"
"ඉස්කොලෙන් පැනලා ඔයා කොහෙද ගියේ ? "
"ශෙනන්..let go !"
"Where the hell did you go???"
"For god sake enough !"
"මේක විහිලුවක් නෙමේ අයියේ ! පිහි ඇනුමක් කියන්නේ පොලීසි යන්න ඕනා දෙයක් !"
"ආ පොඩී.. ?!"
අපි දෙන්නම ගැස්සිලා පිටිපස්ස බැලුවම දැක්කේ නෙතිල් අයියාගේ තාත්තා අංකල් නුරාද් ෆයිල් වගයකුත් අතේ තියාගෙන අපි දිහා පුදුමයෙන් බලන් ඉන්න විදිහයි..
YOU ARE READING
HUNTING PAST ✓
Non-Fiction❝ ඇයි ඔයා අඬන්නේ ?..... ඔයාට අඩන්න බැරි නිසා...... ❞ ⚠️ Trigger warning: This story contains content that may be distressing to some readers, including themes of sexual assault, drug use, and various mental health issues. Please proceed with cautio...
