ඇඟ ගල් වෙලා යන සීතලක් එක්ක අමාරැවෙන් ඇස් ඇරිය මම එක පාරට නැගිට්ටේ මම අන්තිමට පාරේ සිහි නැති වුනා නේද කියලා මතක් වෙද්දී..
*දඩස්*
කලබලෙන් නැගිට්ට මම ඩාං ගාලා තද දෙයක ඔලුව වැදුනම මට තරැ පෙනුනා..
"ස්ස්ස්ස්"
ඔලුවත් එක අතකින් අතගාන ගමන් තුවාල වෙච්ච අතට බර නොදී නැගිට්ට මම දැක්කේ මම ඉන්නේ කාර් එකක් ඇතුලේ කියලා.දොරේ හැන්ඩ්ල් එකේ වැදුන ඔලුවත් අල්ලගෙන මම ඉක්මනට වටපිට බැලුවේ ඔලුවේ අනතුරැ සංඥා පත්තු වෙන අතරේ..
නුපුරැදු වටපිටාව එක්ක ටිකක් කලබල වුනත් ඉස්සරහ driving sheet එකේ හිටපු එක්කෙනා දැකලා මම සන්සුන් වුනා..
"AC එක අඩු කරනවා"
මගේ කටහඬ ගොරෝසු වෙලා තිබ්බ විදිහට මටම පුදුම හිතුනා..එයා AC එක අඩු කරද්දි හරි බරි ගැහිලා ඉද ගත්ත මම ඔලුව ෂීට් එකට හේත්තු කරගත්තා..
"Thank you"
මම හෙමීට කිව්වම එයා මුකුත් නොකියා වතුර බොතලයක් මගේ ඔඩොක්කුවට විසි කලා.. මගේ වේලිලා තිබ්බ උගුර කට ඒකෙන් තෙත් කරගත්ත මම බැලුවේ ඩෑෂ් බොඩ් එක මත තිබ්බ මගේ බෙහෙත් බෝතල් ටික දිහා..මට යම්තාක් දුරකට ඇඟට සැහැල්ලුවක් දැනෙන්නේ මේ නිසා කියලා මට තේරැනා..
ෂටර් එකෙන් එලිය බැලුව මම දැක්කේ ජොගින් පාක් එකක්..රෑ නිසා හිස් වෙලා තිබ්බ පාක් එකේ තිබ්බේ නිස්කලංක බවක්..
"ඔයා මගෙන් මුකුත් අහන්නේ නැද්ද ?....අයියේ!"
සුසුමක් හෙලුව මතීෂ අයියා සයිඩ් කන්නාඩියෙන් මම දිහා බැලුවා.
"මොකද වුනේ ?"
එයා ඇහුවත් එයාගේ හඬේ තිබ්බේ දැනටමත් එයා උත්තරය දන්නවා කියලා ඉගියක්..
"නෙතිල් අයියා කෝ?"
මම ඇහුවම ආපහු සැරයක් සුසුමක් හෙලුව එයා ඉස්සරහ බලා ගත්තා..
"ඌව හොයාගන්න නෑ..phone answer කරන්නෙත් නෑ.."
"මොකක්ද ???එයා නෑ කියන්නේ ? "
"එයා හොඳින් ශෙනන්, එයාට උවමනාවෙන් ගුටි කන්න ඕනේ නැත්නම් ඌට අතක් තියන්න ලේසියෙන් බෑ !"
YOU ARE READING
HUNTING PAST ✓
Non-Fiction❝ ඇයි ඔයා අඬන්නේ ?..... ඔයාට අඩන්න බැරි නිසා...... ❞ ⚠️ Trigger warning: This story contains content that may be distressing to some readers, including themes of sexual assault, drug use, and various mental health issues. Please proceed with cautio...
