ඇඟේ තියෙන මුලු ශක්තියම යොදවලා තමාටත් වඩා කරඳඩු උස් මහත් නෙතිල්ව උරහිස් වලින් ඔසවලා ගත්ත නුරාද් එයාව පුටුවක පරිස්සමෙන් ඉන්දුවත් නෙතිල්ගේ ඉකි ගැහිල්ල නතර වුනේ නෑ..
"අනේ එයාව බේරගන්න.."
නෙතිල් ආපහු අයදින්න හැදුවත් නෙතිල්ගේ දෑතින් අල්ල ගත්ත නුරාද් එක අතකින් නෙතිල්ගේ ලේ බිංදු විසුරැන කම්මුලක් අල්ලගත්තා..
"පොඩී...සංසුන් වෙන්න..හොඳ ලමයා වගේ මෙතන ඉන්නකෝ..ඔයාගේ පොඩ්ඩව අපි බේරගන්නම්"
නෙතිල් කියන්නේ කවුරැ ගැනද කියලවත් දන්නේ නැතුව නුරාද් නෙතිල්ගේ හිත හදද්දී නෙතිල් ගැහෙමින්ම පුටුවට වකුටු වුනාම room එක ඇතුලට යන්න කලින් නුරාද් phone එක අතට ගත්තා..
නෙතිල් ඉන්න තත්වේ අනුව තනියෙම දාලා යන්න හිත නොදුන් එයා මිනූට කතා කරලා ඉක්මනට හොස්පිටල් එකට එන්න කිව්වේ ඔලුව කඩන් වැටිලා තිබ්බ මතීෂ දිහාටත් බැලමක් යොමු කරන ගමන්..
එ්ත් එක්කම දොරෙන් එලියට ආව ඩොක්ටර් කෙනෙක් නුරාද් දැකලා එතන නතර වෙලා නලලට එකතු වෙලා තිබ්බ දාඩිය බිංදු පිහිදැම්මේ තමන්ගේ සුදුමැලි වෙලා තිබ්බ මූනටත් තට්ටු දාන ගමන්..
"මම මේ ඔයාව හොයන්න යන්න හැදුවා විතරයි"
නෙතිල්ගේ අම්මා මිනූ එක්ක කෝල් එකේ හිටිය නුරාද් තමන්ගේ යාලුවා කතාකරන හඬ ඇහිලා හැරිලා බැලුවම දැක්කේ පීඩනෙන් සුදුමැලි වෙලා ඉන්න ප්‍රවීන්වයි..
"ප්‍රවීන් මොක-"
"පොඩ්ඩක් මේ පැත්තට එන්නකෝ මචං"
පුටුවක වැටිලා හිටිය නෙතිල්ව ඇස් වලින් පෙන්නපු ප්‍රවීන් හෙමීට කිව්වම නලල තවත් රැලි කරගත්ත නුරාද් එයා පස්සෙන් කොරිඩෝව් පැත්තකට ගියා..
"මේක පොලිස් කේස් එකක් බන්..මම මිනිස්සු කෑලි කෑලි වෙලා තියෙනවා දැකලා තියෙනවා..ඒත් මේ වගේ තිරිසන් වැඩක් දැක්කාමයි"
ප්‍රවීන් ආපහු නලලට එකතු වුන දාඩිය බිංදු ටික පීදගත්තේ තවත් ඩොක්ටර් කෙනෙක් ඒ කාමරේට යන දිහා බලන ගමන්..
"ඇයි බන් මොකක්ද අවුල..මගේ පුතා මාව අඳුරගත්තේත් නෑ.."
"ඒ පුතාගේ යාලුවෙක්ද ?"
YOU ARE READING
HUNTING PAST ✓
Non-Fiction❝ ඇයි ඔයා අඬන්නේ ?..... ඔයාට අඩන්න බැරි නිසා...... ❞ ⚠️ Trigger warning: This story contains content that may be distressing to some readers, including themes of sexual assault, drug use, and various mental health issues. Please proceed with cautio...
