Dünyada evcilleştirelemyen tek hayvan kurttur. Eğer bir kurdu hapsederseniz pençeleri ile boynunu kopararak intihar eder
"Ruhumun eşi"
Kurt, masum bir kızı aşkıyla koruyabiliecek mi?
Kız o aşka inanıp kurda sığınabilecek mi?
🤍✨
"Bişi sorucam" diy...
Bi kelime insanın hayatını değiştirirmiydi? Bir göz bir hayata eş değer miydi?
Gözler sözleri, sözler gözleri tamamlardı.
Ama o mor gözler,beni tamamlayacaktı.
"Seviyorum" demişti. Gözlerimin içine bakarak söylemişti. Ben öylece ona bakarken o mor gözleri ile beni sevdiğini söylemişti.
"Neden bilmiyorum insanları sevmem ama yalan yok seni sevdim Aren" dedi abim elini omzuma atarken.
Aren gözlerini benden çekip abime döndü. "Sağol abi. Kardeşini üzmeyeceğim,kalbini kırmagacagımdan emin olabilirsin." Diyip gülümsedi. "Eminim de öyle bir şansın yok zaten. Eğer tek damla göz yaşına sebep olursan. Döktüğü göz yaşı kadar döverim seni" Aren başını salladığında. Tam bana dönmüştü ki tekrar Arene baktı. "Bu arada sormaya fırsat olmadı gözlerin nedem mor? Hiç böyle gözler görmemiştim. Ve yalan yok olduğunuda bilmiyordum" Aren hiç telaş yapmadan, "Şey benim göz rengim dunyada sadece %1lik bir kısımda var. Oda benim. Nadir, özel bir göz rengi" dedi gülümsemesini eksiltmeden. "İlginç ilk defa mor göz görüyorum." "Her kes şaşırıyor zaten abi gördüğünde. Ama alıştım artık." Dedi Aren. Abim başını sallayıp bana döndü. "Ben aslında bir günlüğüne gelmiştim. Seni göreyim diye yarın saat 23.00de maçım var" dedi abim. Ben aval aval Arene bakarken o bana konuşuyordu. Kendimi toplayıp abime döndüm. "Hı? Ha şey anladım abi. Ne zaman gidiceksin?" Diye sordum dikkatimi ona vererek. Abim elini Arenin omzundan çekip adımlayarak arabaya doğru ilerlemeye başladı. "İşte bi seni birde alevi göreyim diye geldim. Şimdi onun yanına gidicem." Dediğinde onaylayarak başımı salladım. Alev abimin kiz arkadaşıydı. Ve ikimizde ayrı şehirlerde olduğumuz için abim ikimizede zaman ayırmaya çalışıyordu. Beni Arenle birlikte görüncede içi dahada rahat etmiş olmali ki şimdi gidiyordu.
Arabanin yanına vardığımızda,kaputtan ceketini aldı. "Aslında uzun kalmak isterdim ama alevinde toplantısı var saatlerimiz uyuşmadıği için yanında biraz kısa kaldim bu sefer. Bir dahakine sözüm olsun uzun kalacam" dedi elini ceketinden geçirdiğinde. "Sorun yok abi. Hem ben Arenle kalıyorum beni merak etme selam söyle Alevede" dedim. "Tamam abim dikkat et. Bişi olursa bir aramanda nolursa olsun burda olurum" diyip bana sarıldı.
Kesinlikle bu kadar hızlı bir şey beklemiyordum.
Sarilmasına karşılik verdiğimde kokusunu içime çektim. Onu ne kadar özlesemde galiba bir dahakine hasretimi giderecektim.
Geri çekildiğinde alnıma bir buse kondurdu. Ardından Arenlede tokalasıp. Arenin arabasının arkasındaki, kendi aracına yöneldi.
Gidiyordu. Uğramıs ve gitmişti. Onu çok özleyecektim.
Arabasına binip kornaya bastıktan sonra hızlı bir manevra ile dönüp orman yoluna saptı.
Arkasından bakakalmıştım. Niye bilmiyorum ama içimde bi burukluk oluşmuştu.
Kulağımın arkasında bir nefes hissetmemle Arenin burda olduğunu hatırladım.
küçük bir adım ileri gidip Yavaşça arkamı döndüm.
Burun burunaydık.
"Devin" dedi gözlerimin içine bakarak. "Efendim" "Eşyalarını topladın mı? Gidelim mi bizde?" "Gidelim" dedim.
Resmen adama itaat ediyordum. Yada o gözlerle beni hipnoz ediyordu.
Biraz daha gözlerime bakıp geri çekildi.
Bu, gidiyoruz, demek miydi?
Önümden çekilip şoför tarafına geçtiğinde bende kendime gelerek yan koltuğa geçmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
