Ruh Eşi

67. SÜRPRİZ (size özel)

"Sssst sessiz olun, annenizi uyandırmayın"
"Ama baba ona sürpriz yapıyoruz uyanmazsa nasıl görücek?" Arenin güldüğünü duydum.
"Sürprizimiz bitince uyandıralim" dedi. Ama uyandığımı bildiğinden emindim.
"Hadi siz dışarıda oynayın biraz, bende son detaylari ekleyeyim." Çocuklar dısarı çıktığında -yani benim tahminimce- Aren yanıma adımladı.
"Güzelim" sesi beni mutlu ederken gözlerimi araladım.
"Alex'in fikriydi" dedi direk.
"Gelecekte tahtımın varisi ilk evladımın." Gururlu çıkıyordu sesi.
Kıkırdadığımda iki yıl içinde çocuklarımın ne kadar büyüdüklerine o kadar şaşırmıştım ki. 3 çocuğumun üçünde farklı zamanlarda doğmuştu. Hamileliğim 4,5 ay sürmüştü ve baya zorlu geçmişti. Biz daha büyük bir eve tasınmıśtık. İlk oğlum doğmuştu. Sonra 2 oğlum sonra 3. Oğlum. Ve şimdide ikiz kız bebek bekliyorduk.
"Yanlız hayatım, senin şu takım kurma hayalin vardi ya" dedim Arene
Başını onaylarca salladı.
"O gerçekleşecek gibi ne diyorsun?"
Güldü. Her zaman ki gibi o erkeksi kendine has kahkahası ile.
"Bu hızla gidersek ben daha neler kurucam neler?" Gülümsediğimde tek eliyle beni belimden tutup yavaşça kaldırdı. Şakağıma bir öpücük kondurup belimi bırakmadan beni mutfağa doğru yöneltti.
"Sürprizini merak etmiyor musun?"
"Hmm biraz" gülümsedim.
"Tahmin ediyorsundur o halde?"
"Eh işte, hemen hemen."
"Yok" dedi keyifli bi şekilde.
"Edemezsin."
"Neden?" Şaşırarak sordum. Biliyordum. Geçenlerde istediğim bir kaç çiçek vardi. Nadir çiçeklerden ormanin derinliklerinde yetisen çiçeklerden.
Onlari almış olmalilardi. Başka ne alacaklar?
Mutfağa girdigimiz anda masanın üstündeki çiçeklerle karşılastim.
Çocuklar için 44 m² karelim kocaman bir arka bahçe yapıyorduk.
"Bak işte tahmin ettimisim neden edemezsin dedin?" Diyip sahte bi kızgınlıkla somurttum.
"Gözlerini biraz daha uzağa hizalar mısın?" Arenin yumuşak sesi ile gözlerimi ileriye çevirdim. Ve muhtesem bi kahvaltı ile karşılaştım.
"Aren!" Dedim sevinçle, kurt gibi açılmıştım.
"Alex" diye seslendim sonrada. Bir nefeste yanımda bittinde.
"Annecim" gülerek bana bakan iki siyah göz mutluluğumu dahada arttirmisti. Aren içimden geçeni yapmıs olarak  Alex'i kucağına aldı. Parmak uçlarımda yükselirken Alexnin minik burnunu öptüm. Ardından Marco ve felix geldiğinde onlarada sarılarak yanaklarından öptüm. Aren, Alex indirdiğinde çocuklar hızlıca masaya geçmişlerdi.
Aren bana yaklaşıp saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdi. Kulağıma eğilerek,
"Ben akşam olacak sürprizden bahsetmiştim" diyerek bana sürtünup masanın başına geçti. Olduğum yerde kalırken, yüzümu bi gülümseme aldı.
"Neyse" diye mırıldandım.
"Çocuklar, akşama Figen teyzenizi çağıralim mi ne dersiniz? Ve kuzenlerinizi?" Arenin içtiği çay boğazında kalırken, çocukların neşeli sesine bende eşlik ettim. Aren benimle göz göze geldiğinde ağzımdan tek bi kelime çıktı.
"Sürpriz"

≠≠≠≠≠≠≈≠=≠≠=====

Biliyorum biliyorum çok kısa oldu. Ama yorumlarınız ve yoğun isteğiniz üzere bugün böyle bi bölüm attım. Kusura bakmayın. Bir dahakine daha iyi olacagından emin olabilirsiniz.

Veeeee, size bi SÜRPRİZİM var;
Yeni kitabım bilim kurgu kitabı olarak
24 ocak yani doğum günümde bir kitap yayinlayacm. Tabi bu 1 hafta yoğunum, sonraki hafta yazmaya baslayacam. Harika bir kitap olacak. Yani inşallah umudum o yönde, desteklerinizi bekliyorum.

Sevgiliyorsunuz...

F32CEB