Dünyada evcilleştirelemyen tek hayvan kurttur. Eğer bir kurdu hapsederseniz pençeleri ile boynunu kopararak intihar eder
"Ruhumun eşi"
Kurt, masum bir kızı aşkıyla koruyabiliecek mi?
Kız o aşka inanıp kurda sığınabilecek mi?
🤍✨
"Bişi sorucam" diy...
Aren gözlerini bana çevirdiğinde parladığına yemin edebilirdim.
Onunla birlikte benim içimede dünyanın en güzel kızıymışım gibi hissetmiş oldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aren ilk bana sonra bacaklarıma baktı. "Eğer birinin gözünü oyup ibreti alem olsun diye en büyük ağacın ucuna tutturmami istiyorsan giy" dedi cümlesinin sonuna yapmacık bir gülümseme koyarak.
Göz devirip öflediğimde, hızlıca kabine geri girdim.
Bu 6. Elbisemdi.
Elim sırtıma sinirle gittiğinde fermuarı bir çırpıda indirdim. Tam çekmemişti kolay açılsın diye.
Üstümden çıkardığım zaman Arenin sesini duydum.
"Devin" dedi perdenin dibine gelerek. Elbiseyi üstüme tuttum. "Sakin ol" diyip güldüğünde kalbimi yerinden söküp atmak istedim. Veya onun kulaklarını. "Ben smokine gidiyorum istediğim parçalar gelmiş. Sende lütfen kıyafet seç. Tekararlıyorum bez parçası veya temizlik mendili değil. Kıyafet" dedi. Yüzümü buruşturup "Tamam" dedim uysalca.
Biraz bekledi. Belkide bir şey söyleyecekti. Sonra vicdanıma dokunmak için giderken azap çekeyim bir halt yemeyeyim diye şu cümleyi kurdu.
"Sana güveniyorum."
Adım seslerini duymamla gittigini anlamıştım.
Ufak bir hatırlamak isterdim ben bu numaralari yemem diye.
Üstümdekini çıkarıp başka bir elbise giydiğimde bu elbisenin bana yeşil olandan daha iyi yakıştığını gördüm.
Çok güzel olmuş ve cuk oturmuştu.
Evet belki biraz açıktı, ama ne olursa olsun alacaktım.
Elbiseyi hemen çıkartıp askıya astım ve kendi kıyafetlerimi giydim.
Elimdeki askıyla kasaya giderken. Yanıma bir kadının yaklaştığını gördüm.
"Devi hanım?" Dedi sorarca "Evet benim Buyrun" "Aren bey beni size yönlendirdi. Alayım ben onu hesabıni ödendi ayrıca sizinde burda beklemenizi söyledi" dediğinde kibarliktan bende zorda olsa gülümsemiştim.
Kadın elbiseyi alıp gittinde kısa bir süre sonra poşete geçirmiş bi vaziyette gero döndü.
"Buyrun" diyi uzattığında "Sağolun" dedim Gülümseyip elinden alırken.
Arenin 5 dakika önce beni süzüp oturduğu yere oturdum.
Ardından kıyafeti yanıma koyup onu beklemeye başladım.
(...)
"Devin" diye bir ses duyduğumda kafamı arkama çevirmenle elinde poşet ile gelen Aren yanımda bitti.
"Hallettin mi?" "Evet,evet seni bekliyordum" "İnşallah çok açık değildir dediğim gibi sana güveniyorum" dedi.
